Renault Laguna 1.9 dCi Privilège (2005)

Subtiele herkansing

Renault Laguna 1.9 dCi Privilège
De Renault Laguna is subtiel geüpdatet. Hij moet nu weer in staat zijn het succes van weleer voort te zetten. Hij is comfortabel, eenvoudig te bedienen, heeft een prettig onderstel en kan de concurrentie aan. Alleen de besturing is te weinig communicatief.

Toen Renault in 2001 de Laguna lanceerde, ging het model direct als warme broodjes over de toonbank. Maar hij kreeg steeds meer last van concurrentie. Renault nam maatregelen en friste de Laguna op. De Phase II loopt weer mooi in de pas met de andere modellen uit het gamma. De neus doet denken aan die van de Modus en de Mégane, en heeft een grille die een geheel vormt met de bumper. De motorkap is iets anders gemodelleerd en de koplampen zijn verder doorgetrokken de hoek om.
Dat chroom weer mag, zien we aan deze Renault, maar de fabrikant heeft het wel subtiel aangepakt. Vanuit het midden van de grille komen verchroomde biezen, die onder de koplampen doorlopen, maar je moet goed kijken om ze te ontwaren; ze vallen nauwelijks op. Renault heeft ook discrete veranderingen doorgevoerd aan het instrumentarium en de vormgeving van het dashboard.
Het interieur oogt door de grote afdekklep in de middenconsole heel strak. De bedieningsknoppen van de radio en het verwarmings- en ventilatiesysteem zijn keurig gegroepeerd, wat de bediening eenvoudig maakt. De Laguna heeft een sleutelkaart, waarmee je de portieren ontgrendelt en na een druk op de startknop de motor tot leven wekt. Nieuw is de elektronische parkeerrem. Renault heeft de conventionele hendel tussen de voorstoelen in de ban gedaan.
Een goede stuurpositie is eenvoudig te bereiken. De stoel en het stuur zijn meervoudig te verstellen. Het zitmeubilair is tamelijk zacht, maar de zetels zien er wel strak uit. De ruimte tussen de hoge randen aan de zijkanten voorspelt veel steun, maar je moet flinke afmetingen hebben om stevig omarmd te worden.

Achterin heb je voldoende beenruimte op de zachte en comfortabele achterbank.
Van de hoofdruimte moet je niet al te hoge verwachtingen hebben. De daklijn loopt ter hoogte van de achterbank sterk af; dat staat wel sportief, maar heeft uiteraard negatieve consequenties voor de hoofdruimte.


Ruim voldoende
Het onderstel van de Laguna kan de strijd met de concurrentie nog altijd aan. De demping is stevig, maar op dwarsrichels laat het onderstel duidelijk van zich horen. Dat laatste doet afbreuk aan het gevoel van degelijkheid van de auto. De besturing is een stuk minder communicatief dan het onderstel; het stuur is nogal doods. Vooral rond de middenstand werkt het systeem vaag. Bij stevig bochtenwerk voldoet de besturing beter. Onderstuur is de Renault niet vreemd; je hoeft niet eens zo heel hard aan te dringen om de Laguna over de voorwielen te laten wegglijden.
De 1,9-liter common-rail dieselmotor levert 120 pk, in de dagelijkse praktijk is dat ruim voldoende. Hij heeft niet het bullige gedrag van de 130 pk-versie, maar hij stelt de Fransman in staat tot prestaties waarvoor je je allerminst hoeft te schamen. In 11,4 seconden sprint de Laguna 1.9 dCi van 0 naar 100 km/h en in de tussensprints doet hij niet voor de concurrentie onder. De motor laat daarbij wel flink van zich horen. Op kruissnelheid gedraagt de krachtbron zich echter veel beschaafder. De Laguna 1.9 dCi heeft een zesbak. De pook maakt lange slagen, maar laat zich licht door de versnellingen dirigeren.