Rij-impressie Audi A6

Na drie jaar vindt Audi het tijd om de A6 een tussentijdse update te geven. De auto is op een aantal punten strakgetrokken voor de tweede levensfase. De subtiliteit waarmee dat gebeurd is, wekt de indruk dat ze bij Audi over het design in elk geval redelijk tevreden waren, want de verschillen met de A6 van vóór de facelift zijn echt minimaal. De meeste veranderingen zitten onderhuids. Dit betekent onder meer dat de A6 voor de Nederlandse zakelijke rijder (en dat is veruit de meerderheid van de A6-rijders) voortaan verkrijgbaar is met twee dieselmotoren die onder de uitstootgrens zitten om in aanmerking te komen voor 20 procent bijtelling.

Subtiel

Zo op het eerste gezicht lijkt Audi de A6 ongemoeid te hebben gelaten. Pas wanneer we langer kijken (en de eerlijkheid gebied ons te melden dat we er een plaatje van vóór de facelift bij hebben gepakt) valt op dat de grille iets boller staat en fractioneel scherper getekend is, dat er helemaal onder aan de spoiler een doorlopend lipje zit en dat de contouren van de luchtinlaten subtiel zijn bijgewerkt. Aan de achterkant hetzelfde werk. Het meest in het oog springt een chroomkleurige strip die voortaan onder aan het kofferbakdeksel zit. En van binnen is het al niet anders. Verder dan een andere pookknop komen we niet. Wanneer we met de menuknoppen op het stuur spelen, valt op dat de navigatie-informatie tussen toerenteller en snelheidsmeter niet langer bestaat uit een simpele pijl die naar links of naar rechts wijst, maar dat er een Google Maps-kaart geprojecteerd wordt. Hierdoor is de navigatiefunctie op het centrale MMI-display eigenlijk niet meer nodig. Da's mooi, want nu kun je dat scherm voor andere dingen gebruiken, zonder dat je tijdelijks niets aan je navigatiefunctie hebt als je op zoek bent naar een radiozender of de perfecte ondersteldynamiek instelt. Verder analyseert de A6 voortaan continu je rijgedrag en geeft-ie een waarschuwing wanneer je je concentratie verliest. Of het werkt, weten we niet; we waren waarschijnlijk geconcentreerd genoeg bezig. Net zomin weten we of de secondary collision brake assist werkt. Dit systeem zorgt er namelijk voor dat de auto na een aanrijding automatisch op de rem gezet wordt zodat hij niet verder kan rollen en zodoende voorkomt dat er nog een ongeluk gebeurt. Maar goed, fijn te weten dat het erop zit.

Keurige bijteller

De facelift betreft alle versies van de A6 – zowel de sedan als de station­wagon. En ook de Allroad Quattro, de S6 en RS6 zijn aangepakt. Wanneer we naar de techniek kijken, is het vooral fijnslijperij; hier een paar pk erbij, daar een paar gram CO2 eraf. Bij de 2.0 TDI Ultra betekent dit dat-ie zowel met 150 als 190 pk nog maar 110 gram CO2 per kilometer uitstoot, al is dat alleen als sedan én in combinatie met de S-tronic-versnellingsbak. Met de handbak of als Avant wordt er net iets meer uitgestoten. Maar goed, die 110 gram is precies ­genoeg om zowel dit jaar als volgend jaar in aanmerking te komen voor 5 jaar lang 20 procent bijtelling. Met de 190 pk-versie zijn we diep Duitsland in gereden. Motorisch komen we niets tekort. De viercilinder pakt keurig op, heeft altijd genoeg in huis en doet dat allemaal zonder één wanklank. De geluidsproductie doet niet onder voor die van een beschaafde benzinemotor. Daar zouden ze bij Mercedes-Benz met hun rauw en luid klinkende 2,2-literdiesel nog iets van kunnen leren.

Zijdezacht

Hoewel de A6 voorheen nog leverbaar was met de Multitronic-CVT met z'n ketting, is de S-tronic (Audi's variant op het DCT-thema) nu de standaardautomaat in de A6 en ook in de S- en RS6. Alleen de 320 pk en 650 Nm ­sterke 3.0 TDI Biturbo krijgt nog de conventionele achttrapsautomaat van ZF. Jammer, want dat mooie stuk ZF-techniek is nog altijd een voorbeeld voor de rest. Maar goed, de 2.0 TDI Ultra is met de S-tronic ook prima uitgerust. De bak schakelt zijdezacht van de ene naar de andere versnelling. Het enige minpuntje dat we kunnen vinden, is dat bij flink intrappen van het gaspedaal de bak (of eigenlijk de elektronica daarvan) even moeite heeft om het juiste verzet te vinden. Is het wellicht de twijfel om een even of een oneven aantal versnellingen ­terug te moeten schakelen? Voor het overige is de A6 een prettige machine, ook als het om het (instelbare) onderstel gaat. Het is niet zo comfortabel als dat van de Mercedes-Benz E-klasse en ontbeert die verfijnde scherpte van de BMW 5-serie. Wat dat betreft zit deze opgefriste A6 er gewoon keurig tussenin. Dat was zo en dat is wéér zo.