Skoda Karoq vs Volvo XC40 - Vergelijkende Test

Doe maar gewoon, of niet?

130 reacties

Video
AutoWeek 46 2018
AutoWeek 46 2018

Je leest het in AutoWeek 46 2018

Een budgetmerk kun je Skoda niet meer noemen, met een beetje inzet kun je een Skoda Karoq met gemak over de € 40.000 krijgen. Daarmee komt de Tsjech in het prijsbereik van de premium Volvo XC40. In hoeverre dat ze concurrenten maakt, zoeken we uit in een dubbeltest.

Drie-en-veertig-duizend euro? Voor een Skóda? Doe even normaal! Inderdaad, een nogal afwijkend begin van een dubbeltest. Maar we willen je niet onthouden wat de doorsnee reactie is wanneer we iemand vertellen wat de totaalprijs is van de Skoda Karoq op deze pagina’s. Ironisch genoeg knippert er niemand met zijn ogen als we aansluitend melden dat de Volvo XC40 zelfs 50 mille moet opbrengen. Zo werkt imago dus: een Volvo mag straffeloos duurder zijn dan een even grote Skoda. En dat in een land waar het maaiveld zo ondiep is dat de gemiddelde volwassene door de knieën moet om er niet bovenuit te steken. Of toch niet helemaal?

Open de portieren en je hebt het antwoord: al voordat je instapt, zie je dat het Zweedse interieur er veel aantrekkelijker uitziet dan het Tsjechische. Zo mooi als 60- of 90- serie mag het in de XC40 natuurlijk niet zijn, maar de geest van de grotere modellen sijpelt daar wel door. De minimalistische vormgeving, de bouwkwaliteit, maar ook het uitstekende infotainmentsysteem met zijn heldere lay-out en vlotte bediening zijn allemaal aanwezig en maken een verblijf buitengewoon aangenaam. Niet alleen voor de voorste inzittenden, want ook achterin zit je prima met voldoende beenruimte en dankzij de hoekige vormgeving vooral veel hoofdruimte. In de bagageruimte past 460 liter bagage, wat evenmin onaanzienlijk is.  Bovendien zitten er van voor tot achter slimme vindingen in. Zo kun je de vloer van de bagageruime omhoog zetten, waarbij er meteen haakjes ontstaan waaraan een tas kan worden gefixeerd. Ook in het dashboardkastje zit zo’n haakje. Een houder voor parkeerkaartjes achter de voorruit, speakerloze portieren zodat er meer ruimte is voor kleine spullen, een groot vak waar een smartphone in vast ligt en meteen draadloos kan worden opgeladen; over alles is nagedacht in de Volvo. Terwijl Skoda toch van origine het merk was van simply clever.

IJSKRABBER

Skoda is nog altijd van de slimme vindingen, maar staat daarin niet meer alleen. Ook de Karoq heeft allerlei slimmigheden aan boord. Natuurlijk is er de inmiddels traditionele ijskrabber achter de tankklep, maar ook een uitneembaar lampje in de bagageruimte. Dankzij randen met klittenband kun je de bagageruimte op diverse manieren indelen. Bovendien is de bagageruimte groter; er past 521 liter in. De ruimte op de achterbank blijkt eveneens rianter dan in de XC40. En dan valt de Skoda nóg cleverder te maken: de optionele Varioflexstoelen achterin kunnen onafhankelijk van elkaar worden verschoven en uitgenomen. Die optie heeft de testauto niet, omdat het niet leverbaar is in combinatie met het wél gemonteerde panoramadak. Ook jammer is dat het er voorin wat minder premium aan toe gaat: alles blinkt uit in soberheid, met vele tinten grijs.

Gelukkig is de bouwkwaliteit over het algemeen dik in orde en is de bediening eenvoudig. De uitzondering betreft het navigatiesysteem: de duurste uitvoering ziet er weliswaar extra mooi uit, maar ontbeert de handige fysieke volumeen in-/uitzoomknoppen, alsmede de sneltoetsen rondom het scherm van de minder dure uitvoering. Daardoor kost het meer tijd om door de menu’s te bladeren. Verder valt er op de ergonomie van de Karoq maar bar weinig aan te merken.

Hetzelfde geldt voor de aandrijflijn: alles gaat zo vanzelfsprekend dat je er niet veel woorden aan vuil kunt maken. De 1,5-liter viercilinder levert zijn maximum koppel van 250 Nm vanaf 1.500 toeren en doorhalen hoeft daarom zelden. Om extra te versnellen is dat sowieso niet zinnig, want boven de 5.000 omwentelingen is de glans er bij de TSI een beetje van af. Onder normale omstandigheden zou de DSG allang een hogere versnelling selecteren en dat, zoals we gewend zijn, bliksemsnel. De bak heeft sowieso een voorkeur voor de hoogst mogelijk overbrenging. Op snelheid werkt het allemaal feilloos, maar bij het wegrijden of bij straatje keren, legt de DSG het wat betreft souplesse wel af tegen de nieuwste generatie volautomaten met koppelomvormer. Hier ligt een kans voor Volvo.

