Renault Twingo Intens TCe 90 - Klokje rond speciaal

Een hart veroveren, dat kost de Twingo een paar seconden of krap negen meter. Preciezer gezegd: 8,9 meter, want zo klein is zijn draaicirkel. Op het eerste gezicht is dat misschien niet bijzonder, maar als je in de stad obstakels zoals dubbel geparkeerde auto’s, (bak)fietsen en vluchtheuvels moet ont wijken, krijgt dat getal vanzelf meerbetekenis. Dat er nog zulke wendbare auto’s worden gemaakt! Nu mag de draaicirkel geen criterium zijn in een duurtest. Die gaat immers over uithoudingsvermogen. Maar in dit geval maken we een uitzondering, want onze citroengele Twingo Intens TCe 90 herhaalde dit kunstje telkens weer. Dag in, dag uit. Alsof het bij zijn standaarduitrusting hoorde – net als de 90 pk sterke turbo motor, het navigatiesysteem, de DAB-radio, de automatische airco en het elektrisch bedienbare vouwdak. Al die luxe bracht de prijs van deze Twingo in 2017 op € 17.400. Niet gering voor zo’n kleine auto en het is dan ook begrijpelijk dat de meeste mensen een wat eenvoudiger uitvoering kopen.

En met ‘kleine auto’ bedoelen we ook klein, want het Renaultje is met zijn 3,6 meter veel korter dan een Polo, om maar eens een vergelijking te trekken. Daarnaast is hij parkeervriendelijk smal (1,65 m) en kort geneusd. Dat kan ook, want de driecilinder benzinemotor ligt achterin – net als bij zijn tweelingbroer, de Smart. Deze manier van bouwen levert zeer veel ruimte op. De instap is gemakkelijk en de zit op de harde stoelen lekker hoog. Moet er een lang voorwerp mee in de auto, dan kan de leuning van de rechtervoorstoel plat. Fabrikanten van dure auto’s bieden dit hooguit als optie aan. Helaas is de tildrempel achter met 80 cm erg hoog uitgevallen, maar dat kan moeilijk anders vanwege de positie van de motor. Aan vrouwen, een belangrijke doelgroep voor deze auto, hebben de constructeurs te weinig gedacht. “De gordels snijden in je hals”, klaagde een wat klein uitgevallen collega (1,57 m), “en de binnenspiegel is onvoldoende verstelbaar.” Dergelijke details brengen onvolkomenheden in het ontwerp van de kleine auto aan het licht.

Zo zitten de pedalen te dicht naast elkaar voor iemand met grote voeten en is het lastig om de elektrisch bediende zijruiten op het gewenste punt te laten stoppen. De wielkasten zijn vanbinnen niet bekleed en laten veel geluid door; flessen in het open bergvak tussen de stoelen vallen om. Hier en daar is metaal te zien, zoals in een oude Polo of Kadett, maar de Twingo heeft wel veel meer pit: “Met 90 pk ben je in de stad helemaal het heertje”, jubelde een van onze collega’s. Wie heeft een toerenteller nodig als de motor achterin je hoorbaar op de hoogte houdt? Met zijn boterzachte scooterbesturing wisselt de kleine razendsnel van rijstrook en zo’n vlot schakelende handbak hadden we graag in de oude Smart met zijn schokkerige automaat gezien.

Des te ergerlijker is het dat na een jaar het elektronicaduiveltje toesloeg. Een mobiele telefoon aan het R-Linksysteem koppelen ging probleemloos, maar de verbinding viel net zo gemakkelijk weer weg. Soms viel het radio-navigatiesysteem in zijn geheel uit, dan weer klonk er luid gekraak uit de speakers. Bij 39.131 kilometer vond de dealer het welletjes en verving hij het complete spul onder garantie.

Daarna ging alles goed. Zelfs de brandstofmeter, waarvan de balkjes aanvankelijk een eigen leven leidden, werkte nu naar behoren. Merkwaardig was wel dat het navigatiesysteem de achterkant van de vorige Twingo liet zien. De nieuwe ziet er toch veel leuker uit? Je zou er bijna wimpers op plakken, zoals bij de eerste generatie. Een achteruitrijcamera had onze duurtester echt niet nodig – hoogstens bij druilerig weer, want de miniwisser op de achterruit maakt slechts een kijkgaatje schoon. Maar het elektrisch bediende vouwdak laat binnen enkele seconden de lentezon naar binnen schijnen en overtuigde zelfs doemdenkers die vreesden dat de constructie op den duur voor gerammel zou zorgen. Dat is nooit gebeurd. Het dak hield zich keurig en veroorzaakte alleen bij hogere snelheden wat windgeruis. Op de snelweg is de Twingo een stuk minder in zijn element.

Dat komt door het concept met de achterin geplaatste motor: een kleine spoorbreedte, hoog zwaartepunt en veel gewicht op de achteras maken hem zijwindgevoelig. Bij het inhalen van vrachtauto’s en op bruggen moet je het stuur goed vasthouden en tijdens lange ritten kan dat knap vermoeiend worden. Daar komt bij dat het ESP al vroeg en stevig in actie komt, zelfs zonder bochtenwerk. Toen een collega van de redactie op een dag afdaalde vanuit de heuvels rond Kassel, dacht hij even dat de motor plots vastliep. De oorzaak: Renault heeft de Twingo op 165 km/h begrensd en de elektronica grijpt bruusk in als het te hard gaat. De nietsvermoedende bestuurder schrok zich te pletter. “Al met al heeft Renault niet veel van het concept met de motor achterin weten te maken”, moppert een andere collega: “De besturing is gevoelloos, de wegligging niet veel soeps en de vermogensopbouw uit balans.” Nu is deze collega sportief aangelegd en ondanks zijn turbo heeft de Twingo op dat gebied weinig te bieden. Maar Renault speelt graag op zeker en een uitbrekende achterkant hoort daar niet bij.

En zo bleef de Twingo netjes in het spoor, ook qua betrouwbaarheid. Uitgezonderd de uitlaat, waar van de einddemper na 80.000 kilometer ineens lek raakte. Waardoor dat kwam, kon de werkplaats noch de importeur achterhalen. Slijtage? Niet binnen twee jaar. Corrosie? Uitgesloten; de schade zag er heel anders uit dan de roestige rand die we onder de afdichting van de achterklep aantroffen.

Daar heeft de fabriek te veel op de lak bezuinigd. Maar toen de Twingo na 100.000 km in onderdelen op de werkplaatsvloer lag, was onze Dekra-deskundige aangenaam verrast over de staat van de motor. Geen slijtage, terwijl we de TCe bij lange ritten echt niet hebben ontzien. Alleen in de versnellingsbak lag een stukje afgebroken metaal van het synchronisatiemechanisme, maar schade had het niet aangericht. Gelukkig.

Dat het een heel gepruts is om de driecilindermotor uit de krappe achterzijde te lepelen, moet hier nog even worden vermeld. Even onpraktisch is het peilen en bijvullen van de vloeistoffen in het vooronder. Maar dat vergeven we onze citroengele duurtester graag!