Volkswagen Vento 1.8 CL (1995)

De Vento is in het Volkswagenprogramma een heel verfrissende verschijning, die zijn mededingers ontzag inboezemt en ongetwijfeld nog een lange toekomst heeft. Hoewel de Vento rechtstreeks is afgeleid van de Golf, maakt hij door zijn vrij fors geboetseerde achterkant een beduidend andere indruk.
Dat betekent niet dat hij op de talrijke goede eigenschappen van de Golf veel moet inleveren, maar zijn wat bezadigder uiterlijk selecteert onvermijdelijk een ander publiek. Waar de gemiddelde Golf-rijder zich graag even spiegelt aan de reputatie die de zo geslaagde GTI in de loop der jaren heeft verworven, zal de Vento-bezitter zich wat meer laten voorstaan  op de ruimte en het comfort die zijn voertuig heeft te bieden. Gewoon wat serieuzer, met beide benen stevig op de grond, kortom no-nonsense.
Echter, als we die Vento nu eens niet naast de Golf zetten, maar hem rechtstreeks vergelijken met zijn voorganger, de oude Jetta, dan liggen de kaarten anders. Dan mag je zelfs veronderstellen dat de Vento aardig wat aantrekkingskracht uitoefent op traditionele Golf-rijders. In ieder geval flink wat meer dan de Jetta ooit heeft gedaan.
Want hoewel die Jetta - achteraf een minder geslaagde naam - heel veel van de oude Golf in zich had, is hij (of zij?) toch nooit een doorslaand succes geworden. De Jetta had te weinig uitstraling en dat maakte hem (of haar?) tot een wat kleurloze verschijning die eigenlijk alleen scoorde op punten
als duurzaamheid en degelijkheid. Voor de Vento ligt dat gelukkig anders: die biedt nu juist het stukje meerwaarde in de vorm van een eigen persoonlijkheid, dat de Jetta moest ontberen. De carrosserie-met-kofferbak toont evenwichtig en robuust, maar is daarnaast voldoende elegant gelijnd om niet log of zwaarwichtig over te komen. Het voor VW zo kenmerkende degelijkheids-image blijft ongeschonden, maar de Vento is in ieder geval een auto die je een tweede blik waardig keurt. Het is bovendien beslist geen Golf-met-kofferbak: ondanks de grote overeenkomsten heeft de Vento een eigen gezicht - zeker na de recente (kleine) facelift van de neus - dat ook nog eens prima past in het straatbeeld van de jaren '90.

Geringe verschillen
Zoals gezegd zijn de wezenlijke verschillen met de Golf gering: de beoordeling verschilt dan ook weinig van de cijfers die we aan de Golf toekenden. De lengte van de auto is uiteraard groter (wel 36 centimeter), maar voor het overige zijn de buitenmaten van Golf en Vento gelijk. Ook de wielbasis is niet toegenomen en hoewel de Vento iets smaller spoort dan zijn kleinere familielid, wordt dat verschil weer opgeheven door een andere velg- en bandenmaat. Vanzelfsprekend is de Vento wel wat gewichtiger dan de Golf: ruim 100 kilo. Dat vind je bijvoorbeeld terug in de acceleratie, waarin de Vento op alle fronten iets moet toegeven op zijn wat lichtvoetige stamvader.
Ook aan het weggedrag merk je dat de Vento wat meer aan zijn achterste heeft hangen dan de Golf; in de bocht wil hij bij gas-loslaten duidelijker zijn neus naar binnen steken, maar aan de andere kant lijkt de grotere lengte van de carrosserie
de stabiliteit in rechte lijn nog wat te vergroten. In de forse Vento komt de standaard stuurbekrachtiging zo mogelijk nog beter tot zijn recht dan in de Golf. Het wordt tijd dat alle fabrikanten auto's van dit formaat voorzien van zo'n zinvolle assistentie bij het manoeuvreren. Als we de bijna onvermijdelijke vergelijking met de Golf laten voor wat ze is, onderscheidt de Vento zich vooral als een prettige, probleemloze reiswagen, die voor een kleinere middenklasser heel wat ruimte en een stevig, maar aangenaam comfort biedt. Dat laatste strekt zich ook nog uit tot het geluidsniveau; niet alleen
is de motor zelfs bij pittige Autobahnsnelheden mooi stil, maar ook het wind- en weggeruis blijft dan bescheiden. Tijdens zo'n buitenlandse rit ligt het verbruik van de 90 pk-motor overigens ergens in de buurt van de 1:11. In het Nederlandse verkeer mag je met kalm accelereren en niet te druk stadsverkeer iets in de buurt van de 1:12 verwachten.
Een kennismaking met de Vento is natuurlijk niet compleet zonder aandacht voor de kofferruimte die een inhoud van maar liefst 550 liter bezit. Dat is meer dan de Mercedes S-klasse kan bieden en de Vento onderscheidt zich op dit punt van zijn directe concurrenten. Maar uiteraard is die vorstelijke kofferbak niet het enige waarmee de Vento in zijn klasse hoge ogen gooit. Afgezien van wat hierboven is besproken, mogen we gerust ook even stil staan bij het hoge niveau van de passieve veiligheid, de solide, rammelvrije afwerking en een interieur  - we zeiden het al bij de Golf - dat voor het eerst in de VW-geschiedenis een beetje warmte uitstraalt. Dat alles maakt de Vento tot een heel fijne auto.