Renault Grand Scénic 2.0 dCi 150 Tech Line (2007)

De huidige Scénic is sinds 2003 op de markt en Renault vond het dan ook een mooi moment om de auto wat fijn te slijpen. De facelift is aan de buitenkant heel bescheiden gehouden. Bumpers, grille en lampen zijn aan de laatste mode aan-gepast. Onder de bumper zien we een aluminiumkleurig haarlijntje en een ander leuk detail zijn de achterlichten die voorzien zijn van led-techniek. Het is alleen jammer dat de ledjes zo ver verzonken zijn in de spiegel van het armatuur dat die techniek nauwelijks opvalt.
Binnenin worden nieuwe materialen en kleuren toegepast, die de Scénic een kwalitatief hoogwaardiger aanzien moeten geven. Nieuw is ook dat de verlengde Grand Scénic voortaan ook met slechts vijf zitplaatsen te bestellen is. Voorheen was een derde zitrij namelijk standaard. Of dat de verkoop van de Grand Scénic sterk zal bevorderen, wagen we te betwijfelen, want wie voor een vijfzits Grand Scénic kiest, doet dat dus uitsluitend voor de extra kofferruimte. De meerprijs is met nog geen duizend euro bescheiden, maar we vragen ons af of alleen de kofferruimte genoeg is om mensen over die drempel heen te trekken.

Centraal display
Het interieur oogt wat saai door de combinatie van donkere kleuren. Renault kiest voor een centraal digitaal display, hoewel de vitale functies wat meer in het blikveld van de bestuurder zitten. Enthousiaster zijn we over het navigatiesysteem.
Het laat zich gemakkelijk bedienen door middel van een multi-functionele joystick die op een prettige plek tussen de voorstoelen is geplaatst. Plaatsnaamborden die boven de weg staan, verschijnen precies zo in het display, bijna fotorealistisch. Wie nu nog een afslag mist, moet het echt bij zichzelf zoeken.
De stoelen van de Renault geven prettig veel steun en zijn steviger dan we van Franse auto's gewend zijn. Tussen de voorstoelen treffen we een grote opbergruimte aan. Het is oppassen geblazen bij het dichtschuiven van het afdekklepje ervan; die handeling kregen wij maar niet voor elkaar zonder er met de vingers pijnlijk tussen te blijven hangen.
Starten we de Renault, dan valt meteen op dat de dieselmotor flink van zich laat horen. Het gespijker van de krachtbron neemt weliswaar af als hij op bedrijfstemperatuur komt.

Trefzeker
Ook rauw is de koppeling, die wel erg bruusk aangrijpt en daardoor veel gewenning
vergt. De handbediende zesbak daarentegen kan ons wel bekoren. De slagen liggen wat ver uit elkaar en het eerste verzet is aan de lange kant, maar het schakelen verloopt prettig en tref-zeker. Wie gewend is om ver van het stuur te zitten, zal wellicht wat moeite hebben met de afstand tot de versnellingspook, maar zit je relatief ver naar voren, dan zit die pook precies waar je hem wilt hebben.
Erg prettig is ook de besturing van de vernieuwde Scénic; het vaak verguisde playstationgevoel dat we uit diverse Renaults kennen, is verdwenen. Messcherp sturen is er nog steeds niet bij, maar voor dagelijks gebruik voldoet de afstelling goed. Hetzelfde geldt voor de ophanging, waarbij Renault een goed compromis heeft gevonden tussen comfort en wegligging.