Skoda Kodiaq RS - Eerste rijtest

Het is de eerste keer dat Skoda met een RS-versie komt van iets anders dan een Octavia of een Fabia. Dat de fabrikant meteen hun grootste SUV pakt voor dit experiment, past in deze tijd. Mensen willen alles hoger. Het volk wil SUV’s, de fabrikanten willen geld verdienen, dan krijgen we dikke SUV’s! Nog los van overdreven auto’s als de Audi Q3 RS zagen we in het concern onlangs ook de lancering van het merk Cupra met een SUV: de Ateca. Gek? Iedereen vindt het best, dus wij doen gewoon lekker mee. Bovendien bestaan er wel degelijk hoge auto’s die bijzonder fijn zijn om mee te sturen. Een Alfa Stelvio is zonder meer erg dynamisch en een Porsche Macan GTS schrikt ook niet van een circuit meer of minder.

Aan de andere kant is de Skoda Kodiaq in basis wel een érg braaf apparaat. De auto is extreem comfortabel. Nu geldt dat in het heden voor elke Skoda, maar bijvoorbeeld de Octavia en de Fabia zijn wel wat te week. Dat gold niet voor de Kodiaq, die door zijn goede dempers geen deinend slagschip werd, terwijl hij toch zijdezacht was. Voor Skoda was er evengoed flink wat werk aan de winkel om het RSlogo een plek op de grille te gunnen.

VEEL KOPPEL!

Eerst even wat feiten: de auto heeft een dieselmotor gekregen – een goed besluit. Zo voelt de Volkswagen Tiguan met de 2.0 TSI-motor uit de Golf GTi als een rare combinatie, omdat je meer toeren moet maken dan je in een SUV wilt. Toen zeiden we al: aan iets met lekker veel koppel heb je eigenlijk meer. En zie: bij Skoda wordt geluisterd. De Kodiaq kreeg de 2.0 TDI met twee turbo’s, het blok dat we kennen uit onder meer de Passat. Met 240 pk en 500 Nm heb je genoeg vermogen (en vooral koppel) om de SUV in minder dan 7 tellen naar de 100 km/h te stuwen. De automaat is gekoppeld aan de bekende zeventraps DSG.

Over de motor niets dan lof, maar de automaat kan het zo nu en dan niet helemaal bijbenen; de 4motion-vierwielaandrijving ook niet trouwens. Geef vol gas op vochtig wegdek en de voorwielen spinnen soms door voordat de achterwielen hun tractie krijgen. Soms is de automaat ook nog niet klaar voor jouw snelle actie, zodat de tweede versnelling even te lang op zich laat wachten. Het voelt alsof je met een handbak in de toerenbegrenzer loopt bij een sprint voordat je opschakelt: niet heel comfortabel, omdat je in je gordels schiet. Doseer je alles iets beter, dan verloopt het soepel, maar in een RS is dat een rare eis om aan de bestuurder te stellen. In concerngenoten als de Volkswagen Golf R en de Audi S3 (met ook zo’n automaat en 4motion) hebben we deze klachten niet.

Het geeft aan dat er minder aandacht aan de aandrijflijn is besteed dan aan andere sportieve lijnen van de VW-groep. Dat gevoel krijg je ook tijdens het rijden. Ja, de auto is merkbaar harder en steviger dan de gewone Kodiaq. Zelfs in de comfortabele stand van de dempers merk je het verschil. Zet de boel in ‘sport’ en de besturing wordt zwaar, terwijl de dempers de auto harder maken. De wegligging is goed en op hogere snelheden (denk aan 170-180 km/h) biedt de auto merkbaar meer zelfvertrouwen dan pakweg een Peugeot 508. Dit maakt de Kodiaq RS een prima autobahnbrander. Leuk voor Duitsers die jaarlijks 50.000 km rijden of Nederlanders die twee keer per jaar of meer naar Oostenrijk knallen om te skiën.

De diesel houdt je verbruik enigszins in toom en je hebt ruimte zat, ook al ga je met vier volwassen en veel bagage. De vele vakjes en handige foefjes die Skoda eigen zijn, maken zo’n lange autorit extra prettig. En door zijn bodemvrijheid en vierwielaandrijving is een vers pak sneeuw op de bestemming geen enkel probleem.

RS-WAARDIG?

Is dat genoeg om een RS-label te verdienen? Wij vinden van niet. Skoda is met het uitdelen van die historische letters altijd scheutiger geweest dan de andere merken (Ford, Renault, Porsche). Maar zelfs voor Skoda-begrippen biedt de Kodiaq wel erg weinig sportiviteit. Enige dynamiek? Nou vooruit. Maar als je gaat pushen, is de auto erg onderstuurd. De besturing is niet overdreven communicatief en de automaat weet niet altijd raadt met grof geweld. Het rijplezier haalt het bij lange na niet bij instapdiesels van auto’s als de Alfa Romeo Stelvio en de BMW X1.

Dat maakt deze specifieke Kodiaq niet meteen een onprettige auto, maar Skoda hangt hem met zijn RS-saus te veel op aan hun autosportprestaties, alsof je de rallygenen van het merk in deze auto kan voelen. Dat is een gotspe. In een vacuüm is de Kodiaq RS een zalige gezinsauto met veel vermogen, een enorme bruikbaarheid en strakker onderstel dan de instapversie van de SUV. Maar met het gedweep met ‘sportiviteit’ en Nordschleiferondetijden duwt Skoda de Kodiaq RS in een hoek waar hij totaal niet thuishoort.