AutoWeek.nl heeft je steun nodig
We zien dat je een adblocker gebruikt. Dat vinden we jammer, want alleen dankzij advertenties kunnen we autoweek.nl gratis toegankelijk houden. We willen je vragen voor autoweek.nl een uitzondering te maken. Wil je jouw adblocker voor ons pauzeren? Zo werkt het
Slecht gereedschap
30
De wanhoop straalde ervanaf. Twee vrouwen, een man. Ford Focus, opgekrikt, 's avonds negen uur in de parkeergarage van Ikea. De man was in de weer met een sleutel en probeerde het achterwiel los te krijgen. Maar het was overduidelijk dat hij geen idee had wat-ie aan het doen was. Het complete wiel draaide, maar de moeren gingen niet los. De sleutel viel steeds van de moer af en de man keek steeds verdrietiger – om over z'n vrouwelijke reisgenoten maar te zwijgen, die hun handen nog steeds vol hadden met kartonnen doosjes.
Ik ben bepaald niet "technisch", maar een bandje wisselen lukt me nog wel, dus ik ben het trio te hulp geschoten. Maar ja, ik kon maar weinig uitrichten, want het gereedschap was gemaakt van veel te elastisch staal en was intussen zo vervormd dat het onbruikbaar was geworden. Kwam ook wel een beetje omdat meneer de verkeerde kant op wilde draaien. Uit de kofferbak van mijn Skoda kwam nog een sleutel tevoorschijn, maar dat was helaas de verkeerde maat. Toen zijn we in de parkeergarage maar op zoek gegaan naar een andere Ford, die een passende sleutel zou hebben. Want om nou de ANWB of iets dergelijks te gaan bellen voor een lekke band, dat zou zonde zijn van de tijd. Gelukkig is Ford een niet heel zeldzaam merk en was een passende sleutel snel gevonden. De kwaliteit bleek consistent: ook die sleutel was binnen drie tellen onbruikbaar. En dan zie ik meteen een geweldige complottheorie voor me: zouden autofabrikanten opzettelijk ondeugdelijk gereedschap meeleveren, zodat je haast vanzelf de dealer moet bellen?

Damiaan Hage
Columnist/schrijver
AutoWeek en Damiaan kwamen in 1997 samen. Als student van de School voor Journalistiek bemachtigde hij een stageplaats op de redactie en een kwart eeuw later zijn ze nog steeds onafscheidelijk. Hoewel de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij in 2008 voor 8 jaar een overstap maakte naar de motorjournalistiek. Maar z’n hart bleek toch echt bij de auto’s en AutoWeek te liggen, dus in 2016 keerde hij terug op het oude nest. Z’n eerste auto was een knalrode Citroën Saxo VTR en hoewel hij nog altijd een Citroën bezit, is z’n dagelijks vervoer een Skoda Enyaq iV 80. Als hij niet in een van de testauto’s rijdt, natuurlijk.