Toyota RAV4 - Eerste rijtest

Op de dag dat Nasser Al-Attiyah zijn Toyota Hilux als winnaar over de Dakar-finish rijdt, nemen wij voor het eerst achter het stuur plaats van de nieuwe RAV4. Nu heeft onze brave SUV weinig gemeen met de brute woestijntank waarmee Al-Attiyah de woestenij van Peru heeft bedwongen, maar evengoed rijden ook wij met een terreinwaardige auto van het merk. De RAV4 bestond al ver voor hier in Nederland sprake was van een SUV-hausse en de auto was daarmee zijn tijd ver vooruit. Want ook al neigde de vierde generatie RAV4 iets meer naar een cross-over, het is duidelijk dat nummer vijf weer als echte SUV wordt neergezet. De bodemvrijheid nam bijvoorbeeld toe, zodat je nog net iets wilder terrein aankunt als dat nodig is.

Opvallend genoeg werd de Japanner wel lager, zodat er in het midden minder auto overblijft. Dat is weer gecompenseerd door de auto langer en breder te maken. De vierkante vorm van vroeger is daarmee wel verdwenen. Dat geldt ook voor de brave aanblik die de meeste generaties RAV4 hadden; het nieuwe model is verre van anoniem met zijn heftige lijnen en hoeken.

Onze mening is dat er heel wat auto staat, waardoor hij beter oogt dan op de foto’s. De extra lengte en breedte komen ten goede aan de ruimte. De kofferbak biedt een ruime 580 liter en op de achterbank hebben knieën en hoofd het goed. Wel merk je aan de hoek van je knieën dat de bodem vrij hoog is. Ook is de bank wat glad zodat je gemakkelijk heen en weer schuift. De zithouding voorin is erg goed, ook Toyota snapt inmiddels dat je het stuur lekker naar je toe moet kunnen halen. Je zit bovendien relatief diep in plaats van op de bok. De cockpit oogt niet spannend, maar is wel robuust. Jammer dat het multimediasysteem niet up-to-date is. Het touchscreen werkt niet prettig en het systeem is vrij langzaam, zeker de navigatie. Het liep ook vast tijdens onze proefrit. Gelukkig heeft men de volumeknop apart gemaakt en zit hij niet in het touchscreen verstopt.

HYBRIDE

Op de motorenlijst vind je uiteraard geen diesel, daar doet Toyota in ons land niet meer aan. Hybride is het toverwoord, ook al is er ook een 2,0-liter met 175 pk zonder elektrohulp. Maar de betere keuze is zonder meer een van de hybrides met een 2.5 viercilinder en één of twee elektromotoren. Hoeveel je er krijgt, hangt af van je keuze voor voorwielaandrijving of vierwielaandrijving. Kies je voor 4WD, dan krijg je een extra elektromotor op de achteras. Er is verder geen mechanische verbinding met vóór. Een slim idee, want elektrokracht is sowieso prima voor terreinrijden. Je hebt maximum koppel vanaf stilstand en er hoeft geen koppeling aan te grijpen. Dit systeem heeft bovendien wat grappige effecten. Waar 4WD een auto normaal gesproken minder zuinig maakt, is de RAV4 4WD nipt zuiniger dan zijn voorwielaangedreven broer; de emissie is 2 g/km minder.

Door de extra elektromotoren zal hij zo nu en dan de benzinemotor minder lang nodig hebben. Het scheelt ook in bpm, ook al is de 4WD-versie nog steeds € 3.000 duurder door de extra techniek. Hij is wel iets sneller en sterker. We zouden hem zeker overwegen, ook omdat hij zuiniger zal zijn en de extra tractie altijd prettig is.

Wij proberen ook die 4WD-variant, die een systeemvermogen heeft van 222 pk. Meer dan genoeg voor een auto als dit. Opvallend genoeg geeft Toyota geen maximum systeemkoppel op, enkel van de separate motoren. Navraag leert dat de koppelpiek heel hoog, maar ook heel kort is en dat de Japanners denken dat het getal verwarring zou scheppen bij consumenten die er meer van zouden verwachten. Opvallend. Wij komen in ieder geval geen koppel te kort.

De benzinemotor heeft de Atkinsonloop, waardoor hij extra zuinig is, maar ook minder krachtig. Maar de grotere cilinderinhoud maakt dat gedeeltelijk goed en het forse koppel van de elektromotoren doet de rest. De gasrepons is prettig direct en de complete aandrijflijn kent totaal niet het ‘janken’ wat bijvoorbeeld de Auris Hybrid kon hebben. Daarvoor is er gewoon meer dan genoeg vermogen en trekkracht. De souplesse waarmee de benzinemotor bijspringt, is indrukwekkend. Je hoort hem lopen, maar er is geen schok van het aanslaan of aankoppelen: alles met een finesse die doet denken aan een elektrische auto. Toyota’s pioniersrol op hybride-gebied is merkbaar: de ervaring betaalt zich uit.

ZELFS TESTEN

De rij-eigenschappen profiteren van het nieuwe TGNA-K-platform van Toyota: een grote versie van de basis van onder meer de huidige C-HR. Bovendien is de wielbasis vergroot, waardoor de wielen meer op de hoeken van de auto zitten. Die ligt hierdoor zeer prettig op de weg. De RAV4 schrikt niet van bochten, helt niet extreem over en voelt ondanks de aanwezige accu geen moment log aan. De auto duwt niet door, wat het rijden prettig maakt. De besturing is bovendien heel redelijk. Het comfort lijdt bovendien niet onder de goede wegligging; men heeft een goede balans gevonden.

De prijs van de hybride begint bij € 39.000. Safety sense is altijd standaard, met zaken als voetgangersdetectie, adaptieve cruisecontrole en pre-collision system met automatische remfunctie. Toyota wil vooral modellen als de Mazda CX-5 en Volkswagen Tiguan beconcurreren, maar ook de Hyundai Tucson en de Kia Sportage heeft de Japanse autofabrikant ongetwijfeld op de korrel. De RAV4 is groter dan voorheen en rijdt merkbaar beter. Met zijn hybride techniek hoopt Toyota ook bij dieselrijders in de smaak te vallen. De hoge belasting op diesels werkt daarbij in het voordeel. De auto staat per direct bij de Nederlandse dealers, al komt de aantrekkelijke 4WD-versie pas medio mei beschikbaar.