Rij-impressie Suzuki Swift

Vorig jaar vierde de Suzuki Swift zijn dertigste verjaardag. De huidige generatie gaat al weer sinds 2010 mee en die was al moeilijk van zijn voorganger te onderscheiden, maar dat heeft Suzuki er niet van kunnen overtuigen dat de facelift grondig moet worden uitgevoerd. Zelfs de meest voor de hand liggende veranderpunten, de lichtunits, bleven onaangeroerd. Wat wel nieuw is, zijn de voorbumper, de schakelindicator, bandendruksensoren en een aantal nieuwe kleuren, wielen en bekledingen. Neem je een wat duurdere uitvoering, dan krijg je ook nog led-dagrijverlichting, sideskirts en richtingaanwijzers in de buitenspiegels. Dat is al met al nogal magertjes, maar daar staat tegenover dat de Swift ondanks zijn leeftijd nog heel redelijk mee kan komen met het uiterlijk van de meeste concurrenten in deze klasse. Zeker wanneer je hem koopt in een combinatie met een wit dakje. Dat accentueert dan meteen ook eens extra de overeenkomst die de Swift vertoont met een Mini, die wordt veroorzaakt door de steile voorruit. Er zijn slechtere voorbeelden denkbaar.

Frivoliteit
Helaas lopen dergelijke vergelijkingen aan de binnenkant spaak. Het interieur van de Swift zit ontegenzeglijk erg goed in elkaar en de ergonomie is ook dik in orde, maar een beetje meer frivoliteit en kleur in een dergelijk compact autootje was wat ons betreft meer dan welkom zijn. Al gebruik je maar wat felgekleurde paneeltjes hier en daar. Maar een beperkte fantasie levert in elk geval wel een uitstekende logica op, want je vindt meteen je weg op het instrumentenpaneel, bijna blindelings. Bovendien heeft Suzuki voorzien in veel vakjes voor allerlei losse spullen, waaronder een extra bakje met klep bovenop het dashboard en een richeltje bij de bijrijder. De stoelen zijn goed verstelbaar en bieden genoeg steun, en ook de verstelmogelijkheden van het stuur (bij duurdere versies ook in de diepte) zijn in orde. Door de typische stand van de voorruit moet je bij een boven de weg hangend verkeerslicht vaak wel ver naar voren leunen om het te kunnen zien.
Wat betreft de ruimte achterin is de Swift als voorheen bepaald geen sterspeler. Langere mensen komen al gauw knel te zitten met hun benen, de hoofdruimte houdt niet over en de kofferruimte zit met zijn 211 liter ook al aan de mindere kant van het spectrum in dit segment. Daar kon met een facelift natuurlijk weinig aan worden veranderd, maar een punt van kritiek waar Suzuki wel mee aan de slag ging, is het verbruik. Met zijn officiële opgave van 4,9 liter per honderd kilometer was de pre-facelift Swift aan de dorstige kant voor deze klasse, in de praktijk scoorde hij in onze laatste test 6,8 liter en dat deden zijn concurrenten ook beter. Maar Suzuki is net als de andere merken druk aan het nadenken over hoe alles efficiënter en schoner kan. En net als veel Aziatische collega's geloven de ingenieurs van Suzuki op de korte termijn vooral in het optimaliseren van bestaande, relatief eenvoudige technieken. Deze vernieuwde Swift pikt daar nog lang niet alle graantjes van mee, maar er is een begin gemaakt. De Celerio, de Alto-opvolger die begin volgend jaar zijn opwachting maakt, moet dankzij een nieuw platform zo'n vijftien procent lichter dan zijn voorganger worden. Onze Swift heeft die winst nog niet, maar krijgt wel een ingrijpende aanpassing op de 1,2-liter viercilinder. Net als Mazda eerder bij de 3 heeft Suzuki hier de compressieverhouding opgeschroefd (van 1:11 naar 1:12) teneinde een efficiëntere verbranding te realiseren. Dat is niet iets dat je zomaar even ongestraft kunt doen, want de temperatuur in de cilinders loopt daardoor op en dat kan dan weer tot voortijdige verbranding ('pingelen') leiden, iets wat zelfs schadelijk kan zijn voor de motor.

Zuiniger
Om dat te voorkomen heeft Suzuki een aantal ingrepen toegepast, waaronder koeling van de uitlaatgassen, zuigerkoeling met olie-inspuiting en, dat is meteen het belangrijkste nieuws aan deze vernieuwde Swift, dubbele injectoren. Daardoor wordt de verbrandingsruimte homogener beneveld en krijg je een gelijkmatigere verbranding. Op zich nog weinig nieuws onder de zon, maar Suzuki wist met deze DualJet wel mooi het theoretische verbruik terug te dringen van 4,9 naar 4,3 l/100 km. Het maximale vermogen ging weliswaar wat terug (van 94 naar 90 pk), maar omdat het koppel een klein beetje toenam (van 118 naaer 120 Nm) en iets eerder beschikbaar is (bij 4.400 in plaats van 4.800 tpm) moet de auto toch ongeveer hetzelfde presteren.
Wij krijgen de indruk dat dat wel klopt. De Swift reageert alert genoeg op het gas, mits je de toerentellen royaal boven de 2.000 houdt. Het schakelen gaat weliswaar ietwat zwaar, maar wel mooi secuur en de koppeling is juist weer erg licht, maar zeker niet gevoelloos. De verzetten zijn nogal kort, zodat de motor op de snelweg bij 130 km/h in zijn vijf zo'n 3.800 toeren draait en dat is aan de forse kant.
De Swift blinkt sinds jaar en dag uit door zijn sportieve, maar ook volwassen rijdynamiek en daar heeft Suzuki wijselijk dan ook niet aan getornd. Het is een waar plezier om deze auto door de bochten te duwen, hij reageert kwiek en precies op de stuurbewegingen en blijft steeds mooi op koers. Pas wanneer je echt hard de bocht in duikt, treedt onderstuur op, maar dat gebeurt zo geleidelijk dat je genoeg tijd krijgt het te corrigeren. Ondanks dat alles is de Swift niet zo hard als veel andere auto's die dit plezier bieden; knap gedaan.

Compleet
Een laatste sterke punt van deze Swift is de uitrusting, want die is zelfs in zijn eenvoudigste trim al behoorlijk compleet. Die instapper heet Comfort en heeft al airconditioning, stuurbediening voor de audio, elektrische ramen voor en achter, elektrisch verstelbare en verwarmde buitenspiegels, hoogteverstelling van de bestuurdersstoel en zelfs stoelverwarming voor. Voor vijfhonderd euro meer krijg je de Dynamic en die biedt als toegevoegde waarde onder meer lichtmetalen wielen (15 inch), sideskirts, mistlampen en led-dagrijverlichting. De Exclusive tenslotte kost nog eens € 1.500 meer en heeft 16 inch, donker glas achter, richtingaanwijzers in de buitenspiegels, automatische airco en diepteverstelling van het stuur. Terug op de prijslijst (omdat hij nu in aanmerking komt voor twintig procent bijtelling) is de 75 pk sterke diesel, en nooit weggeweest is het bommetje Sport, met een 136 pk sterke 1.6. Er is een automaat, maar die kost € 3.400 meer. Ook kun je AllGrip vierwielaandrijving bestellen, maar met een meerprijs van € 2.300 zal dat een exoot blijven. De vernieuwde Swift is inmiddels in ons land gearriveerd.