Youngtimers Test: Audi TT - Jaguar XJ - Range Rover Sport

In de youngtimer-special van afgelopen nazomer (AW 37) gingen we op zoek naar drie youngtimers van zo’n 12 tot 15 mille, dit onder de noemer ‘Voor de prijs van een A-segmenter …’. Uiteraard is daarmee niet het hele verhaal verteld, want terwijl zo’n nieuw kleintje na aanschaf slechts sporadisch uit de huishoudpot snoept, ben je met een oudere verwenmobiel per maand veel meer kwijt. Toch zijn youngtimers nog altijd aantrekkelijk zeker zakelijk. Want met een bij tellingspercentage van 35 procent over de dagwaarde komt je droomauto dan akelig binnen handbereik, terwijl de kosten helpen om het bedrijfsresultaat laag te houden. Daarom zijn we nogmaals op zoek gegaan naar drie youngtimers. Om je vingers bij af te likken, maar … verlies je hoofd niet!

AUDI TT (2005)

Maarten Bronkhorst van Cabrio Maarten heeft fijn werk: hij zoekt stad en land af naar de mooiste cabrio’s, het liefst rechtstreeks bij particulieren. Zo ook de 57-RK-BZ. “Deze TT heb ik overgenomen van de eerste eigenares; een tandarts uit de Achterhoek die er weinig mee reed: de kilometerstand is net de 50.000 (!) gepasseerd.” Hoe cliché: een vrouwelijke tandarts met een TT Roadster!

Wél iemand die smaak had, want van alle generaties Audi TT vinden wij deze eerste de meest iconische, het origineelst. Daarbij wist de Achterhoekse wat ze kocht: niet de zescilinder die vrij zwaar in de neus is en daarom het liefst rechtuit wil gaan, maar de geblazen vierpitter die enerzijds bloedsnel is, maar dankzij de vierwielaandrijving toch ook foolproof is. Een heerlijk gooien smijtautootje is het resultaat! Natuurlijk reden wij met de – elektrisch bedienbare kap omlaag, het windscherm achter de rolbeugels zorgt ook in de winter voor een prettig boordklimaat.

De zit is knus, nogal ingekapseld. Da’s niet erg, de leren bekleding geeft niet zoveel grip en in snelle bochten word je op die manier toch op je plaats gehouden. Nóg knusser wordt het overigens met de kap gesloten. Ook dat hebben wij geprobeerd, maar doe ons maar topless. Met de muts op is het wel érg krap en donker. Echt nerveus wordt het overigens nooit, daarvoor is de besturing net wat te licht, terwijl de pook het snelle klik/klakwerk niet apprecieert. Daarom doen we het weer wat rustiger aan en kunnen we genieten van de talloze originele TT-details: de rolbeugels noemden we al, maar er is meer: de inmiddels volop geimiteerde racy tankdop, de grappige druk/draai knoppen voor de stoelverwarming, de netjes in de portieren, de ronde vormen die je overal tegenkomt … Op een enkel detail na voelt de auto als nieuw en hij wordt te zijner tijd in showroomstaat aan de nieuwe bezitter (m/v) meegegeven. Toegegeven, het is niet de goedkoopste TT, maar gezien zijn leeftijd misschien wel de minst ervaren.

De leukste TT-uitvoering zou het zomaar kunnen zijn, maar is het ook de leukste roadster? Nou, een BMW Z4 met een zes-in-lijn in combinatie met achterwielaandrijving is evenmin te versmaden. En voor ongeveer 15 mille komen grotere jongens als Boxster en 370Z Roadster ook al om de hoek kijken wél met navenante kilometerstanden. Aan de andere kant: een geheide klassieker, geschikt voor iedereen en alledag en met zo weinig kilometers … TToppertje!

JAGUAR XJ6 3.0 EXECUTIVE (2003)

Met de (interne code) X350 nam Jaguar afscheid van de Jaguar-sedan zoals we ‘m al vanaf 1968 in diverse gedaantes kennen. De opvolger van de door ons gereden versie betekende een radicale stijlbreuk met het verleden die niet iedereen kon waarderen.

Wellicht ook niet omdat de X350 misschien wel de beste ‘oude’ XJ ooit was. Dit model was aan alle kanten ietwat opgeblazen ten opzichte van voorganger X308, waardoor eindelijk de hoofdruimte achterin voldoende was. Ook bijzonder was het gebruik van aluminium voor de koets dat de roofkat én stijfheid én lichtvoetigheid gaf. Je zou het niet zeggen, maar deze 5,09 lange limo weegt ‘slechts’ 1.508 kilo! Daarom kozen wij voor een exemplaar met de drieliter V6-basismotor.

