Toyota Auris 1.6 VVT-i Aspiration (2010)

Zakelijke rijders die op zoek zijn naar een lage bijtelling hebben er met de Auris HSD weer een keuzemogelijkheid bij. De overige Aurissen kunnen nu mooi meeliften op het succes dat de hybride variant heeft, met dank aan de Nederlandse belastingwetgeving ten aanzien van hybrides. En dat kunnen ze goed gebruiken. De 1.6 VVT-i die wij hier testen, heeft namelijk te maken met een grote concurrentie in het bread and butter-segment, de populaire klasse waarin je al gauw gek genoeg bent als je gewoon doet.
De verse Toyota Auris krijgt het dus nog lastig, want waar moet deze auto zich op laten voorstaan? Wellicht op het comfort? Het onderstel van de Toyota doet z'n werk in stilte en dat maakt de auto lekker comfortabel. Op dat onderstel valt sowieso niet veel aan te merken; de Auris ligt prima op de weg. Hij reageert tamelijk neutraal en in snel genomen bochten schuift hij voorspelbaar naar buiten over de voorwielen. Je kunt hem beperkt met het gaspedaal sturen. Ga van het gas af en je voelt de achterkant opkomen. Maar heel even, want meer dan een klein stapje opzij zet de kont van de Toyota niet. Bovendien helt de auto nauwelijks in bochten. Doordat de Japanner vrijwel geen krimp geeft, is hij weliswaar niet zo heel dynamisch, maar maakt hij wel een zeer veilige indruk.

Toeren maken
De 1,6-liter Toyota-krachtbron met variabele kleptiming doet netjes zijn werk. Met zijn 132 pk komt de auto vlot uit de startblokken en ook tijdens inhaalmanoeuvres slaat hij allerminst een modderfiguur. De motor houdt zich op kruissnelheid aangenaam rustig, maar is net te goed hoorbaar wanneer je het tempo opvoert. Het aggregaat draait voldoende soepel, maar dat kan niet verhullen dat de Toyota-motor flink toeren moet maken als er gewerkt moet worden. Dat zorgt ervoor dat de motor niet alleen luidruchtig, maar ook wat dorstig is. Niet voor niets kwamen we in de testperiode niet verder dan een gemiddeld verbruik van 1 op 12,3. Toyota heeft veel aandacht besteed aan de praktische bruikbaarheid van de opgefriste Auris. Dankzij de hoge koets en dito portieren kun je uitstekend instappen. Op de achterbank valt weinig te klagen. De Auris biedt daar namelijk veel hoofd- en beenruimte. De rugleuningen van de achterbank zijn ook nog eens verstelbaar, zodat je als achterpassagier een comfortabele zit kunt instellen.
In de bagageruimte moet je de ruimte vooral in de diepte zoeken. De Japanse kofferbak heeft namelijk een verborgen ruimte voor kleinere spullen. Met de achterbank in normale positie heb je een ruimte van 354 liter tot je beschikking. Leg je de achterbank plat, dan kun je 828 liter aan spullen kwijt. Het dashboard van de Auris is frivool vormgegeven. Het instrumentarium doet wel wat druk aan, vooral doordat er nogal wat kleurtjes in zijn verwerkt. De stoelen zitten op zich prima. Wel zouden we het stuurwiel graag wat verder naar ons toe willen halen. Ook de zit erachter is tamelijk hoog. Voordeel is wel dat je mede daardoor aan boord van de Auris wel veel zicht hebt op wat er om je heen gebeurt.