Volvo V70 2.4 – 1999 – 501.763 km - Klokje Rond

We staan in de werkplaats van Carrec en Thomas doet voor de camera zijn verhaal over de Volvo die achter hem op de brug staat. Hij raakt zichtbaar geëmotioneerd wanneer hij vertelt dat de V70 een project was van hem en zijn vader, totdat die in 2014 plotseling overleed. “De liefde voor Volvo en Zweden heb ik al van jongs af aan. In april 2012 zocht ik een Volvo V70 voor de zomermaanden en na lang zoeken vond ik deze. In augustus van dat jaar heeft mijn vader de Volvo van mij overgenomen, ­ omdat hij hem ook zo mooi vond en ik had op dat moment geen auto meer nodig. Na zijn overlijden heb ik in juli 2014 de auto gekregen als erfenis. Er stond toen 324.000 kilometer op de klok.”

De V70 was voor Thomas en zijn vader een gedeelde interesse, waardoor de auto na het heengaan van vader veel emotionele waarde heeft gekregen. “Door de jaren heen heb ik er veel liefde, aandacht en energie in gestoken om hem zowel uiterlijk als technisch in goede conditie te houden”, vertelt Thomas. “Ik zei altijd dat de auto bij 500.000 km met pensioen zou gaan. In juni dit jaar, op vakantie in Zweden, haalde hij die kilometerstand.” Dat heeft Thomas zelfs een beetje geforceerd door een paar ­ extra rondjes te rijden, want hij moest er toch niet aan denken dat de teller ergens in een file bij Hamburg op vijf ton zou springen. “Maar nu het zover is, twijfel ik over de pensioengerechtigde kilometerstand. Het is best wel moeilijk om hem na al die ­ jaren en ervaringen zomaar in de ­ stalling te parkeren. Daarvoor rijdt hij nog te goed en ik heb er ook flink in geïnvesteerd.”

MODIFICATIES

Keurmeester Tim de Leeuw is iets minder enthousiast over de rijeigenschappen. En Tim weet waarover hij praat, want hij rijdt een oude Volvo op gas. “De combinatie van veren en schokdempers pakt niet zo goed uit in dit geval. Hij is iets te hard geworden en de balans klopt niet. Met de motor en de versnellingsbak is niets mis, hij loopt goed op gas en de koppeling voelt ook gezond aan.”

Dat is alvast een opsteker voor Thomas, die duidelijk zijn hele ziel en zaligheid in de Volvo heeft gelegd. Zijn vriendin Milou, die meekwam naar Soesterberg, heeft een donkergroene S60  automaat van deze generatie. Een lekker comfortabele cruiser, totaal anders dan de V70. “Ja, dat is relaxed rijden”, zegt ze.

“Hij heeft nu 350.000 kilometer ervaring, daar merk je niet veel van. Thomas houdt meer van het snelle bochtenwerk, daarom is die V70 zo stug. Maar als de twee elandjes op het dashboard van links naar rechts schuiven, dan gaat het te hard.” Niet alleen het onderstel is aangepakt, ook de buitenkant kreeg een paar modificaties. “Dit is een van de laatste van dit model”, weet Thomas. “De ­ koplampen zijn van een C70 cabriolet, een populaire aanpassing onder de V70-rijders. De bumper is van een V70 R. Die kreeg ik van een vriend uit Zweden en een goede vriend in Nederland deed het spuitwerk. Dat is kort ­ geleden opnieuw gedaan, nadat een vrachtwagen de voorkant raakte. De wielen zijn van een XC90. Ik heb ze laten poedercoaten en er zitten spacers achter omdat de ET-waarde afwijkt.”

Om de brandstofkosten te ­ drukken liet hij een gasinstallatie ­ financiële middelen, maar omdat de auto zo belangrijk was voor mij, wilde ik hem graag in goede staat houden. Via het Volvo 850forum heb ik mensen leren ­ kennen die mij ontzettend goed hebben geholpen. Zowel met sleutelen als met onderdelen.”

Hij heeft er hechte vriendschappen aan overgehouden. Nog steeds sleutelt Thomas graag samen met vrienden. “Door de jaren heen is er veel gedaan en ik heb alles bijgehouden in een dossier, naast het standaard onderhoudsboekje. Om de 15.000 km is er een kleine of grote beurt uitgevoerd. Ook doe ik preventief onderhoud. Aan het exterieur zijn upgrades en poetswerk gedaan, ik ben er nu heel tevreden over.”

GENIETEN

De meeste punten die Tim heeft genoteerd, komen voor Thomas niet als een verrassing. “Ik ken de auto door en door. Het eerste wat ik ga aanpakken zijn de voorremmen, dat ergert mij mateloos. En zo ben je altijd bezig.” Dat hij er niet gauw meer afstand van gaat doen, is wel duidelijk. “Of ik er dagelijks mee blijf rijden, weet ik nog niet zeker, maar parkeren in een stalling is eigenlijk ook geen optie. Ik ben er in ieder geval heel blij mee en geniet van elke rit.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Typisch een oudere Volvo, met tijdens het ­ rijden een hoop gerammel, gebonk en gedreun. Verder geen verkeerde auto om mee te rijden. Deze Volvo heeft duidelijk de nodige aandacht gehad de laatste jaren, maar er is ook ­ zeker ruimte voor verbetering, met name aan het onderstel en de voorremmen.”