Project Charade – Oude liefde #3

Te goedkoop om me zorgen over te maken en te nietszeggend om ook maar over na te denken. Dat zijn in het kort de eisen die ik stel aan auto nummer drie in het huishouden, die weinig meer is dan een logistieke hulp. Hoe minder geld en tijd zo'n 'bij-hok' kost, hoe beter. Wat dat betreft ging het vanaf dag één mis bij de Charade, die ik doelbewust kocht mét een ellenlange 'to-do-lijst'. Ter herinnering: ik kocht mijn ‘jeugdheld’, een Daihatsu Charade Sedan, voor niet meer dan 275 euro. Daar waren de voorwaarden echter ook naar, want de apk verliep op de dag na de aanschaf en ik kreeg van de verkopende partij al een hele lijst mee met wat er voor die keuring zeker aan moest gebeuren.

Behalve een lekke uitlaat, de voor een Charade onvermijdelijke homokineten en wat remleidingen stond daar ook een zeldzaam probleem op: de deurgreep van het bestuurdersportier was kapot. Dat mag dus niet, en het verklaart ook waarom ik het deurpaneel op de achterbank vond. De meeste apk-gerelateerde items werden opgelost door de goedkoopste garage die ik ken. Terwijl men daar bezig was met het bij elkaar klussen van een rekening die meer dan tweemaal de aanschafprijs vertegenwoordigt, ging ik zelf aan de slag met Project Deurgreep. Met recht een project, want denk maar niet dat de deurgrepen voor een Charade uit 1994 eenvoudig te vinden zijn. De enige oplossing bleek de aanschaf van een complete deur, waarvan een sloper in Tilburg zowaar vier exemplaren in mijn kleur had staan. Ik koos niet voor linksvoor, maar voor linksachter. Door de handgreep daarvan op de voordeur te monteren en de deur zelf op de plek waar hij past, loste ik daarmee behalve het deurgreep-probleem ook meteen het gigantische kleurverschil van de linker achterdeur op. Voor vijftig euro en een uurtje sleutelen stond de Charade er daarmee ineens veel frisser bij!

Het enorme kleurverschil tussen de deur en de auto is inmiddels verleden tijd

Buiten de noodzakelijkheden, nieuwe kentekenplaten en het verwijderen van wat stickers stond er eigenlijk maar één klusje op de planning: de speakers. De periode waarin ik direct een subwoofer monteerde in een nieuwe aanwinst is al even voorbij, maar kraakvrij en verstaanbaar geluid is wel erg fijn. De enige luidsprekers van deze editie van de Charade zitten echter achter het dashboard. Jawel, letterlijk achter het dashboard. Er is een rooster, maar dat kan er niet los af. Wie wat wil vervangen, moet dus het hele dashboard verwijderen. Bij m’n eerste Charade heb ik dat project nooit aangedurfd, maar gewapend met een op Marktplaats gevonden werkplaatshandboek moest het er in 2021 maar eens van komen. De foto’s tonen een verschrikkelijke chaos, maar in de praktijk viel het allemaal wel mee. Met dopje 10, een ratel en een kruiskopschroevendraaier laat alles zich relatief eenvoudig verwijderen, al had het stuur daar na 27 jaar wel wat geweld bij nodig. Exact passende speakertjes vond ik bij de firma JBL. In alle eerlijkheid klinkt het alsnog beroerd, maar zonder het gekraak van het eeuwenoude karton kan ik nu tenminste naar podcasts luisteren.

Oude bekende

Daarmee was ‘Project Charade’ wat mij betreft afgerond, maar toen liep ik in een Facebookgroep een oude bekende tegen het lijf. De naam deed meteen een belletje rinkelen, want hij zat tien jaar geleden ook al ‘in de Charades’. Zijn laatste sedan was in 2019 aan z’n einde gekomen en de nalatenschap van die auto, een enorme berg keurige onderdelen, stond nog altijd op zolder. Gelukkig had ik niets meer nodig. Maar wacht, er zat een uitlaat bij! En zie ik daar nou een compleet interieur?

Uiteindelijk reed ik driemaal naar Alkmaar, om met een auto vol onderdelen weer huiswaarts te keren. Twee stoelen, een achterbank, nagenoeg elk interieurpaneel, een complete kofferbakbekleding, een tellerbak, een startmotor, een complete uitlaat, een setje remblokken en tal van kleinigheden haalde ik er weg, want men was het spul liever kwijt dan rijk. Vrijwel alles was ook in betere staat dan bij de mijne, die zichtbaar al een heel leven achter zich heeft. Inmiddels zit bijna alles erin, erop en eraan, en nóg ligt de kofferbak van de Charade vol met klein grut 'waar ik nog wat mee moet'. In het onwaarschijnlijke geval dat er onder de kijkers iemand is die nog een onderdeel zoekt voor dit type, hoor ik het wel. Mijn exemplaar is inmiddels netter dan ik ooit had durven dromen, al zegt dat vooral iets over die dromen.