en nog veel meer..
Om te kunnen inloggen op Mijn AutoWeek moet u akkoord gaan met onze privacy voorwaarden.
Op internet werd mijn aandacht getrokken door de volgende kop: 'Raikkonen moet discreet feesten'. Het komt er kort gezegd op neer dat Formule 1-coureur Kimi Raikkonen door zijn nieuwe werkgever Ferrari min of meer wordt verplicht zijn stapavondjes tot een minimum te beperken en ze in ieder geval uit de publiciteit te houden. Het is geen geheim dat koele Kimi niet vies is van een wodka'tje meer of minder – het is tenslotte een Fin. En die komen over het algemeen pas los als ze flink onder de olie zitten. Volgens mij kun je onwijs lachen met dat ventje waar normaal gesproken alleen het hoogst noodzakelijke uit komt, voorgedragen op een manier waar robot Robin van Bassie en Adriaan jaloers op zou worden.
Maar ondertussen word ik een beetje treurig van dit bericht. Het Formule 1-wereldje is al zo zakelijk en onpersoonlijk en de coureurs van tegenwoordig lijken compleet geïndoctrineerd en voorgeprogrammeerd door de pr-afdeling van hun team. Een spontane, gewaagde uitspraak is een unicum. Waar zijn de tijden gebleven van de onverschrokken snelheidsduivels, die met hun bravoure de halve wereld aan hun voeten legden en die rokend, zuipend, copulerend en ruziënd door het leven raasden? Maar als het erop aankwam wél presteerden. Wat maakt het uit wat iemand in z'n eigen tijd doet, ook al heet 'ie Kimi Raikkonen, is je werkgever het belangrijkste Formule 1-team en heb je dus zogenaamd een voorbeeldfunctie. Al ligt 'ie elke nacht kotsend in de greppel, als meneer Raikkonen in het raceweekend de rest maar om z'n oren rijdt. Ik geef toe, een dronken piloot is niet het meest ideale uithangbord voor de sport, maar de Formule 1 heeft nieuwe helden nodig en die kweek je niet door de coureurs als makke schaapjes aan het lijntje te houden. Dus Kimi, proost!
Coördinator AutoWeek Classics
Begin 2001 binnengekomen als stagiair, aan het einde van de stage ‘blijven hangen’ en een maand of vier op de eindredactie gewerkt. Daarna doorgeschoven naar de schrijvende redactie, waar ik – naast het maken van tests - samen met Damiaan Hage en later Stéphan Vermeulen verantwoordelijk was voor de invulling van het Journaal. In 2006 kreeg ik de Occasion-rubriek onder mijn hoede – naar mijn bescheiden mening de leukste pagina’s van AutoWeek! In 2012 weer teruggekeerd op de newsdesk en sinds 2016 verantwoordelijk voor AutoWeek Classics. HOBBY’S: Muziek, gitaarspelen, autosport, fotografie, reizen en natuurlijk auto’s. EERSTE AUTO: Lancia Thema 2.0 ie uit 1990 DROOM: Een roadtrip van een jaar door de VS met een Chevrolet Impala uit 1967. EIGENAARDIGHEDEN: Ongetwijfeld, het benoemen ervan laat ik aan anderen over.