Test: Kia Picanto – Duurder en dat maakt het een stuk moeilijker

Ah, de Kia Picanto. Leuk dat er nog een nieuwe is gekomen

Uhm nee, sorry. Hij is niet nieuw, het is een forse facelift van de derde generatie. En ja, die heeft in 2021 ook al een facelift gehad. Met de relatief hoge kosten die tegenwoordig gepaard gaan met het ontwikkelen van een nieuwe A-segmenter heeft Kia besloten de auto met een facelift up-to-date te houden. Daarmee mogen we al blij zijn, want het is bizar hoe snel dit ooit zo overvolle segment is leeggelopen. Een multitest met tien modellen was tien jaar geleden nog vanzelfsprekend, nu moeten we het doen met drie tot vier modellen en dan is het echt op.

De nieuwe neus van de Kia Picanto is erg intens.

Maar wat is er nieuw aan de Kia Picanto?

De heftige nieuwe neus kan je moeilijk zijn ontgaan. Kia trekt de designtaal van de nieuwe EV9 door naar de Picanto, wat hem een vrij heftig aanzicht geeft voor een auto van dit formaat. Het behelst dan ook meer dan een andere grilletje. Ook de motorkap en zelfs de voorschermen zijn nieuw. Het interieur is grotendeels gelijk gebleven, behalve dat je nu een digitaal instrumentarium voor je neus hebt. Dat is prettig afleesbaar en past goed bij de rest van de cockpit, die voor dit segment nog altijd bijzonder netjes en doordacht in elkaar zit. Opties als stuur- en stoelverwarming en het grote en uitgebreide multimediasysteem tillen de auto naar een hoger plan dan veel (voormalige) concurrenten.

Het nieuwe scherm voor je neus is een prima toevoeging.

Maar hij is wel klein natuurlijk…

De ruimte achterin is uiteraard krap, maar gezien het formaat auto erg netjes. Bovendien is het zitcomfort bovengemiddeld voor deze klasse. Let op, standaard heb je achterin maar twee gordels en hoofdsteunen. Wil je veilig en legaal een derde persoon meenemen, dan moet je bijbetalen. De kofferbak haalt net geen 260 liter. Klap je de banken om, dan krijg je een allesbehalve vlakke laadvloer, maar kun je wel meer dan 1.000 liter kwijt in de vierkante auto.

Achterin is het voor zo'n kleine auto opvallend goed te doen.

Met 100 pk was de Kia Picanto best een vlotte auto.

Was ja, want die turbomotor is er niet meer. Vanwege de ‘eenvoud’  verdwijnt de 1.0 T-GDi-turbomotor met 100 pk, zodat alleen de 67 pk sterke turboloze 1.0 overblijft. Die heet nu DPI, ook al staat er nog MPI op de motor zelf. De iets sterkere 1.2 die elders leverbaar is, komt wederom niet naar Nederland. Wel blijft de keuze tussen een handgeschakelde vijfversnellingsbak en een gerobotiseerde handbak bestaan. Verstandig, want ook in dit segment is de vraag naar een automaat groot. De motor zelf is wel wat behelpen. Op lage snelheid gaat het allemaal wel, maar snelweg rijden betekent vaak en ver terugschakelen om wat fut in de motor te krijgen en zelfs dan houdt het niet over. Gezien het compacte formaat valt het verbruik ook wat tegen. Zo rond de 1:17 is het wel als je ook normaal doorrijdt op de snelweg. Het strookt met eerdere testen met de Picanto. Het rijden is weinig anders dan voorheen, Kia probeert comfort en wegligging te mixen, maar daardoor rijdt de auto wel speels, maar niet strak. Ook dit past meer bij stadsgebruik dan bij snelwegkilometers. Een Aygo X heeft een beter onderstel.

Geen vlakke laadvloer.

Logisch natuurlijk met zo’n lage prijs...

Ook dat zeiden we vroeger, maar kijkend naar de prijslijst is opnieuw duidelijk waarom zoveel fabrikanten dit segment hebben opgegeven. Ook de Picanto heeft last van deze inflatie. Verplichte zaken rondom veiligheid tikken hier procentueel gezien meer aan. Nog los van de bpm, die inmiddels ook weer voor kleine, zuinige auto's geldt. De vanafprijs blijft onder de €19.000, maar kaal is wel kaal. Onze testauto was al meer dan €23.000. Voor dit soort bedragen komen ineens nieuwe voordelige B-segmenters om de hoek kijken. Denk aan de nieuwe Suzuki Swift of de eveneens nieuwe Citroën C3. Die zijn niet alleen gloednieuw, maar ook ruimer en hebben meer vermogen. Daar komt bij dat ze gewoon stukken volwassener zijn en beter rijden. Daarmee draait de op zichzelf sympathieke Picanto zichzelf toch langzaam de nek om. In zijn segment is het nog altijd een fijne auto, maar wat is dat segment nog? Hij is plotseling net zo duur als auto’s van een klasse hoger en dan gelden er echt ineens andere eisen. Dan blijkt dat de Kia ondanks zijn moderne smoel en sympathieke karakter niet meer kan meekomen met auto’s die je ook voor dit geld kunt kopen. Zijn sympathie en compacte formaat zullen evengoed wat mensen over de streep trekken en ook verhuurmaatschappijen op vakantiebestemmingen zullen blij zijn dat de auto er nog is.

Hij is er niet goedkoper op geworden...