Volkswagen Tiguan 2.0 TSI 4Motion Sport & Style (2011)

Terwijl De Amerikanen en Aziaten lekker bezig waren met hun compacte SUV's keken de Europese merken massaal de kat uit de boom. Pas in 2007 kwam Volkswagen over de brug met de Tiguan Deze mini-Touareg was heel succesvol en hij heeft inmiddels z'n eerste facelift achter de rug. Niet dat dat echt nodig was, maar het model werd gewoon volgens plan strakgetrokken, zodat-ie weer in de pas loopt met de rest van de VW-modellen.

Het front vertoont voortaan grote gelijkenis met dat van de Passat, de Eos, de Phaeton en natuurlijk de Touareg. Ook de achterlichten zijn strakker getekend. Net als het vorige model heeft de gefacelifte Tiguan twee gezichten. Het standaard snoetje is wat wij rijden, wie ook wel eens het terrein in wil, kan kiezen voor een ander front met een grotere aanrijhoek (28 in plaats van 18 graden).

Aan de binnenkant vinden we een ander stuurwiel, nieuwe paneeltjes rond de roostertjes en een ander bedieningspaneel voor de airco. Design, materiaalgebruik en afwerking staan als vanouds op een heel hoog plan. De hele look and feel is gewoon goed en dat is toch een onderdeel waar je als koper zwaar aan tilt. De zitpositie is uitstekend, evenals de (sport)stoelen. Er is in de Tiguan voldoende ruimte voor je benen. Het zicht naar achteren is niet denderend. De stevige zittingen zijn lekker lang en het is op de achterbank ruim. De leuning is verstelbaar, maar hij is niet helemaal vlak te leggen. Er blijft een behoorlijke 'drempel' over. Dat is toch een beetje jammer.

Soepele tweeliter

Onze testauto is voorzien van de direct ingespoten 2,0-liter viercilinder met turbo, die door Volkswagen wordt aangeduid als 2.0 TSI. Met zijn 180 pk en 280 Nm heeft de krachtbron voldoende in zijn mars om de 1.559 kilo zware compacte SUV aan behoorlijk sportieve prestaties te helpen. De tweeliter is soepel en sterk en doet zijn werk ook nog eens zonder daarbij veel decibellen te produceren. Hij is gekoppeld aan de bekende DSG-transmissie van Volkswagen, die werkt met een dubbele koppeling. Zo'n automaat is en blijft natuurlijk een kwestie van smaak, maar vaak ga je er wel ontspannener van rijden. De keerzijde is een stevige meerprijs en een hoger verbruik, al is dat in het geval van de Tiguan te verwaarlozen (fabrieksopgave: 0,1 liter per 100 kilometer méér dan met handbak). We scoorden tijdens de test een gemiddeld verbruik van 1 op 9,3. Dat is toch niet écht zuinig, zelfs voor een auto van dit gewicht en formaat.

De Tiguan is in de basis gewoon een voorwielaandrijver, maar wie vaak in het terrein verkeert, kan de hulp inroepen van het 4Motion-systeem, dat ervoor zorgt dat ook de achterwielen mee gaan doen. De stuurbekrachtiging is nogal zwaar afgestemd en dat zorgt voor voldoende feeling, al is het een tikje kunstmatig. Toch zit er nog flink wat 'ruis op de lijn', waardoor het soms lastig is in te schatten hoe de auto gaat reageren. Het onderstel is stil en comfortabel. Dat laatste resulteert in een behoorlijk overhellende koets in de bocht. De VW geeft je echter wel een robuust en solide gevoel, en torderen is hem ook vreemd.