Subaru Impreza WRX STi Executive (2008)

Na jarenlang steeds een nieuwe neus op de vertrouwde sedan te hebben gezet, heeft Subaru nu gekozen voor een hatchback-uitvoering. Ondanks de nieuwe vorm zul je ook deze STi niet snel verwarren met een normale Impreza. De enorme taartschep achterop is verdwenen, maar de Japanners hebben niet minder dan vier uitlaatpijpen gemonteerd. En profil vallen vooral de dakspoiler en de 18-inch BBS-wielen op. Aan de voorkant is de oude vertrouwde luchthapper wel gebleven. Bovendien zijn de wielkasten enorm uitgeklopt, zodat er echt wel iets op je afstormt als je dit gevaarte in je spiegels op je af ziet komen.
Instappen in de Impreza voelt als thuiskomen. We rijden de Exclusive-versie van de STi, met onder meer Recaro-kuipen die werkelijk voortreffelijk zitten. Sowieso zit je lekker laag. Het kleine sportstuurtje ligt heerlijk in de hand en de pook zit binnen handbereik. Het interieur is verder erg basic gehouden. Het dashboard bestaat vooral uit hard plastic met wat alcantara-accenten. De klokken zijn alleen zichtbaar als ze verlicht zijn. Dit is erg vervelend omdat ze erg gedimd worden als je de lichten aanzet. Als je dan overdag met je lichten aan rijdt, zijn de meters bijna onleesbaar.

Boxerroffel
De Impreza is voorzien van een keylesssysteem. De startknop vinden we opvallend genoeg aan de linkerkant van het stuur. Als je die indrukt, slaat de motor met een korte blaf aan. De 2,5-liter viercilinder boxermotor met een dikke turbo en intercooler levert 300 pk en 407 Nm. En dat in een hatchback!

Met het Subaru Intelligent Drive in de heftige Sport-sharpstand wordt het volledige potentieel van de motor benut. De Impreza knalt dan vooruit en de toerenteller raast als een bezetene richting het rode gebied. Vanaf ongeveer 3.500 toeren gaat de turbo echt zijn werk doen, alhoewel de klap minder plotseling komt dan in de vorige STi. Het is volgens de fabrikant mogelijk de auto in 5,2 seconden naar de honderd te krijgen. Ons lukte het in 5,9 seconden. Alleen het geluid waarmee dit gepaard gaat, valt ons eigenlijk wat tegen. Gezien het imago van deze auto had het nog wel wat agressiever en harder gemogen.

Het geavanceerde vierwielaandrijvingsysteem stuurt automatisch vermogen naar de wielen die daar het meest om vragen. Maak je met hoge snelheid een krappe bocht naar links en neigt de auto naar onderstuur? Meteen wordt er door de verschillende differentiëlen meer power naar het linkerachterwiel gestuurd en hapt de auto naar de binnenkant. Hierdoor kun je ongelooflijk hard de bocht in. Maak je vervolgens een snelle koerswisseling, dan breekt de kont iets uit, maar dan trekken juist de voorwielen de boel weer in het gareel. Het gevoel in het stuur is top, zodat je precies voelt waar de auto allemaal mee bezig is. Dit zorgt niet alleen voor veel vertrouwen, maar vooral voor onvoorstelbaar veel rijplezier. Als je na een heerlijke rit de Impreza parkeert, dan duurt het slechts een paar minuten voordat je maar één ding wilt: terug die auto in! Dit zorgt wel voor benzinerekeningen waar je scheel van ziet. Dat de auto onzuinig is, is één ding. Maar dat je steeds wilt omkeren om hetzelfde leuke weggetje nog een keer te rijden, dat is helemaal dodelijk.