Die is adequaat genoeg om ‘m flitsende prestaties te bezorgen in ruil voor een benzinedorst die relatief meevalt. Fraai leer en hout geven de auto een ambiance als een Engels landhuis, terwijl de kilometers in alle rust en comfort (luchtvering!) ongemerkt onder je voorbijvliegen. De eerste vier jaren was dat op Oostenrijkse wegen, in 2007 kwam de auto naar ons land. De tweede Nederlandse eigenaar ruilde de auto bij Heijkamp in voor wederom een XJ, maar nu met een ton minder op de klok. Die van ons zit bijna op de twee ton, maar met de aantekening dat er een motorwissel bij Jaguar-dealer Kimman heeft plaatsgevonden. Een opgerekte distributieketting was de boosdoener. Het nieuwe blok is dus nog relatief vers, wat helaas niet van de hele auto gezegd kan worden. Het gaat om kleine zaken als een kapot reflectorglaasje, condens in een achterlicht en een ver sleten stuur zaken die niet abnormaal zijn bij een auto van ruim zestien jaar oud maar dat laatste werpt toch een smetje op de fraaie cabine met zijn rijke uitrusting. Want ja, zestien jaar oud is deze auto alweer. Dankzij zijn tijdloze ontwerp zou je dat niet zeggen.

En daar waar vooral de Duitse concurrentie na een aantal jaren ordinair dreigt te worden, blijft zo’n XJ van de oude stempel immer statig, chic. Een tikkeltje ongrijpbaar. Totdat je zijn vraagprijs ziet. € 10.950 is zo mee nemen, voor € 795 extra (altijd doen!) krijg je ‘m met onderhoudsbeurt, verse apk en drie maanden volledige garantie. Dat maakt zo’n edele Brit beslist aantrekkelijk. Ook (of juist vooral!) als je geen chauffeur hebt!

RANGE ROVER SPORT 4.2-V8 SUPERCHARGED (2005)

Kan het groter dan zo’n XJ? Jazeker, want hier hebben wij een Range Rover Sport 4.2 Supercharged. Vijftien jaar oud en bijna drie ton op de teller, dus een potentieel peperdure kostganger. Er zit ontzettend veel op en aan en bij Engelse auto’s weet je: dat kan allemaal kapot. Uiteraard geldt dat ook voor bomvolle modellen uit andere landen, maar zo’n RR heeft een stevige naam als het gaat om bodemloze put. Dat weerhield Heersmink-eigenaar Gerrit van Ree er niet van de 04-RR-VJ als zijn persoonlijke favoriet te bestempelen en ‘m zelf flink te gebruiken. Zo is er kort geleden nog een reis naar Spanje mee ondernomen: 6.500 kilometer zonder een centje pijn. Alhoewel … met een officieel verbruik van 1 op 6,3 komt je portemonnee niet ongeschonden terug. “Ik heb ‘m ingeruild op een Audi S8 V10, reed zelf in die tijd een Lexus GS450h, maar toen ook die verkocht werd, pakte ik de Range Rover om ‘m eigenlijk nooit meer los te laten.

Hij staat hier nu 2,5 jaar, maar van mij hoeft-ie niet per se weg. ’t Is een heerlijke alleskunner!” Onderweg beamen we dat grotendeels. Het blok is fantastisch: even volgas levert een imposant sprintende mastodont op. Echt verslavend! Daarbij baad je in luxe, van alles en nog wat is aan boord. Tot een koelkast tussen de voorstoelen en dvd-spelers aan toe. Die laatsten zijn achterin vanaf de ‘vensterbanken’ te bedienen. Werkelijk overal vinden we knoppen, hendels, toetsen en schakelaars.

Toch overvalt het je niet, alles is redelijk goed gegroepeerd. De zit is natuurlijk ook royaal, voor het betere King of the Roadgevoel moet je hier zijn. Dankzij de luchtvering is hij op verhard voldoende comfortabel (alhoewel het 2,5 ton leeggewicht zich heus laat gelden, zeker in bochten), terwijl op onverhard deze doldrieste youngtimer zijn faam waarmaakt. Lage gearing, Terrain Response System, Hill Descent Control: het is er allemaal. Ook de ruimte in deze reus is genereus en mocht de bagageruimte van 960 (!) liter uit te breiden tot 2.015 liter ontoereikend zijn, weet dan dat deze van een mechanische compressor voorziende V8 (390 pk/550 Nm) 3,5 ton aan de haak mag hebben. Wat het verbruik dán is, daar durven we niet eens aan te denken.

Het is duidelijk: deze krachtpatser is een auto die ontzettend veel biedt, maar daar ook een heleboel voor terugvraagt. Je bent gewaarschuwd! Een statement is het sowieso, want hoe oud een Range Rover ook is, ordinair wordt hij nooit.