Winkelen voor maximaal € 500 - Barrelbrigade

MERCEDES-BENZ A140 CLASSIC 1998 | 183.724 KM

Occasionredacteur Nic de Boer heeft een lange historie in de barrelbrigade. Voor de voorgangers van zijn barrel van dit jaar zijn volgens hem ‘nog net geen standbeelden opgericht’. De echte AutoWeekvolger weet zich zijn groene Suzuki Wagon R+ en donkerrode Chevrolet Alero nog wel voor de geest te halen. “Maar nu werd het tijd voor een auto van statuur en van een écht merk. Dat kon natuurlijk alleen maar een Mercedes-Benz zijn.”

Met het beperkte budget blijkt dat een A-klasse het enige model is dat gemakkelijk te koop te vinden is. Dat het bovendien de allerkaalste uitvoering van het minst begeerde model van de afgelopen twintig jaar is, deert hem daarbij kennelijk niet. Het enige wat voor hem voor deze Barrelbrigade telt, is dat daaraan per Mercedes-Benz kan worden deelgenomen. “Het is het oudste automerk ter wereld. Je schaft er dus ook een stukje historie mee aan”, vindt hij. Dat de gemiddelde mens bij het horen van die merknaam visioenen krijgt van statige, langgerekte sedans, zal hem ook worst wezen. “De A-klasse is een hip en zuinig designstatement uit de nineties.” Nou ja, ieder zijn ding, toch?

Verder hecht Nic er waarde aan om te vertellen dat hij geld overhield na aanschaf van zijn compacte Mercedes-Benz. “Ik heb er slechts € 350 voor betaald.”

Er zit bepaald geen vol jaar apk meer op, maar daarover had het verkopende autobedrijf bemoedigende woorden. “Als die auto negen maanden geleden nog is goedgekeurd, zal het heus niet zo zijn dat hij het jaar daarna ineens niet meer door de apk komt”, vertelden ze daar. Pak die mooie rooie Benz dus maar in, met een strik eromheen. De motor ziet er nog mooi uit en er zit behoorlijk wat profiel op de banden. Wie doet je wat?

En wat is de staat van de € 350-Mercedes? Ach, na twee keer wil het raam aan de bestuurderskant al niet meer omhoog wegens een hevig vermoeid raammechanisme. Een plastic zeiltje dient als noodoplossing.

Verder hebben vele collega’s het idee dat de auto zich ‘als een krab’ over de weg voortbeweegt, als ze erachter rijden. Hij zal toch niet krom zijn? Verder zijn er nog talrijke kleine zaken, maar er is ook het probleem dat de ABS niets meer doet en het ESPlampje constant brandt. Ach, ESP op de allereerste A-klasse, wie heeft dat nou nodig?

ALFA ROMEO 156 1.8 TWIN SPARK PROGRESSION 2002 | 351.465 KM

Dat Alfa Romeo’s niet de best gebouwde auto’s zijn, bovengemiddelde onderhoudskosten met zich meebrengen en aan het eind van het liedje niet zo veel meer opbrengen, daar kunnen barrelbrigadiers Willebrands en De Boer over meepraten. In hun vrije tijd zijn het bewonderaars van dit Italiaanse merk. Je zult ze dat soort teksten dus nooit hardop horen zeggen. Jan Lemkes zit aan de geheel andere kant van het spectrum. Geen haar op zijn hoofd, dat hij ooit zo’n auto zou aanschaffen. Maar als hij vijfhonderd piek van de baas krijgt toegestopt, hoeft hij er niet lang over na te denken: niets leukers dan de anderen provoceren door een Alfa Romeo als barrel in huis te halen. En dan nog het liefst een rode, om de goegemeente écht eens mee voor de schenen te schoppen. Helaas werd die net voor de neus van Lemkes verkocht.

“Deze blauwe Alfa leek een lot uit de loterij. In schitterend Azzuro Gabbiano en met een 140 pk sterke 1.8.” Bovendien komt de detailfreak in Lemkes ook aardig aan zijn trekken. “Modeljaar 2002 is juist het tussenmodel met de buitenkant van vóór de facelift, die veel mooier is en de binnenkant van ná de facelift, die óók veel mooier is. Het is in feite dus de perfecte 156.” Om de kosten binnen de perken te houden, rijdt hij op lpg.