GEMIS

De Zweden leveren in de XC40 een moderne volautomaat zoals hierboven omschreven, alleen niet voor de T3. Die staat alleen met een handbak in de prijslijst. Een ietwat vreemd gemis in een segment waarin het aandeel van de automatische transmissie snel oploopt. Overigens geeft de handgeschakelde bak zelf geen reden tot klagen. Hij schakelt opvallend sportief, met korte slagen en veel gevoel, en de koppeling geeft exact voldoende informatie om soepel te kunnen rijden. Minder enthousiast worden we van de driecilinder T3-motor zelf, vanwege de moeite die hij heeft met de 1.468 kg Volvo die om hem heen zit. De maximale trekkracht komt pas later vrij dan bij de Karoq en omdat de XC40 pakweg 200 kg meer weegt, blijven de prestaties achter. Wie trouw de schakelindicator volgt, komt regelmatig bij minder dan 1.700 toeren uit en dan gebeurt er bij gas geven bar weinig. Veel reserve lijkt er daardoor niet in te zitten. Positief is wel dat de driecilinder netjes zijn werk doet. Bij vlagen hoor je de kenmerkende roffel van een oneven cilindertal, maar hinderlijk wordt het dankzij een dikke laag isolatie nooit.

Sowieso sluit de XC40 zijn inzittenden effectief af van de buitenwereld. Ook het onderstel draagt hieraan bij; het absorbeert veel. Rij met een onverstandige snelheid op een drempel af en de verwachte schok door de koets blijft uit. Ergens diep onder de auto zijn veren en schokdempers druk bezig om de klap te verwerken, maar meer dan een gedempt rumoer hoor je niet. Volvo heeft de afgelopen jaren nadrukkelijk de comfortabele koers gevaren en dat werkt in het geval van de XC40 uitstekend. Ondanks de 19-inchwielen blijft er nog een behoorlijke bandwang over; samen met de comfortabele vering en demping levert dat veel rust aan boord op. De weinig communicatieve, maar voorspelbare besturing past daar goed bij. De XC40 gedraagt zich voorspelbaar, is op de snelweg koersvast en heeft desondanks een adequate hoeveelheid grip om bij een verkeerd ingeschatte bocht niet in de greppel te eindigen. Stuurplezier moet je niet verwachten, maar zeker voor het Nederlandse verkeersbeeld biedt de Zweed een erg prettig compromis.

BROZER

Op het gebied van comfort kan Skoda zijn premium tegenstrever niet helemaal bijbenen. Het Tsjechische onderstel richt zich weliswaar ook primair op comfort, maar voelt bij grovere oneffenheden brozer. Dat heeft ongetwijfeld deels te maken met de minder hoge banden, maar dit is ook simpelweg een onderdeel waarin je de lagere prijs van de Karoq terugziet. Dat betekent niet dat hij slecht rijdt. Hoewel comfort de boventoon voert, staat hij in dynamisch opzicht juist iets boven de Volvo. Hij voelt minder zwaar aan en houdt tot op iets hogere snelheid grip op het asfalt. Alleen de besturing valt tegen; er zit wat te veel variatie in de assistentie. Dat maakt de Karoq soms onvoorspelbaar. Niet slecht, maar wel minder goed dan de Volvo. Het kost echter ook minder.

De testauto is een Style Business, die als 1.5 TSI met DSG op € 36.750 komt. Standaard zijn stoelverwarming, navigatie, 18-inch lichtmetaal, keyless entry & go en full-ledkoplampen. Heel redelijk dus. Een pakket met alle actieve veiligheidssytemen, waaronder actieve cruisecontrol, dodehoekdetectie en rijbaanassistentie, kost € 1.290. Verder is onze Karoq opgeleukt met nog grotere wielen, elektrische stoelverstelling, virtual pedal voor het openen van de elektrische achterklep door een voetbeweging onder de achterbumper, metallic lak en een panoramadak. De totaalprijs is dan € 42.870.

TYPISCH PREMIUMPRODUCT

Nog altijd fors minder dan de XC40, die helemaal af € 50.173 kost. Voor dat geld zit er ook nog eens minder luxe op. Een panoramadak, diverse actieve veiligheidssystemen of bijvoorbeeld elektrische stoelverstelling moet je bij de Zweed missen. Karig is anders, want een uitgebreid infotainmentsysteem, leren bekleding, stoelverwarming, full-ledkoplampen en 19-inch wielen zitten er allemaal wel op voor dat geld. Toch blijft het een typisch premiumproduct: minder waar voor meer geld. Dat zou geen probleem zijn als het gebodene echt op alle vlakken beter smaakt. Maar helaas voor de Volvo is dat in deze test niet het geval.

Verder lezen?

Dit artikel is gratis te downloaden in PDF-formaat. Hiervoor maak je eenmalig een AutoWeek account aan, waarna je onbeperkt uit het AutoWeek archief kunt downloaden.

Inloggen of Registreren

Oordeel

Volvo positioneert de XC40 als een premiumproduct: je betaalt meer en krijgt daarvoor een hoogwaardiger aanvoelend product terug. Op zich kan dat heel goed werken, maar dan moet de auto ook op de meeste vlakken beter scoren. Dat doet de XC40 niet. Zijn aandrijflijn blijft zelfs iets achter bij die van de Skoda. Als die dan ook nog eens fors goedkoper is en technologisch niet erg veel onderdoet, dan is normaal doen in dit geval waarschijnlijk de beste optie.

Lezersreacties (130) (gesloten)

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.

De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.

Praat verder op het forum