Test: Porsche Taycan RWD

Porsche startte zijn elektrische line-up met de Taycan Turbo S, snel gevolgd door de Taycan Turbo en vervolgens de Taycan 4S. Nu is er een vierde variant: de Taycan. Inderdaad, zonder een verdere toevoeging achter zijn naam. Het is in tegenstelling tot die eerdere drie versies geen 4x4 maar een achterwielaandrijver, met tussen die achterwielen dezelfde elektromotor die ook achter in de 4S huist.

De tweede elektromotor die de voorwielen aandrijft is eenvoudigweg komen te vervallen. Dat scheelt uiteraard in prestaties, maar ook in gewicht en vooral in prijs. De basisprijs bedraagt € 87.200 en daarmee is de auto ruim € 23.000 goedkoper dan de Taycan 4S. Dat is een behoorlijk verschil. Krijg je voor minder geld ook minder auto, of valt dat wel mee?

Met zijn enkele elektromotor heeft deze basis-Taycan evengoed wel de beschikking over dezelfde accupakketten als de meer potente varianten: de Performance en de Performance Plus. De eerste is groot en de tweede nog groter: respectievelijk 79,2 kWh en 93,4 kWh. Met die laatste heeft de auto volgens WLTP een actieradius van 484 km en dat is 20 km meer dan de 4S. Wanneer we de auto met volgeladen accu ophalen geeft de boordcomputer een actieradius aan van 377 kilometer. Dat blijkt in de praktijk vrij realistisch, de actieradius neemt vrijwel eenparig af met de kilometers die we maken. Gezien de winterse omstandigheden van vorige week is dat best netjes.

HEEL VLOT

Met de kleine accu piekt de motor in overboost bij 408 pk en met de grote accu (die zijn elektriciteit dankzij een groter celoppervlak makkelijker kan afgeven) bij 476 pk. In beide gevallen sprint hij daarmee van 0 naar 100 km/h in 5,4 seconden (de sterkere motor heeft namelijk ook een zwaardere accu voort te stuwen, vandaar). Hiermee is deze Taycan zeker niet de snelste Porsche, maar nog altijd een heel vlotte auto, mede dankzij de scherpe reactie op het stroompedaal, vooral ook bij tussenacceleraties.

Als gevolg van de gewijzigde aandrijflijn is ook de elektronica van het remsysteem tegen het licht gehouden. Wanneer je remt krijgen de voorwielen het meeste voor hun kiezen. Alleen zit daar nu geen elektromotor die remenergie in elektriciteit omzet, dat kan alleen nog maar achter. Dit vraagt om een volledig andere regelstrategie. Om toch zoveel mogelijk te kunnen regenereren remt de Taycan daarom in eerste instantie alleen op de achterwielen. Pas wanneer er sterker moet worden vertraagd of wanneer de dynamische omstandigheden daarom vragen, komen de schijfremmen achter de voorwielen er bij en vervolgens ook de schijven achter. We hebben een flink aantal keren geremd: soms rustig, soms juist heftig en soms in combinaties daarvan, maar de overgang tussen de verschillende remsystemen, we hebben het niet kunnen ontdekken … naadloos!

Het onderstel is ook serieus onder handen genomen. Deze Taycan is namelijk de eerste variant van de Taycan-familie die over schroefveren beschikt. Wel in combinatie met actieve dempers, dat is standaard. Uit ervaring met andere modellen weten we dat ze bij Porsche precies weten hoe ze een setup met schroefveren moeten componeren, dus we twijfelen er niet aan dat dat ook onder de Taycan wel goed zit. Er is geen elektronica die de situatie eerst moet interpreteren om tot een veerstrategie te komen; je weet wat je hebt met schroefveren, iedere keer weer. Alleen zit je wel vast aan één karakter. Dit in tegenstelling tot de instelbare luchtvering die optioneel voor € 2.281 leverbaar is. Dat zit onder de auto waarmee we onze eerste kennismaking hebben.

UITGEBALANCEERD

De elektronica van de luchtvering is niet één op één van de 4S overgenomen. Door het wegvallen van de voorste elektromotor is de auto 90 kg lichter dan de 4S, met name aan de voorkant. Op een gewicht van dik twee ton lijkt dat niet veel, maar met een gewichtsverdeling van 50:50 gaat het om acht procent minder gewicht op de voorwielen. Dat is best wel wat bij een auto van een merk waarbij het om de absolute finesse gaat. Daarom is de elektronica van de voorveren en trouwens ook die van de stuurinrichting opnieuw gekalibreerd. Daarop valt niets aan te merken. De Taycan laat een uiterst stabiele indruk achter, een uitgebalanceerd geheel. De auto stuurt wat makkelijker, mede ook doordat de voorwielen alleen maar hoeven te sturen en geen aandrijfkrachten hoeven te verwerken. Niet dat het nu meteen rijdt als een 911, maar het maakt hem een fractie speelser dan de potentere 4WD-versies.

De auto beschikt over dezelfde sublieme elektronische vangnetten als de andere Taycans (die met een druk dan wel draai aan de knop ook heel veel ruimte laten om te spelen), met dat verschil dat er nu geen aandrijving op de voorwielen is. Je kunt de auto daardoor net wat makkelijker tot een drift verleiden en bent in sommige situaties net iets meer op je eigen stuurmanskunsten aangewezen. Maar is dat niet waarom je een Porsche wilt?