Seat Leon 1.6 TDI Ecomotive Business Line High (2010)

De Seat Leon is geen verre neef van de Volkswagen Golf, maar eerder een volle broer.

Onderhuids zijn de twee auto's uit de Volkswagen Groep eender, alleen heeft de Seat een anders getekend koetswerk en interieur, geheel in de Spaanse huisstijl. Het was dus niet verwonderlijk dat nadat Volkswagen op de proppen kwam met de Bluemotion-techniek, die de uitstoot van CO2 moet terugbrengen, Seat niet veel later volgde met dezelfde oplossingen. Het Spaanse merk vat die samen onder het Ecomotive-label. Dat levert voor deze Leon 1.6 TDI een CO2-uitstoot van 99 gram per kilometer op. Mooi voor wie hiermee denkt het klimaat een dienst te bewijzen, maar voor de meeste automobilisten – de goeden niet te na gesproken – zijn de financiële voordelen die bij een lage CO2-uitstoot horen de prikkel om voor dit soort auto's te kiezen.

De Leon legt een keurig weggedrag aan de dag; hij is netjes voorspelbaar en laat geen gekkigheid zien. Hoewel de auto is voorzien van een verlaagd onderstel is de verhouding tussen sportiviteit en comfort nog steeds mooi in balans. Geen tel bekruipt je het gevoel dat je als martelaar voor een betere wereld bezig bent. De stuurinrichting geeft voldoende informatie door, zonder te vermoeien. De Leon manifesteert zich geenszins als strepentrekker. Dat hoeft ook niet, want daar zijn andere motoren voor. Meekomen in het verkeer is geen enkel probleem. De voor de efficiëntie vereiste lange overbrengingen zorgen er wel voor dat je om 'n inhaalactie vlot uit te kunnen voeren even moet terugschakelen, maar dat is niet onoverkomelijk.

Dynamiek

Het beoordelen van de vormgeving is in grote lijnen een kwestie van persoonlijke smaak. Het lijnenspel van de Leon heeft de nodige dynamiek meegekregen, maar in hun enthousiasme zijn de Spanjaarden net iets te ver gegaan en hebben ze de vorm hier en daar boven de functionaliteit laten prevaleren. Zo mogen de blind weggewerkte handgrepen van de Seat-achterportieren dan misschien een bijdrage leveren aan een strak uiterlijk, prettig in gebruik zijn ze niet bepaald. Binnen zie je ook een aantal vormgevingsgrapjes die minder aardig uitpakken dan waarschijnlijk is bedoeld.

De uit zilvergrijs plastic opgetrokken overkapping van het instrumentarium spiegelt in de voorruit. Dat is vervelend. Ronduit irritant wordt het als je door een tunnel rijdt en de verlichting via die overkapping als een soort flipperkast in de voorruit weerkaatst. Verder zit het navigatiesysteem onprettig laag in de middenconsole; je moet je blik net even te ver (en daardoor ook te lang) van het verkeer afwenden om het scherm af te lezen.

Ten slotte is er nog de centraal geplaatste toerenteller. In deze spaardiesel zien we toch liever gewoon de snelheidsmeter op die plek. Voor het overige laat de Seat zich intuïtief bedienen. Ook kost het weinig moeite om in de Leon een perfecte zitpositie in te stellen. De Leon in deze test is een Businessline High-uitvoering. De auto krijgt dan een behoorlijke reeks toeters en bellen mee. Denk hierbij aan volautomatische airco, cruisecontrol, parkeersensoren, een regensensor en nog tal van zaken die het leven veraangenamen.