Suzuki Baleno - Toyota Yaris - Occasion Test

Laten we niet om de hete brij heen draaien: de Japanse auto wordt vaak geassocieerd met saai, spruitjeslucht en senioren. Of dat terecht is, laten we graag aan jou over, de gebruiker. Je kunt er als tevreden eigenaar alleen maar je schouders over ophalen of misschien zelfs heel hard lachen wanneer je in je zuinige, niet stuk te krijgen hybride een 1.2 TDI met verstopte EGR op de vluchtstrook ziet staan. In ieder geval bewijst merkvoorkeur dat auto en emotie onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Maar ook dat zaken als betrouwbaarheid en een zo laag mogelijk verbruik bij het grote publiek blijkbaar niet hoog op de prioriteitenlijst staan. Dat vormgeving een hoop doet, bewijst de jongste Yaris. Die knalde dit jaar omhoog in de verkoopranglijst, wist zelfs succesnummer Polo te passeren en is daarmee de meest verkochte auto in zijn segment. Ook met de Corolla doet het merk goede zaken, wat mede te danken is aan het vlotte design en de goede rijeigenschappen. En niet in het laatst aan het interieur. Want op dat vlak lieten de Japanners het lange tijd een beetje afweten. Kwalitatief viel er niets op af te dingen, maar de gebruikte materialen stemden niet bepaald vrolijk.

GROTE ONBEKENDE

Suzuki is groot geworden met kleine auto’s, zoals de Alto en de Swift. Een goedkope A-segmenter ontbreekt nu in het gamma, terwijl we wel een bakbeest als de Across zien, gebaseerd op de Toyota RAV4. De Swift is sinds jaar en dag een vaste waarde en in 2015 kreeg hij gezelschap van de in India gebouwde Baleno, die feitelijk in dezelfde klasse valt. Vier jaar later verdween de Baleno hier van het toneel, in sommige landen is hij te koop als Toyota Glanza of Toyota Starlet. Naast de 1,2-liter viercilinder in de testauto is er ook een 1,0-liter driecilinder met turbo (de Boosterjet), die niet zuiniger is dan de 1.2 en daarmee niet voordeliger omdat de CO2-uitstoot iets hoger is. En waar de 1.2 als optie met een cvt-automaat werd uitgerust, was dat bij de 1.0 een conventionele zestraps met koppelomvormer. Sterke argumenten die in het voordeel van de Baleno pleiten zijn het lage gewicht, het ruime interieur en de relatief grote kofferbak. Dat in combinatie met een scherpe prijs had voor best wat meer succes mogen zorgen, maar je moet dan wel eerst de doelgroep in de showroom zien te krijgen. En die liepen toch vooral naar de dealers van Duitse merken, voor een Polo, Fiesta of Corsa. En anders gingen ze wel voor een Renault Clio of Peugeot 208.

Gek dat we de Baleno niet zo vaak tegenkomen, het is geen onaardige auto om te zien. In de neus loopt de chroomstrip via de grille door in de koplampen, dat maakt hem op het oog breder. Ook aan de achterkant een fikse chromen lijst, in de vorm van een spoiler. De koets is breder en lager dan die van de Yaris, dat staat de Suzuki goed. Ook het interieur oogt bijdetijds en zou met de toevoeging van een infotainmentsysteem en automatische klimaatregeling nog iets luxer ogen. Met hier en daar een aluminiumkleurige lijst en de blauwe accenten in het instrumentencluster ziet het geheel er alsnog vrolijk uit.

Goed, een ongeblazen 1.2 die is gekoppeld aan een traploze automaat. Hoe pakt dat uit in de praktijk? Veel beter dan verwacht, blijkt al snel. Het is een vrij rustig lopende viercilinder en trap je niet al te wild op het gas, dan valt het met de toeren reuze mee. En zoals we dat gewend zijn bij een cvt daalt het toerental snel zodra je op snelheid bent en dan is de motor aangenaam stil. De pook kent trouwens ook een sportstand, maar dat betekent slechts dat het toerental steeds heel hoog blijft. In de bergen kan dat handig zijn, hier is het vooral irritant. Het lage gewicht heeft een positief effect op de prestaties, het verbruik en de rijeigenschappen, met name in bochten. De Baleno doet lichtvoetig aan en is vrij soepel geveerd.

