Opel Astra Sports Tourer (2016) - Test

Bij de introductie van een stationwagonversie van een bestaand model kom je doorgaans weinig verder dan het vermelden van de specificaties van het bewuste model. Aandrijflijnen en uitrusting komen negen van de tien keer naadloos overeen dus een inspectierondje door de achterbak volstaat doorgaans om de nieuwkomer in een paar zinnen te duiden. Opel pakt het wat dat betreft wat slimmer aan want het debuut van de Sports Tourer betekent ook de komst van een compleet nieuwe dieselmotor voor de Astra. En niet zomaar een doorsneeblokje, nee, we hebben het hier over de nieuwe topdiesel voor de Astra, goed voor 160 pk en 350 Nm. Deze motor is de geestelijk opvolger van de 2,0-liter CDTI BiTurbo, die het tot 195 pk en 400 Nm schopte. Een achteruitgang, dus? Integendeel: volgens Opel liggen de prestaties van beide blokken op nagenoeg hetzelfde niveau maar werd er winst geboekt op het gebied van gewicht, elasticiteit, verbruik en (in het verlengde daarvan) uitstoot. Zo ligt het gemiddelde verbruik van het nieuwe blok volgens fabrieksopgave op 4,1 l/100 km, de uitgaande 2.0 had 4,4 l/100 km nodig.

In z'n 4 door de bergen

Bij de BiTurbo draagt de kleine turbo met variabele geometrie zorg voor extra pit en snellere gaspedaalrespons bij lage toerentallen, een grotere compressor neemt de hogere toerentallen voor zijn rekening. Dat is de theorie, althans. Werkt het in de praktijk ook zo? Laag in de toeren – net boven de 1.000 tpm – is de reactie van de motor op het gaspedaal inderdaad alert, maar verwacht daarbij niet meteen een duw in je rug. De motor pakt gewoon zonder morren op en zodoende kun je in de bergen bij snelheden rond de 50 km/h gewoon in zijn 4 blijven rijden. Pas als de 2.000 tpm in zicht komt, begint de CDTI er serieus aan te zeulen en ontpopt de Astra zich tot een verwoede tussensprinter. Hoewel het maximale koppel van 350 Nm zich tussen de 1.500 en 2.250 tpm bevindt, kun je met een gerust hart tot ver na de 4.000 doorhalen, de BiTurbo blijft wel gaan. Daarbij blijft het dieselgeratel altijd netjes op de achtergrond, bij constante snelheden is het motorgeluid zo goed als verwaarloosbaar. Kortom, een erg fijn blok, die nieuwe topdiesel, al zal deze motor voor de Nederlandse markt stukken minder relevant zijn dan de 110 en 136 pk sterke CDTI's. Niet alleen vanwege de aanschafprijs maar met name omdat de bijtelling van laatstgenoemde versies op 21% ligt, voor de BiTurbo is dat de volle 25%.

Voetveeg

In eerdere tests met de Astra hebben we al uitgebreid geschreven over de (goede) rijeigenschappen en de veranderingen en noviteiten van de nieuwe Astra ten opzichte van zijn voorganger, daarom gaan we nu specifiek in op de laadruimte. Die groeide met 80 liter tot een maximaal volume van 1.630 liter. Een keurige waarde (evenveel als de Astra F van midden jaren 90) maar niet opzienbarend in dit segment; een Auris, Octavia of 308 slikt bijvoorbeeld meer, een Mégane, Golf of Focus minder. De leuningen van de achterbank kun je met een knopje in de laadbak automatisch naar beneden laten vallen waardoor er een mooie vlakke laadvloer ontstaat. Over automatisch gesproken; dat geldt ook voor de achterklep die je met een 'voetveeg' langs de bumper kunt openen en sluiten (dit kan ook met een knopje in het portier of gewoon handmatig). De laadopening is mooi 'vierkant', zonder inkepingen of uitstulpsels, wat het inladen vergemakkelijkt. Opel verwacht dat ongeveer driekwart van de Astra-kopers voor de Sports Tourer zal gaan, waardoor de verkopen dit jaar een flinke boost zullen gaan krijgen. Vanaf april staat de auto bij de Nederlandse dealers, de nieuwe 1.6 CDTI BiTurbo zal ook zijn weg vinden naar de Astra hatchback.