Test: Audi A8

Interieur, infotainment, onderstel, een groot deel van de koets en in de meeste gevallen ook de aandrijflijn: het blijft allemaal bij het oude bij de facelift van de Audi A8. Dat kun je een zwaktebod noemen, maar het toont wel aan dat de A8 de tand des tijds goed heeft weten te doorstaan. Het model stamt uit 2017 en hoewel smaken verschillen, is ‘verouderd’ toch zeker geen woord dat op deze limousine van toepassing is. De A8 was vijf jaar geleden de auto die de huidige tekenstijl van Audi introduceerde. De interieurs van met name de grotere en duurdere modellen zijn sindsdien naar dit voorbeeld ontworpen. Grote (vlekgevoelige) glimmende vlakken, horizontale lijnen en forse touchscreens in plaats van de MMI-draaiknop bepalen sinds deze A8 het beeld. Voor de update-ronde volstaat Audi met nieuwe bekledingsmaterialen voor deurpanelen en plafond en het toevoegen van een extra leerkleur. Ook is er voor het eerst in de geschiedenis van het model een S-Line-optie, die ook de buitenkant van een sportief sausje voorziet. Geheel in lijn met de laatste mode kan dat worden uitgebreid met een pakket dat al het chroomwerk in zwart uitvoert, indien gewenst tot en met de merklogo’s.

Of dat genoeg is om mensen uit een Q8 te houden, is trouwens maar de vraag. De SUV heeft ook in het segment van de toplimousine stevig huisgehouden. Verkocht Audi van de vorige editie nog geregeld een paar honderd exemplaren per jaar, nu is het merk al blij met tien procent daarvan. De A8’s die wel worden verkocht, lijken zonder uitzondering zwarte L-versies, die worden ingezet op vliegvelden, bij hotels en voor ander luxueus personenvervoer.

Verder op stroom

Het is dan ook niet zo gek dat Audi de prijslijst voor ons land wat nog verder heeft ingekort. De dieselversie wordt geschrapt en daarmee is de A8 er alleen nog als oppermachtige S8 en als plug-in hybride. Die 60 TFSIe krijgt een accu van 17,9 in plaats van 14,1 kWh (bruto) en komt daarmee ineens bijna 60 in plaats van krap 50 kilometer ver op stroom. Dat kan schelen. Als leuke bonus krijgt de versie er wat vermogen bij, voor een totaal van 462 in plaats van 449 pk. Daarmee is hij exact even krachtig als de Porsche Panamera e-Hybrid, maar de Porsche staat op een ander platform en heeft een 2,9-liter V6, terwijl de Audi zijn drieliter mag houden. De A8-aandrijflijn zou meer op comfort zijn afgestemd en ‘leunt’ tijdens het rijden sterker op de elektromotor. Die is aan de achttraps ZF-transmissie gemonteerd en de standaard vierwielaandrijving is gewoon mechanisch, of er nu elektrisch of als hybride wordt gereden. In theorie is zo’n plug-in hybride-aandrijflijn een uitstekende oplossing voor een toplimousine. Het elektrisch zoeven is wel zo comfortabel, terwijl de verbrandingsmotor hem alsnog in staat stelt tot de snelle, lange ritten waarvoor dit autotype gemaakt lijkt.

Projector

Snel is de A8 zeker. Als de door ons gereden L weegt hij maar liefst 2.415 kg, maar toch staat de 100 km/h al na 4,9 tellen op de klok. Toch biedt deze aandrijflijn niet de souplesse van bijvoorbeeld een V8. Als de verbrandingsmotor bijschakelt, is er vaak een duidelijk schokje voelbaar en als het gaspedaal naar de bodem gaat, klinkt de V6 niet machtig genoeg voor een echt gevoel van overdaad. Zonder directe vergelijking bevalt hij echter prima, op de schokjes na dan. De A8 rijdt eigenlijk het lekkerst als er rustig op stroom wordt gereden en hij nog stiller is dan normaal. Met een voldoende gevulde accu is het eenvoudig om volledig elektrisch te rijden. Het gaspedaal krijgt dan een weerstand op het punt waarop de V6 zou worden bijgeschakeld. De zitpositie is perfect instelbaar en laag, maar met alles direct onder handbereik. De auto voelt exact zo lang, breed en zwaar als hij is, maar dat draagt alleen maar bij aan het gevoel dat dit een apparaat van topklasse is.De buiten­wereld lijkt erg ver weg in deze auto. Omgevingsgeluiden dringen bijna niet door tot het interieur en oneffenheden worden prachtig gladgestreken door het standaard luchtgeveerde onderstel. Dat kent meerdere standen, maar wordt gelukkig nooit oncomfortabel. De besturing komt het beste tot zijn recht in Comfort, want dan ontbeert hij de wat geforceerde verzwaring van de andere opties. Wat de stekker-A8 niet heeft, is Predictive Active Suspension. Dat is als 48V-systeem lastig te combineren met de aandrijflijn van de TFSIe en zou hem ook nog zwaarder en complexer maken. Jammer, maar missen doen we het eigenlijk niet. Vierwielbesturing is wel leverbaar en een dikke aanrader. Die maakt de A8 een heel stuk wendbaarder en geeft op hoge snelheid nog meer stabiliteit. Het aankleden van een A8 is trouwens een hele klus, want de optielijst is lang. We treffen er ook nieuwe digitale matrix-led-koplampen op aan, die als een soort projector in staat zijn om wegdelen uit te lichten en zaken te accentueren. De vanafprijs van de 60 TFSIe ligt met dik 124 mille wat hoger dan voorheen. Het is een heleboel geld, maar ook in SUV-land bepaald geen uitzondering. Dat moet toch op zijn minst reden zijn om te twijfelen.