Volkswagen Polo GTI - Test

Het was in 2004 dat we in AutoWeek een Porsche 911 (een 996 toen nog) lieten strijden tegen elf kleine hot hatchbacks. Inderdaad, 11 tegen de 911. Het idee was om enkel Aen B-segmenters te nemen, maar de Honda Civic Type R en de Seat Leon Cupra R waren toevallig ook op de redactie, dus die mochten ook meedoen. Het was een bont gezelschap, van de Suzuki Ignis Sport en de Skoda Fabia RS tot de MG ZR 160 en de Ford SportKa. Die laatste won de trofee ‘beste 911-alternatief’ vanwege zijn waanzinnig goede onderstel. Die elf auto’s vertegenwoordigden nog niet eens het complete aanbod; er ontbraken diverse modellen. Elk serieus automerk had in die tijd wel een sportieve hatchback in de aanbieding. Er waren zelfs diesel­versies, er waren gewone en extreme varianten: we konden onze lol niet op! Hoe anders ziet er de wereld er nu uit. We zijn achttien jaar verder en zoeken nu een concurrent bij onze Volkswagen Polo GTI.

De auto is net gefacelift en heeft inmiddels meer vermogen dan de Golf V GTI die 2004 verscheen. Maar wat halen we er dan bij? De Renault Clio RS is er niet meer. De Peugeot 208 GTi ook niet, en de Opel Corsa OPC evenmin. Van de Seat Ibiza is geen Cupra-versie meer te vinden en een kleine snelle Fiat of Alfa bestaat ook niet. Hyundai dan, dat heeft een gloednieuwe i20N. Helemaal top, alleen is die auto in Nederland niet te koop. Wat een armoe.

Wat er nog wel is: de Ford Fiesta ST. Ook die is net gefacelift en het is een absolute topper. Maar die twee modellen hebben we voor de facelift al tegenover elkaar gezet en ook hebben we net een test gehad met een ‘gewone’ Polo tegen een Fiesta. Dat voelt wat dubbel. Er is natuurlijk ook de bizarre vierwielaangedreven Toyota GR Yaris, maar die is véél te extreem en te duur om in deze test te figureren. Er is verder nog de Mini Cooper S. Het vermogen daarvan is redelijk vergelijkbaar, maar de auto is al lang niet meer de scherpe, speelse hothatch van tien jaar geleden. Het is meer een goed rijdend modeaccessoire. Niettemin is het een leuke concurrent voor de Polo, die eveneens redelijk allround is. Maar helaas, de Mini was niet op tijd beschikbaar. En zo blijft de nieuwe Polo GTI nu eenzaam over, terwijl een decennium geleden de concurrenten de markt nog overspoelden.

EINDE VAN DE HOTHATCH

De combinatie van Europese eisen áán en belastingen óp de CO2-uitstoot heeft de hothatch de nek omgedraaid. Deze Polo kost je al minimaal € 37.000 en dat is, ondanks de ruime standaarduitrusting, erg veel geld. Het is gedaan. Wel zijn er enkele initiatieven met stekker, zoals de plug-in hybride Cupra Leon en de volledig elektrische Mini; die hebben in elk geval nog verrassend leuke rijeigenschappen. Maar na vele weken testen met accuzware auto’s beseffen we meteen weer hoe leuk een ouderwetse hothatch is. Geen overtollige kilo’s, maar gewoon 200 pk in een kleine auto. De Polo is sowieso al vrij volwassen geworden en met de dikke 2,0-liter uit de Golf GTI is het een serieuze speler.

Uiteraard is de sprint in deze elektrotijden niet indrukwekkend meer, maar de manier waarop de motor aan het gas hangt, is dat wel. Het gaat niet meer om de stoplichtsprint, maar om hoe de auto oppakt als je een krappe bocht uitkomt. En dat is evengoed leuk. Ik deed ooit een racecursus in een 150 pk Ibiza diesel. Daar ging het ook niet om de sprint, maar om het rijden. Het is voor het betere bochtenwerk wel belangrijk de auto in Sport te zetten. De dynamische schokdempers worden strakker en dat is wel nodig. De Polo is namelijk duidelijk voor dagelijks gebruik bedoeld.

Het interieur is relatief luxe en toegankelijk, met goede stoelen. De ergonomie lijdt net zoals elders onder Volkswagens huidige keuzes voor knoppen en multimedia, die nog altijd onnodige irritatie opwekken. Dat is jammer, want het geheel doet wel volwassen aan. De achterbank biedt bovengemiddeld veel ruimte voor dit segment, hetzelfde geldt voor de kofferbak. De zitpositie is top, al zou de leuk met ruitjesstof beklede sportstoel net wat meer zijdelingse steun mogen bieden. Aan de buitenkant heeft de auto hetzelfde nieuwe voorkomen gekregen als de normale Polo, maar dan met een GTI-behandeling. We zien de dubbele uitlaat, de andere mistlampen en het kleine honingraat­ patroon. Uiteraard duiken aan de binnenen buitenkant overal kleine GTI-logo’s op. De 18-inch ‘Faro’wielen zien er dik uit en zijn een extra.

GEEN CONTROLE

Je krijgt de GTI in Nederland altijd met een zeventraps DSG. De reactiesnelheid van die automaat is goed, maar hij maar bemoeit zich veel te veel met het schakelen. Hierdoor is volledige controle door de bestuurder onmogelijk, terwijl dat juist noodzaak is in een hothatch. Zeker in het B-segment voegt zelf poken erg veel toe aan de beleving en daar moet een auto als dit het toch van hebben. Ook al kun je best lol hebben op een leuke dijkweg, het echt scherpe randje dat deze klasse zo leuk maakt, heeft deze Volkswagen niet. Nu gold dat voor zijn voorgangers ook niet, de Polo GTI was altijd al een relatief brave jongen. De 2.0-turbo biedt wel veel meer spektakel dan de kleine 1.4 TSI die er ooit in zat; vooral in het middengebied heeft het uitstekende blok veel punch. In de meting is de Polo ook sneller dan de papieren opgave, een goed teken. We vermoeden dat het Golf GTI-blok minder is geknepen dan de fabrikant claimt en dat is lekker. Toch komt het stoute gevoel van vroeger nooit echt boven. Tot 85 procent is de auto leuk, bij 90 procent begint de twijfel, en ga je echt pushen, dan verliest de Volkswagen het van de grip en zeilt hij wat rechtdoor.

We missen de echte bite met insturen en een fijne reactie van de achterkant als we van het gas gaan. Als je op een circuit genoeg ruimte hebt, kun je de auto met een soort Scandinavian flick wel in een drift krijgen, maar daar hebben we op onze dijkweg niet veel aan. Een Fiesta ST biedt oneindig meer rijplezier. Het is hierdoor wel extreem gemakkelijk om een keus te maken in dit inmiddels kleine segment. Wil je premium en een hippe uitstraling, neem de Mini. De beste dagelijkse auto is de Polo. De leukste hothatch om te rijden, is met kilometers voorsprong de Fiesta. Meer keus is er niet. Vermoedelijk zijn ze alle drie de laatste in hun soort. Eventuele opvolgers zullen een vorm van elektrische ondersteuning krijgen. Maar deze GTi is niet meer dan een laatste sparteling van een ten dode opgeschreven soort. Mooi was die tijd. We steken een kaarsje aan.