Kijk eens om je heen

Ik vind autorijden leuk. Rij met plezier kilometers om als ik maar het geringste vermoeden heb dat het verkeer op mijn traject dreigt te stagneren. Lekker rollen, muziekje erbij, beetje om me heen kijken, zo houd ik het - enigszins afhankelijk van de auto - makkelijk uren vol. Toch geldt dat niet voor iedereen. Voor sommigen is autorijden een noodzakelijk kwaad. Voor de meeste dingen die je niet leuk vind geldt: dan doe je het gewoon niet. Dat weerhoudt de zojuist genoemde categorie chauffeurs er echter niet van toch gewoon lekker in de auto te stappen. Begrijpelijk als er weinig tot geen alternatieven zijn. Deze categorie zit echter na het sluiten van het portier compleet opgesloten in hun eigen wereld. Een wereld waarin het puur op overleven aankomt. In die wereld kun je op de snelweg ook rustig een blik werpen want terugkijken doen ze toch niet. Om zich heen kijken ook niet. Het overige verkeer in de gaten al helemaal niet en anticiperen - zijn dat een soort stoofperen?

Vanochtend kwam ik er eentje tegen op de A9. Op de linkerbaan had zich een treintje gevormd die werd aangevoerd door een autootje dat zich met 102 km/h langs het verkeer aan de rechterzijde probeerde te worstelen. Dat lukte niet. Uiteindelijk werd de adem van de oude Saab 9000 op z'n achterbumper de bestuurder blijkbaar toch te heet en abrupt voegde het autootje zich tussen het verkeer op de middelste baan. Daar werd al aardig kop-staart gereden en dus moest iemand vol in de ankers om plaats te bieden aan het invoegende autootje. Nieuwsgierig geworden naar het type bestuurder - ik had al wel een vaag vermoeden - loerde ik naar binnen toen ik passeerde. Een degelijke meneer zat met kaarsrecht gestrekte armen strak voor zich uit te staren, z'n hoofd krampachtig in de hoofdsteun gedrukt. Ik vroeg me af wat er nu in het hoofd van deze meneer om zou gaan. Of-ie de wasmachine vanochtend misschien niet beter tóch op 40 in plaats van 30 graden had moeten zetten. Wat de gemiddelde broedtijd van de bonte kraai is of waarom die auto toch zo dicht voor hem rijdt.

Of zou hij zich werkelijk bewust zijn geweest van de onhandige situatie waarin hij zojuist verzeild was geraakt? Met iets meer inzicht en kijk op de auto's om hem heen zou hij nooit op die linkerbaan zijn beland of er in ieder geval weer soepel vandaan zijn gekomen. Is het een idee om 'onzekere chauffeurs' een gratis cursus 'Om je heen kijken en anticiperen' aan te bieden? Of een jaarlijkse opfrisbeurt voor piloten die meer dan drie keer hebben gedaan over het halen van hun rijbewijs? Uiteraard geldt dat niet u of mij maar misschien kent u iemand die hiervoor in aanmerking zou komen? En hoe vertel je het iemand...