Test: Hongqi E-HS9 – Premium of wannabe?

Wie bouwt de Hongqi E-HS9?

De Hongqi is één van de merken van FAW, wat staat voor First Automobile Works, de eerste autofabriek in China en nog altijd een staatsbedrijf. Bij FAW zijn ze onder andere verantwoordelijk voor de grote limousines die de partijtop gebruikt, maar ook bouwen ze al sinds 1990 auto’s voor de Volkswagen Group, Toyota en General Motors. Je hoeft ze dan ook niet uit te leggen hoe je auto’s moet bouwen. De plannen zijn groot, na de E-HS9 staan er voor later dit jaar en volgend jaar nog een aantal modellen op de rol met iets bescheidener afmetingen. De E-HS9 is namelijk een auto met proporties die we kennen van bijvoorbeeld een Mercedes GLS. Om er het het beste van te maken spaart moeder-concern FAW kosten noch moeite. Zo hebben ze voor het ontwerp van de Hongqi’s die onze kant uit komen zelfs de design-chef van Rolls-Royce binnengehaald; de hand die verantwoordelijk is voor het uiterlijk van de E-HS9 tekende eerder bijvoorbeeld de Cullinan.

Het ontwerp van de grote Hongqi is van dezelfde man die ook de Rolls Royce Cullinan tekende.

Hoe zit je in de grote Hongqi?

De E-HS9 is er vooralsnog in drie uitvoeringsvarianten, de Business, de Executive en de President. De eerste twee zijn zevenzitters, al is het wellicht beter om te spreken van een 5+2.  Op het achterste bankje heb je als volwassene namelijk weinig te zoeken. De President is een zeszitter. In plaats van een achterbank voor drie personen beschik je in de topversie over twee royale fauteuils. Op die elektrisch verstelbare stoelen is het ook met een bovengemiddeld postuur prima uit te houden, net als voorin. Het enige minpunt aan de zitpositie is de beperkte verstelbaarheid van het stuur. Axiaal is het vrij beperkt waardoor je de stoel weer iets naar voren moet schuiven en de hoogteverstelling is ook niet optimaal waardoor het stuur het zicht op het de randen van instrumentarium belemmerd.

Zowel voor als achterin de Hongqi E-HS9 zit je bovengemiddeld goed.

Is de E-HS9 eenvoudig te bedienen?

Het interieur ziet er indrukwekkend uit, vooral dankzij het dashboard dat van uiterst links tot uiterst rechts uit één groot scherm lijkt te bestaan. Dat doen ze goed. De gebruikte materialen zien er van een afstandje nog best aardig uit, maar blijken bij nadere beschouwing toch net niet wat we kennen uit Duitsland en Engeland. Het fineer op de middentunnel weet zelfs niet de schijn op te houden dat het geen hout is. Hongqi heeft net als de meeste concurrenten het aantal knopjes en schakelaars tot een uiterst minimum beperkt. Voor vrijwel alles ben je aangewezen op touchscreens of de knoppen op het stuur. Positief is dat je de airconditioning bedient via een separaat scherm zodat je bijvoorbeeld niet je navigatie-informatie kwijt bent wanneer je de kachel hoger zet. Voor de bestuurder vraagt de bediening via alle schermen overigens wel de nodige aandacht, de menustructuren zijn te uitgebreid en ook nog eens behoorlijk talig.

De voertaal aan boord is Engels. Aan een Nederlands-versie van de (beperkte) spraakbesturing wordt nog gewerkt, net als aan een vertaling van alle teksten in het instrumentarium en op het multimediasysteem (overigens zien we liever heldere pictogrammen). Een voorbeeld van omslachtigheid is de verstelling van de buitenspiegels. Daarvoor moet je via de knoppen op het stuur door menu’s scrollen. We snappen dat een los knopje geld kost, maar hier zijn ze bij Hongqi te ver doorgeschoten. Het vraagt allemaal net even te veel aandacht, aandacht die je op dat moment niet op de weg kun richten.

Grote schermen domineren het dashboard, een simpele knop op schakelaar is amper te vinden.

Hoe zijn de elektrische prestaties?

De E-HS9 is verkrijgbaar in twee aandrijfvarianten, beide met vierwielaandrijving. De Executive en President hebben een groter accupakket en achterin een krachtigere motor dan de Business-uitvoering. Overigens komt er later dit jaar nog een Long Range-versie van de President. Die heeft hetzelfde motorvermogen als de President en de Executive, maar heeft een accupakket van 120 kWh waarmee je volgens WLTP 515 km ver moet kunnen komen. Nu ligt de maximale actieradius met de 99-kWh accu bij 465 km en met de Business-accu van 84 kWh op 396 km. Wij rijden de President, waarbij de motoren de dik twee en een halve ton wegende SUV desgewenst voor een flinke duw vooruit geven. Prettig. De mate van regeneratief afremmen op de motor wordt nooit te heftig, het is geen one-pedal-driving en dat is ook nergens voor nodig. Hij is gezegend met een prima remsysteem. Het verbruik is overigens aan de forse kant. Wanneer we de geladen kWh’en in combinatie met de gereden kilometers extrapoleren dan zouden we na 290 met een lege batterij stilstaan. En dat met een gemiddeld rijgedrag over een mix van wat het Nederlandse wegennet te bieden heeft. De Long Range-variant zal een welkome aanvulling op het gamma zijn. Te meer omdat de laadsnelheid niet bepaald grensverleggend is. Aan de wisselstroomlader gat het met maximaal 11 kW (een optie voor 22 kW is er niet) en aan de snellader houdt het bij 140 kW DC op. Dat zijn waarden die een beetje middenklasser inmiddels overtreft. Toegegeven: bij Nio pieken ze al bij 100 kW, maar daar zijn ze bezig met de uitrol van accuwisselstations zodat je na een enkele minuten al weer met een volle accu op pad kunt.

De twee motoren weten de grote EV een flinke duw vooruit te geven.

Hoe rijdt de Hongqi E-HS9?

De president heeft als enige uitvoering luchtvering en daarmee is de E-HS9 prima bediend. In de comfort-stand is de auto inderdaad prettig comfortabel, zonder dat het te veel deint. Een prima setting voor lange rechte, of hoogstens licht bochtige routes. Voor krullendere trajecten en kilometers in bebouwd gebied geven we de voorkeur aan de sportmodus of in elk geval aan de stevigere onderstelafstemming. Met nog altijd meer dan genoeg comfort zit er dan net even wat minder beweging in de koets en dat is voor de passagiers net even aangenamer. Zonder dat hij overdreven communicatief is, voelt de stuurinrichting mooi stevig aan. Als er al iets op de besturing aan te merken valt dan is dat het gemis van vierwielbesturing. Als gevolg van zijn forse afmetingen is de Hongqi zeker niet de meest wendbare. Niet dat we ons ergens hebben klem gereden, maar het kan makkelijker.

De stuurinrichting voelt prettig stevig aan. Vierwielbesturing zou de grote auto nog wendbaarder maklen.