Volvo XC60 - Afscheid duurtest

In het halfjaar dat we in de XC60 reden, kwamen we steeds meer exemplaren van het model tegen. Niet zo gek als je bedenkt dat er in zijn eerste volledige jaar 2.625 in Nederland op kenteken zijn gegaan. Daarmee is het een waardig opvolger van de eerste generatie, die tot in de nadagen van zijn carrière de bestverkochte in zijn segment bleef. De nieuwe heeft er zelfs voor gezorgd dat 2018 in de boeken staat als het beste XC60-jaar ooit in Nederland.

Op zulke grote wielen als de onze zagen we die andere XC60’s overigens niet rollen, en van ons had het ook wel een maatje of twee kleiner gemogen. Maar goed, de XC60 scoort zo goed, dat concurrenten BMW, Mercedes-Benz en Audi jaloers moeten toezien hoe hun modellen in deze klasse bij elkaar opgeteld ongeveer evenveel verkopen als het Zweedse model in zijn eentje. Met 1.236 geregistreerde exemplaren voor de X3, 952 voor de GLCklasse en 411 stuks voor de Q5 is het drietal goed voor 2.599 registraties.

Wat is het geheim van de XC60? Niet zijn prijs, want wie er één met benzinemotor wil, moet minstens 60 mille reserveren. En dan heb je nog niets eens vierwielaandrijving, zoals onze duurtester. Wel is er al meteen een 250 pk sterke viercilinder met turbo aan boord. Deze aandrijflijn laat alleen als hij aan de bak moet, merken dat hij er is. De samenwerking met de achttraps automaat kan echter beter, want die zorgt voor onrust.

We hebben de XC60 getest tegen alle concurrenten die we al noemden en daarnaast trad hij aan tegen modellen als de Jaguar F-Pace, de Alfa Romeo Stelvio, de DS 7 Crossback en de Lexus NX. Recent haalden we er ook een Range Rover Velar bij, maar keer op keer kwam de XC60 als winnaar uit de bus. Het verbruik is overigens aan de stevige kant. Met de enorme wielen en het brede rubber moet je je best doen om 1 op 10 te halen. Daarmee hebben we het qua minpunten wel gehad.

DOEKJE

We reden met de XC60 naar Zweden. Hoe hoger naar het noorden, hoe leger de wegen en hoe beter we in alle rust de rijhulpsystemen konden testen. De adaptieve cruisecontrol weet in combinatie met de lane keeping de Volvo prima door het verkeer te loodsen, al is de auto zoekeriger tussen de belijning dan de producten van Mercedes-Benz en Tesla. Volvo moest die twee merken op dit gebied altijd al voor zich dulden, maar moet zich wel realiseren dat andere merken ook flinke stappen op weg naar autonoom rijden zetten, dus die derde positie komt in gevaar. Uiteraard kun je zelf bepalen of de auto assisteert met rijden, want de adaptieve cruisecontrol kun je ook gebruiken zonder afstandsregeling.

Na onze duurtest met de V90 en de XC60 vinden we eindelijk blindelings onze weg in het rechtopstaande touchscreen. Eer je wegwijs bent in alle menu’s ben je heel wat Volvo-kilometers verder. Heel goed dat Volvo er een doekje bij levert om vettige vingerafdrukken op het scherm te wissen. Wissen doet ook de ruitenwisserinstallatie maar wat graag. Staat die in de automatische stand, dan kan die zomaar vanuit het niets over-ijverig de voorruit schoonmaken zonder zichtbare aanleiding.

DE FIJNSTE

De XC60 is de middelste uit het SUV-gamma van Volvo. Daarnaast biedt het merk hoogpotige varianten van de stationwagons aan. Qua prijs zit dit model bijvoorbeeld tussen de XC90 en de V90 Cross Country. In een vergelijking met zijn broers uit de 90-serie vonden we de XC60 de fijnste. Alleen als je meer ruimte wenst, is één van de andere twee hoog op de wielen staande Volvo’s de betere keus. Binnenkort komt er een nieuwe V60 Cross Country op de markt, die ervoor kan zorgen dat de kaarten opnieuw moeten worden geschud.

Keuze genoeg, zowel binnen als buiten het Volvo-gamma. Volvo weet met de nieuwe XC60, net als met de XC90 en de XC40 precies de juiste snaar te raken. Volvo en SUV’s, het is al sinds de eerste XC90 een succesvol huwelijk. Deze XC60 is een allemansvriend die niet te protserig overkomt en die zelfs SUV-sceptici zal overtuigen van de kwaliteiten van zo’n hoog op de wielen staande alleskunner.

Behalve de wat onrustige automaat en de stevige dorst van de XC60 komen we toch nog uit bij een letterlijk en figuurlijk kleine misser: het afdekklepje voor de sleepoogbevestiging in de achterbumper is er tot twee keer toe uit gevallen. Een ander klein smetje op een verder erg prettige duurtestervaring is aan onszelf te wijten. Tot 25 weken was het ons mede dankzij de goede camera’s rondom de auto gelukt de enorme wielen netjes te houden, maar in week 26 ging het helaas toch mis. Hoe mooi ook, bestel die 22-inch joekels misschien maar beter niet. Het rijdt niet alleen een stuk zorgelozer, het komt ook het comfort en het verbruik ten goede.