HYBRIDE SUCCESNUMMER

Het zal de Franse autofabrikanten vast niet lekker zitten dat het meest geproduceerde model in hun land van een Japans merk is. Inderdaad, de Toyota Yaris wordt in Frankrijk gebouwd. Sinds de eeuwwisseling rolden er al meer dan vier miljoen stuks van de band in Valenciennes. Vorig jaar werd de vierde generatie geïntroduceerd en op basis daarvan verscheen onlangs een SUV, de Cross. Geen noviteit in dit segment, dat was de Yaris Hybrid in 2011 wel, al was Honda nét iets eerder met de hybride Jazz.

Mede dankzij de op CO2-uitstoot gebaseerde bpm werd de semi-elektrische versie heel populair. Voeg daarbij de lage bijtelling en een paar jaar wegenbelastingvrij rijden en je begrijpt waarom er in 2012 meer dan 10.000 exemplaren werden verkocht. Maar er zijn meer motorvarianten. Dat begint bij de 1,0-liter driecilinder (69 pk), gevolgd door een 1,3-liter vierpitter (99 pk). Na de tweede facelift in 2017 maakte die 1.3 plaats voor een 111 pk sterke 1.5. Tot 2014 stond er ook een diesel op de menukaart, de 1.4 D4-D (4-cil., 90 pk) maar daar was nauwelijks vraag naar, zeker niet na de komst van de hybride versie. Een ronduit spectaculaire Yaris is de GRMN, met een 212 pk sterke 1,8-liter motor.

Dat de Yaris ook als occasion heel gewild is, ligt nogal voor de hand. Je koopt er ongeveer de meest probleemloze compacte auto mee, samen met de minder populaire Honda Jazz. Toch blijft het een bedaagd ogend modelletje, iets waar met het huidige model voorgoed mee is afgerekend. De zit achter het stuur is niet optimaal in te stellen. Het dashboard oogt speels van opzet en dankzij het brede, grijze middendeel zeker niet saai. Het infotainmentscherm zit niet precies in het midden, maar echt hinderlijk is dat niet. De sleutel omdraaien betekent in dit geval het systeem op actief zetten, de motor start nog niet. Bij voldoende accucapaciteit zal de auto elektrisch wegrijden, mits je bijna geen gas geeft. Doe je dat wel, dan springt de viercilinder bij en ga je flink op het gas, dan klimt de vier cilinder snel in toeren door de traploze automaat. Voor nieuwkomers is dat even wennen, de doorgewinterde cvt-rijder weet niet beter en prijst vooral de rustige loop van de motor op constante snelheid.

De stuureigenschappen zijn allesbehalve inspirerend maar wel heel voorspelbaar. De Yaris is niet ontworpen om rijplezier te verschaffen, wel om je volledig te ontzorgen en hij trakteert je daarbij op een laag brandstofverbruik. Het onderstel verwerkt oneffenheden keurig en maakt de Yaris zelfs onverwacht comfortabel.

GROOT VERSCHIL IN UITRUSTING

Vreemd genoeg staat de Yaris niet op een leuk setje lichtmetaal, dat was niet standaard op de Aspiration. Heel veel andere voorzieningen echter wel: cruisecontrol, automatische klimaatregeling, parkeersensoren, een achteruitrijcamera, navigatie en zelfs assistentiesystemen. De camera herkent verkeersborden, het grootlicht schakelt automatisch aan en uit en hij waarschuwt als je buiten de lijnen van je rijstrook gaat. De Baleno heeft wel mooie wielen (16 inch), maar ontbeert verder alles wat de Toyota wel heeft. Dat compenseert hij een klein beetje met de verwarmbare voorstoelen.

De eenvoudige radio met cd-speler heeft echter wel Bluetooth en is vanaf het stuur te bedienen. Ook de telefoon opnemen kan op die manier. En de Suzuki heeft xenon-koplampen, dat zou je dan weer niet verwachten. Wil je muziek vanaf je smartphone afspelen, dan kan dat via Bluetooth of met een kabeltje. Een telefoonhouder is geen overbodige luxe, want dat is ook meteen je navigatiesysteem. Een nadeel van de Yaris is dat er geen aanhanger achter mag, waar de lichte Baleno toch nog 1.000 kg mee kan sleuren. De automatische transmissie is in beide gevallen een leuke bonus, aangezien je deze optie maar zelden tegenkomt in het B-segment, terwijl de vraag ernaar juist stijgt.