Nou ja, perfect? We kunnen er toch niet omheen dat deze Alfa al 350.000 kilometer achter de kiezen heeft. “Auto’s moeten rijden, dus een hoge kilometerstand kan geen kwaad”, aldus de Lemkeslogica. Verder is er nog een probleempje met de radio, dat zal degenen die wel eens een gebruikte 156 hebben gekocht, vast bekend voorkomen: de code zit er niet bij. En dus rijdt Jan voorlopig zonder muziek, want het is nog een hele uitzoekerij hoe je dáár precies aan kan komen. Tja, zo deden we een jaar of twintig geleden aan diefstalpreventie ...

Jan kocht zijn Bella wel met een verse apk. “Daar was een nieuwe draagarm voor nodig en een heel stuk nieuwe handremkabel. Er is dus nog flink in geïnvesteerd. De verkoper wilde ‘m kennelijk erg graag kwijt, want ik kan me niet voorstellen dat hij er nu veel aan heeft verdiend.”

FORD THUNDERBIRD 4.6 V8 LX 1997 | 290.103 KM

‘ There’s no substitute for cubic inches’. Een gevleugelde uitdrukking die nu alweer een jaar of dertig hopeloos uit de mode is. Behalve dan bij Michiel Willebrands, die het niet kan laten om een zwak te houden voor bovengemiddeld gemotoriseerde Amerikanen.

Bovengemiddeld als het gaat om het formaat van de motor én de afmetingen van de auto zelf. Wat betreft vermogen, ruimteaanbod of rijkwaliteiten in het algemeen, kun je beter spreken van ondergemiddeld. Willebrands is daar zelf realistisch in: “Zo’n Thunderbird heet officieel een sportcoupé, maar het is meer coupé dan sport.” Hij scoort onder zijn mede-barrelbrigadiers bewondering als hij voor € 500 een Amerikaan mét V8 weet te scoren, die er niet heel slecht uitziet. Het enige wat je erop kunt aanmerken, is dat de blanke lak op de motorkap van de ‘dondervogel’ aardig aan het loslaten is.

“Ik was bíjna voor een V6 gegaan, omdat er echt niets te vinden is met een V8 voor dit geld. Maar de eigenaar van deze auto had verkeerd geadverteerd. Deze Thunderbird stond in de ‘Ford’-categorie, terwijl de Amerikanen-liefhebber zoekt in de ‘Ford USA’-categorie. De vorige eigenaar heeft er drie jaar lang met veel genoegen mee gereden. Nu is hij op zoek naar een diesel, omdat de brandstofkosten hem boven het hoofd groeiden. En weet je wat: toen ik vertelde dat ik ‘m voor de Barrelbrigade ging gebruiken, kon er zomaar € 250 van de prijs af, want hij stond te koop voor € 750.”

Als Michiel een tijdje onderweg is, is het bijna niet te geloven dat hij voor zo weinig geld zo veel auto heeft gekocht. Het leren interieur is best netjes, de elektrisch bedienbare ramen werken naar behoren, de airco blaast koud en de cruisecontrol functioneert prima. De ‘flipperkastradio’ maakt het plaatje af, al is dat gewoon een moderne Sony uit het rek. De overdaad aan luxe en verwennerij kan Willebrands zeer bekoren.

Is er dan helemaal niks mis met zijn T-bird’? De eerlijke verkoper heeft het er gewoon bij gezegd: “Als de verlichting niet brandt, valt de auto na het starten meteen weer uit. Een elektronicafoutje zou je zeggen, maar eigenlijk is het gewoon ingenieuze diefstalpreventie. Zeker niet iets waarmee ik niet kan leren leven.”

Verder lijkt zijn auto, op een onmetelijke dorst na, een prima kar. Bijna zonde om daar Barrelbrigade-stickers op te plakken. Helemaal als Michiel in de middenarmsteun de originele boekjes van Hessing vindt – want die ooit zo prestigeuze autodealer heeft de Ford in 1997 nieuw geleverd. Maar de liefhebber weet: in deze rubriek is niets heilig, al liggen er honderd Hessingboekjes in je middenarmsteun.