Test: Volkwagen T-Roc Convertible

De Volkswagen T-Roc zou je als een spirituele opvolger kunnen zien van de Range Rover Evoque Convertible, al opereert de Volkswagen natuurlijk in een compleet ander segment. Uiterlijke overeenkomsten zijn er opvallend veel. Beide open SUV’s hebben een behoorlijk rechtlijnige koets en een door de hatchback-vorm van de dichte basis gedicteerde korte kont, zodat een ietwat badkuip-achtig profiel beide kenmerkt. Dat betekent ook dat in beide gevallen de klep erg kort is, een feit dat de fabrikanten camoufleren door standaard een opvallende spoiler op het achterdek te monteren. Zelfs de kapconstructie is nagenoeg identiek, waarbij het voorste deel van de kap in beide gevallen in geopende toestand als afdekking fungeert. Tegelijkertijd is de Evoque opvallend groter en vooral hoger dan de T-Cross, die wat hoogte betreft mooi tussen reguliere modellen en échte SUV’s in ­opereert. Dat de T-Roc gestrekter oogt, komt ook doordat hij dat ten opzichte van de gesloten T-Roc ook daadwerkelijk is. Voor- en achteras staan 4 centimeter verder uit elkaar dan bij z’n broertje, terwijl de cabrioversie uiteraard de achterdeuren moest inleveren.

Riant
De open T-Roc is veel minder praktisch dan zijn vijfdeursbroertje – dat ligt voor de hand. Anderzijds: met een altijd beschikbare bagageruimte van 280 liter en een achterbank waarop met wat inschikken best twee volwassenen kunnen plaatsnemen, is de auto voor cabrioletbegrippen ronduit riant. Bovendien kan bij de Volkswagen de bank worden neergeklapt. Open rijden doet de T-Roc uitstekend, waarbij de inzittenden door de relatief ­grote raampartijen en eventueel een windscherm goed uit de wind worden gehouden. Met gesloten kap dringt meer geluid van buitenaf door dan in de ­gesloten equivalent, maar dat levert geen overdaad aan herrie op. Het zicht naar achteren is door de hoge kont, brede C-stijl en kleine achterruit matig. Lang leve parkeersensoren en achteruitrijcamera’s.
De T-Roc voelt achter het stuur een stuk minder als een SUV aan, vooral doordat de zitpositie een stuk lager is. Het meer rechtopstaande scherm van de Volkswagen heeft minder last van de lichtinval en reageert razendsnel op aanrakingen. De R-Line krijgt bovendien standaard een uitgebreid digitaal instrumentarium mee. De Duitser is dus modern, maar hier en daar wat goedkoop afgewerkt. Met de bouwkwaliteit is niets mis, maar het materiaalgebruik kan echt beter. Het érg zakelijke T-Roc-dashboard is volledig uit keiharde kunststoffen opgetrokken en dat valt door de overdaad aan zonlicht in de cabrioletversie extra op.

Dakbediening

In feite is het enige zichtbare verschil met een gesloten T-Roc de dakbediening van de cabriolet, die zich min of meer onder de armsteun schuilhoudt. Dat garandeert niet alleen een oncomfortabele bediening, maar ook dat de ogen van de weg moeten worden gehaald om de knop te vinden. Gelukkig beweegt het dak zelf wel erg vlot, want binnen tien seconden rijd je in de open lucht. Dat kan tot 30 km/h, zodat het geen ramp is als het verkeerslicht wat eerder naar groen gaat dan gehoopt. Verder laat het dak zich ook met de sleutel openen en sluiten. De kapconstructie en de benodigde verstevigingen betekenen dat cabriolets steevast zwaarder zijn dan hun gesloten modelgenoten. Bij de T-Roc gaat het dan om 190 kg extra en komt het totaal op 1.440 kg uit. Wat rijden betreft is de topless T-Roc een typische Volkswagen. Dat betekent dat de auto zowel qua besturing als onderstel een middenweg bewandelt die een breed publiek aanspreekt, maar daardoor ook zeker niet spannend is. De lol komt ook in dit geval van het open dak, want dat zorgt ervoor dat een dijkweggetje op een zonnige lentedag alsnog een waar feestje is. De 150 pk sterke 1.5 TSI wordt in deze auto standaard gekoppeld aan een zeventraps DSG en die combinatie past uitstekend in het plaatje. Met deze aandrijflijn is de T-Roc vlot genoeg om ontspannen te kunnen rijden, terwijl de snel schakelende bak ook een stevige bijdrage levert aan het comfort. Een driecilinder 1.0 TSI is ook leverbaar, maar niet in combinatie met een automaat of het R-Line-uitrustingsniveau.
De Volkswagen T-Roc kost in zijn simpelste vorm €36.600. Daarmee mag hij zich onder de betaalbaarste cabriolets scharen. Als de eis is dat de auto volledig open kan én een achterbank heeft, is de basis-T-Roc op de simpelste Mini Cabrio na zelfs de voordeligste cabriolet van het moment. Voor dat geld krijg je een handgeschakelde, 115 pk sterke 1.0 TSI, die standaard is uitgerust met onder meer een elektrisch bedienbare kap, adaptieve cruisecontrol en een groot multimediasysteem, maar niet van climatecontrol of ledkoplampen. Wie een automaat wil, moet uitwijken naar de 1.5 (niet leverbaar met handbak), die bij zo’n 40 mille begint. Een versie zoals het geteste exemplaar zit daar pakweg 10 mille boven.