Test: Hyundai i40 Wagon (2011)

Geen middenklasser biedt zoveel auto voor zijn geld, in de zin van de verhouding tussen uitrusting, prijs en ruimte, dan de i40 Crosswagon van het ambitieuze Koreaanse Hyundai, inmiddels samen met concerngenoot Kia de vierde autofabrikant van de wereld . Maar dat betekent niet dat de auto an sich iedereen op alle fronten aftroeft. Zoveel is duidelijk na een uitgebreide kennismaking in het Noorse Larvik. Deceptie: de juist voor Nederland zo belangrijke 20%-bijtelling-versies, de 1,6-liter benzine van 135 pk en de 1,7-diesel van 115 pk, die zijn er niet! Ook pijnlijk voor de Nederlandse Hyundai-importeur natuurlijk want juist die versies moeten nu eindelijk Hyundai ook in het zakelijke segment laten doorbreken. Wat doe je eraan? Terug het vliegtuig in? Afwachten maar, wordt augustus.

Dus maar op pad met de 2-liter GDI benzine handbak van 177 pk en een prijskaartje van net onder de 30 mille. Die weet niet echt te overtuigen als het gaat over de aandrijflijn. De 2-liter mist behoorlijk wat gretigheid. Hij pakt niet overtuigend op bij lage toerentallen. En ver doortrekken past niet bij het karakter van de auto. Dat doet ons vrezen voor het volume-model 1,6-benzine die met 135 pk de i40 Crosswagon (de sedan komt in november/december) van bijna 1400 kilo moet voortslepen. Ook in de bediening zie je (gelukkig voor de concurrentie) dat Hyundai nog niet volledig op Japans niveau is. De Mazda 6 en ook de Avensis staan nog een stapje hoger op de ladder van raffinement als het gaat over het samenspel van versnellingsbakbediening, koppeling, reactiesnelheid van gaspedaal en gevoel in besturing. Nooit eerder was Hyundai er zo dicht bij, laat dat wel gezegd zijn.

Doos van metaal

Hetzelfde gaat op voor het onderstel. De auto kan niet verhullen dattie toch een beetje een slagschip is van 4 meter 77. Een grote, gewichtige voorwielaandrijver, zo'n enorme doos van metaal, dat prak je niet even snel de hoek om. Iets dat je overigens ook merkt bij een Superb Combi en zelfs een Mondeo met diens mega-wielbasis. Dus d e i40 ligt stabiel en vertrouwenwekkend op de weg, maar echt uitnodigend of heel homogeen voelt het ook weer niet. We schatten dan Laguna, 508 en Passat hoger in. En ook de Mazda 6 op dit punt. De i40 is in de eerste plaats een lekkere reisauto, een cruiser om in een keer naar Parijs te zoeven en daar ongetwijfeld fit uit te stappen.

Hyundai heeft werk gemaakt van het interieur. Je kan hoogstens zeggen dat het wat anoniem oogt, maar het is strak afgewerkt en helemaal van deze tijd, zelfs een beetje van de toekomst. Een beetje druk wel, maar wat wil je met zo'n uitrustingsniveau. Over de stoelen hebben we niets te klagen, volwaardig meubilair en afgezien van de wat lange slagen van de standaard zesbak rijdt iedereen zo weg met deze mega-stationcar. Een logische, lichte en directe bediening maar, zoals gezegd, het kan nog iets verfijnder.

Hyundai schept erg op over het lijnenspel van de nieuwe Crosswagon. En afgezien van het wat dertien-in-een-dozijn en echt Orientaalse front, is het wel een auto die er 'en profil' en van achteren 'staat'. Hij ziet er in het geheel behoorlijk afgetraind uit al lijken ons de 16-inch velgen die standaard op de klapper van de reeks voor Nederland komen, de Business Edition, erg mager. Onze 2-liter had 17-inch en dat vonden we al niet overhouden. Maar onze testauto had ook geen privacy-glass en dat heeft de BE straks in Nederland weer wel.

De benchmark

De zakelijke rijder doet zijn vrouw en kinderen zeker een plezier met de i40: zat ruimte voor woeste weekendtrips. Uw verslaggever (1 meter 78/79) zit meer dan riant achter zichzelf, maar echt, achterin is het bijna Skoda Superb-niveau. Niet zo gek want de wielbasis van 2,77 is zelfs een half centimetertje groter. Echt een plus van deze auto, de leefruimte op de achterbank. Klap de leuningen in ongelijke delen neer middels een simpel hendeltje en ook wat betreft bagageruimte word je niet teleurgesteld. Met een minimale 553 liter tot maximaal 1719 liter is de i40 een auto die nauwelijks voor enige concurrent onder hoeft te doen op dit gebied. En dat is dus serieuze vooruitgang van Hyundai, zoals die hele i40 dat ook ademt: naar voren, alles uit de kast!