Test: Renault Twingo Electric

We dekken ons meteen in: een koopje is een auto als deze niet. Waar EV’s in hogere segmenten langzaam maar zeker de prijs van hun conventioneel gemotoriseerde equivalenten weten te benaderen, heeft de meerprijs van het accupakket in de kleinste klasse nog steeds grote gevolgen voor de consumentenprijs. Die prijs is grofweg het dubbele van de oorspronkelijke aanschafprijs van dit model, dat met benzinemotoren al jaren onder ons is. De huidige, derde generatie van de Twingo is er al sinds 2014. Renault plaatst de Twingo Electric naast zijn traditioneel gemotoriseerde broertjes op de prijslijst. Hoewel, die kwalificatie is misschien niet op zijn plaats; er is immers maar weinig traditioneel aan de huidige Twingo. Met zijn achterin geplaatste motor en achterwielaandrijving is deze auto totaal anders dan alle andere compacte hatchbacks, de technisch verwante neefjes van Smart uitgezonderd. De elektrische variant is aan de buitenzijde nauwelijks te onderscheiden van de benzineversies. Zelfs de luchthapper boven het linkerachterwiel mocht blijven. Die deed zijn intrede in 2019, toen Renault zijn kleinste aan een vrij uitgebreide facelift onderwierp. Koplampen en achterlichten met led-accenten, strakker gelijnde bumpers en andere kleuren en wielen maken de Twingo een stuk moderner dan voorheen.

Trucje

Het is voor autofabrikanten moeilijk om geld te verdienen in dit marktsegment. Wellicht geeft de elektrische aandrijflijn hier een positieve impuls. Renault heeft de driecilinder benzinemotor onder de bagageruimte vervangen door een elektromotor met 82 pk en 160 Nm. Voor de stroom zorgt een accupakket(je) van
22 kWh, dat volgens de WLTP-cyclus genoeg zou moeten zijn voor 190 elektrische kilometers. De Twingo ontbeert een CCS-aansluiting, waarmee de auto zich nog meer terugtrekt in het hoekje van de echte stadsauto’s. Toch heeft de Renault een trucje achter de hand: zijn geavanceerde drie-fasenlader, goed voor een laadvermogen van maximaal 22 kW aan een laadpaal die daartoe in staat is. De accu kan daarmee in theorie in een uur van volledig leeg naar volledig vol worden opgeladen. Wie veel korte stukjes op één dag rijdt en tussendoor kan opladen, heeft daardoor niet snel met een lege accu te maken. Voert de rit wat verder, dan is dat juist wél heel snel het geval. In de wat herfstachtige omstandigheden zoals die tijdens de testperiode heersten, was het vaak al na 100 kilometer tijd om een lader te gaan zoeken.

Met een vollere accu is snelheid geen enkel probleem. Goed, een topsnelheid van 135 km/h is weinig indrukwekkend, maar accelereren doet dit kleintje vlot en ogenschijnlijk moeiteloos. Vlotte Twingo’s waren er al wel, maar in vergelijking met de turboloze instapversie doet de Electric het een stuk beter. Eenmaal op snelheid valt op dat de elektromotor van de Renault duidelijk hoorbaar is; op de snelweg is de lichte zoem niet te missen. Wellicht komt dat door de positie onder de bagageruimte.

De Twingo blijkt zich opnieuw volledig te richten op stadsgebruik. De hoge zit is prettig bij veel in- en uitstappen en de lichte besturing en de zeer kleine draaicirkel zijn fantastisch bij het manoeuvreren. Eenmaal op snelheid is de erg indirecte besturing minder fijn. Dat de auto in elektrische vorm behoorlijk zwaarlijvig is, is tijdens het rijden geen nadeel. Sportief was hij toch al niet; vering en demping kunnen het gewicht goed aan en als het harder waait of regent, wat allemaal aan de orde was in de testperiode, voelt hij toch wat onverzettelijker aan dan een conventionele stadsauto van 850 kg. De Twingo is nog altijd wat zijwindgevoelig, maar blijft onder barre omstandigheden toch verrassend stoïcijns.

Eenvoudig

Tot nu toe gaat het vooral over de aandrijflijn en het rijden, want dat zijn de enige verschillen tussen de nieuwe elektrische uitvoering en de varianten de Twingo die we al jaren kennen. De fabrikant is erin geslaagd om de interieurruimte intact te houden. Dat is maar goed ook, want op dat vlak was het natuurlijk al geen uitblinker. Het enige wat je inlevert, is de ruimte die de laadkabel in beslag neemt. Bij Renault is daar geen aparte plek voor en moet de kabel gewoon los in het kofferbakje liggen. De Twingo is een strikte vierzitter en daarvoor geldt dat de achterbankleuning bij de instapversie alleen als één geheel neerklapbaar is. Duurdere varianten, zoals het exemplaar dat wij rijden, krijgen wel een in delen neerklapbaar exemplaar mee. Verder heeft de Renault gewoon geheel beklede deurpanelen, iets wat je wel eens anders ziet. Bovendien is de Twingo ook vanbinnen met fantasie vormgegeven. Het instrumentenpaneel ziet er keurig uit, waarbij de auto punten scoort met zijn touchscreen.