Subaru Forester 2.5 XT AWD (2004)

In de Forester 2.5 XT ligt een zwaardere motor dan in de Impreza WRX, zij het met minder vermogen en koppel. Toch is het een geweldenaar! De SUV sprint vanuit stilstand naar 100 km/h in iets meer dan zes tellen! U bent dus gewaarschuwd, kijk eerst even naar het typeplaatje voordat u een dragrace met een Forester aangaat. Het enige opvallende uiterlijke kenmerk van de Forester XT is de enorme luchtsluis op de motorkap, die de tussenkoeler van extra verse lucht voorziet. Eigenlijk ziet de Forester er meer uit als een stationcar dan als een SUV.

Het interieur, 't dashboard vooral, ziet er hoogwaardig uit. De klokkenwinkel is echter niet al te uitgebreid. Een paar extra meters voor bijvoorbeeld turbodruk en olietemperatuur zouden absoluut niet misstaan in zo'n sportieve auto. De prima stereoset is vanaf het stuur (Momo!) te bedienen, net als de cruise control. Het meubilair is met leer bekleed en de verwarmbare voorstoelen zitten uitstekend. Op de achterbank is minder ruimte. Achterpassagiers zitten gauw met hun knin tegen de rugleuning van de voorstoelen. Dat die vrij groot zijn, is een voordeel voor wie erop zit, een nadeel voor wie erachter zijn plek heeft. Terwijl je 'm juist koopt vanwege de brede inzetbaarheid.

Verbaasde gezichten
De Forester 2.5 XT is onthutsend snel. De XT gaat er als een raket vandoor. In het dagelijkse verkeer ben je iedereen te snel af. Turbotraagheid? Hij heeft er nog nooit van gehoord. En moet je die verbaasde gezichten van je medeweggebruikers eens zien! Wie verwacht zo'n explosieve acceleratie van een auto waarmee je meestal vutters met de caravan ziet rijden? Het gemak en de rust waarmee deze krachtbron zijn topprestaties neerzet, is eveneens indrukwekkend. De boxerroffel is lang niet zo prominent aanwezig als in de Impreza, maar hij is er wel. Net als het geschud bij stationair toerental.
Het gemiddelde verbruik van 1 op 8,2 viel ons eigenlijk niet eens tegen, daarbij het gewicht, de luchtweerstand en een zware rechtervoet in ogenschouw nemende. De vijfbak schakelt licht en sputtert nooit tegen. Helemaal op z'n Japans dus. Dat gemak in bediening geldt eigenlijk voor alles. De koppeling, bijvoorbeeld, die toch een flinke vracht vermogen heeft door te geven, gaat licht en precies. En zoeken naar knoppen of schakelaars hoef je nooit; alles is logisch geplaatst en gemakkelijk te bedienen.

Gevoelloze besturing
Het rijplezier wordt zwaar verstoord door de idioot lichte besturing, die totaal geen contact met de voorwielen biedt. Vooral tijdens snel bochtenwerk is dat knap irritant. Nu kan het gas er gewoon op blijven dankzij de integrale aandrijving, maar die totale afwezigheid van gevoel met de wielen maakt het er niet leuker op. Daarnaast wil de koets van de Subaru aardig overhellen. De vering is straf gedempt, maar dat neemt niet weg dat de carrosserie niet vlak blijft in bochten. De Subaru is met een goede geluidsinstallatie en cruise control behoorlijk compleet, maar hoofdairbags, ESP en xenonlampen staan niet op de menukaart. Wie actief is in de paardensport en regelmatig met een trailer op pad moet, heeft een goeie aan de Subaru, die maar liefst twee ton aan kar en paard mag meezeulen.