Tesla Model Y - Eerste rijtest

In de Verenigde Staten ging de verkoop van de Tesla Model Y al in maart 2020 van start. Aanvankelijk was het de verwachting dat de auto in het najaar van dat jaar in Europa zou arriveren; later werd dat uitgesteld naar begin 2021. Dat ook dit niet werd gehaald, heeft alles te maken met de moeilijkheden die Tesla ondervindt bij de bouw van de fabriek in Berlijn. Het was de bedoeling dat de Model Y voor de Europese markt vanaf het begin daar van de band zou lopen, maar door allerlei tegenslagen gaat die fabriek veel later open dan gepland. Daarom importeren de Amerikanen in Europa vanaf augustus alvast een lading in China gebouwde Model Y’s, waarna de ‘Duitse’ versie – als het goed is tenminste – in 2022 volgt.

Ongeacht de bouwlocatie zijn de officieel geïmporteerde auto’s straks net even anders dan het exemplaar waarmee wij onze eerste kilometers maken. Dat is namelijk een door een Duitse Renault-dealer geïmporteerd exemplaar van de eerste lichting, bedoeld voor de Amerikaanse markt. De verschillen tussen voor de VS en voor Europa bedoelde Tesla’s beperken zich tot de laadpoort en wat verplichte verlichtingsdingetjes, maar het feit dat het een vroege auto is, heeft wel gevolgen. Zo heeft de zwarte Model Y nog de ‘oude’ middenconsole, die inmiddels is vervangen door de mooier afgewerkte ‘bak’ die ook in de Model 3 is te vinden. Het is tekenend voor de gelijkenis tussen de twee modellen, die elkaar bij iedere wijziging nauwgezet volgen en bewust zo dicht mogelijk bij elkaar zijn gehouden. De Model Y ziet eruit als een ‘3’ die in de foto- bewerkingssoftware Photoshop simpelweg wat naar boven toe is opgerekt. Niettemin zijn er wel degelijk significante verschillen. Zo is de Model Y niet alleen 18 cm hoger dan een Model 3, maar ook breder én 5,7 cm langer. Dat is goed nieuws voor de binnenruimte. Het rechtstreeks vergelijken van liters inhoud gaat helaas niet vanwege Tesla’s spaarzame informatievoorziening, maar één blik in het achteronder is genoeg om te zien dat dit model aanmerkelijk ruimer is dan het kleine broertje.

KELDER

Bovendien is de toegang veel beter voor elkaar. Terwijl de Model 3 een sedan is, heeft de Y een grote achterklep. Onder de laadvloer bevindt zich ook hier een forse ‘kelder’, groot genoeg om daadwerkelijk tassen in te verstouwen. Dat is maar goed ook, want een rolscherm of hoedenplank schittert gek genoeg door afwezigheid. Ter compensatie zijn de achterste zijruiten en achterruit standaard erg donker, nog een verschil met de Model 3. Direct achter de achterbank bevindt zich nog een ondergrondse bergruimte, tenminste bij de vijfzitsvariant. Ook een zevenzitter is in aantocht, die deze ruimte uiteraard benut voor het huisvesten van de derde zitrij.

Het inklappen van de reguliere achterbank kan heel handig vanuit de bagageruimte worden geregeld. De rugleuning is bovendien in drie delen opgesplitst, waar een Model 3 het bij twee ongelijke delen houdt. Achterin is het duidelijk beter toeven dan in een Model 3, vooral omdat de vloer lager en de zithouding dus beter is. Ook is er simpelweg meer ruimte, waarbij het fijn is dat de voeten onder de voorstoelen kunnen verdwijnen. Niet zo gek, want de Model Y is ook vanbinnen een Model 3 ‘op stelten’. Zo zijn stoelen en middenconsole identiek, maar dan op een soort podium geplaatst. Voorin is de vloer wat hoger, maar de zithouding alsnog iets rechterop dan bij een Model 3. Bovendien is de zit uiteraard als geheel hoger, vergelijkbaar met andere SUV’s van dit formaat. Daarmee hebben we het voornaamste verschil ook wel gehad. Het minimalistische dashboard, het grote scherm en het handjevol andere bedienings- elementen zijn één op één overgenomen uit de Model 3. Wie die auto kent, weet wat dat betekent: alles is anders dan anders, maar door een uitgekiend bedieningsconcept went dat verrassend snel.

PERFORMANCE

Wat vermoedelijk minder vlot went, is de snelheid. ‘Ons’ exemplaar is een Performance, zij het zonder de in Europa standaard geleverde wielen en rem- en onderstelaanpassingen. Met een 0-100-tijd van 3,7 seconden is hij een halve tel minder snel dan een Model 3 Performance, maar nog altijd verbijsterend rap. Het ‘net iets minder dan een 3, maar nog altijd goed’ geldt eigenlijk voor de gehele rijervaring van de Model Y. Hij komt net iets minder ver op een volle accu (voorlopig 505 kilometer voor de Long Range) en is door zijn hogere zwaartepunt ook net wat minder dynamisch. Toch blijft het sportieve karakter behouden, inclusief de directe besturing en de dankzij een stevig onderstel en goede gewichts- verdeling toch nog uitstekende wegligging. Wel valt in onze auto op dat hij minder stil is dan een Model 3: de ‘open’ bagageruimte geeft rijgeluiden wat nadrukkelijker door. Wellicht wordt de Model Y op dat vlak nog aangepast. Wat blijft, is het zicht in de binnenspiegel: dat is door de kleine en vlak geplaatste achterruit beperkt.

CONCURRENTIE

Aanvankelijk is de Model Y in Europa alleen leverbaar als (vierwielaangedreven) Long Range met vijf zitplaatsen. Voor 64 mille is de uitvoering heel compleet, zonder twijfel een capabele elektrische SUV. De toegang tot het Supercharger- netwerk van Tesla is een wezenlijk voor- deel ten opzichte van de concurrentie. Toch is het de vraag of de auto hier zo succesvol wordt als we in 2019 dachten. Met de Volkswagen ID.4, de Ford Mustang Mach-E, allerlei Duitse premium-opties én de nieuwkomers van Hyundai en Kia is er op het gebied van EV-SUV’s inmiddels heel wat te kiezen, waarbij elke auto zijn eigen sterke kanten heeft. Tesla is dus zeker geen alleenheerser meer, al blijft het Amerikaanse merk in technologisch opzicht wel nadrukkelijk tot de voorhoede behoren.