Praktijkervaring Subaru Forester (2013-2019): op avontuur met de boswachter

Subaru paste door de jaren wel de vorm van zijn Forester aan, maar hield vast aan zijn belangrijkste waarde. Elke Forester heeft Subaru’s eigen Symmetrical AWD-systeem, waarbij de aandrijfassen links en rechts precies even lang zijn. Dat belooft een optimale balans en een voorspelbaar weggedrag. Bij de vierde generatie is nog een eigenwijze keuze gemaakt. De traditionele automatische transmissie maakte plaats voor een Lineartronic cvt.  

Forester voor alledag 

Dat de Subaru Forester keer op keer meer SUV-trekken kreeg betaalt zich uit in de binnenruimte. “We hebben de auto met maximaal vier personen gebruikt, ruimte achterin is zelfs voldoende voor een passagier van meer dan twee meter lengte”, schrijft de eigenaar van een Forester 2.0 Luxury uit 2013. “De kofferruimte is kort, maar met een hondenrek kun je hoger laden.” En nog een gemak: “Door zijn automatische hoogteregeling zakt de auto niet door en blijft hij stabiel.” 

Zo’n hondenrek zou de ervaring van een andere Forester Luxury-rijder verder kunnen verbeteren. “De ruimte in de kofferbak is opvallend goed. Ik heb geen dakkoffer nodig gehad met drie personen en ski's aan boord”, schrijft hij. “Wel is het ontbreken van een 'hondenrek' jammer. Bij een noodstop komt de bagage je nek in vliegen” 

Bovenstaande reacties zijn niet uniek voor het model, zo blijkt uit de review van een Forester 2.0 XT Sport Executive-rijder. “De ruimte die de auto voorin en achterin geeft is zeer goed te noemen. De ruimte op de achterbank is zelfs zeer royaal en de kids (1,80 meter) klagen niet meer. De kofferbakruimte is iets kleiner dan in de Outback, maar dat is niet echt een probleem.” 

Ook met het zitcomfort zijn rijders overwegend tevreden, al zijn er wel wat op- en aanmerkingen.  “Het is een uitstekende reisauto met prima stoelen, zowel voor als achter op de tweede zitrij”, vindt onze als eerste aangehaalde bestuurder. “De stoelen zitten goed, ook de zitpositie is goed in te stellen”, begint een andere Luxury-bestuurder positief. Kritiek is er ook. “De zitting is wat aan de korte kant en jammer genoeg is de zitting niet kantelbaar. Dit overweeg ik zelf op te lossen.” Een lange berijder is eveneens content. “Vooral de rechtop zithouding bevalt mij prima. Ook met mijn lengte van 1,90 meter zit ik niet opgevouwen, hetgeen ik wel heb in veel andere auto's”, schrijft hij. Een kritische noot kraakt een oudere bestuurder. “De stoelen, rugleuningen, geven onvoldoende steun aan onze 70+ ruggen bij trajecten van 750 km”, is zijn oordeel. 

Rijden met de Subaru Forester 

Nu eens kijken of de permanente vierwielaandrijving zijn werk goed doet. De eigenaar van een Forester 2.0 Premium uit 2015 meent van wel, en zegt daarover: “Het AWD-systeem laat je ongestraft slecht rijden. Dus hij blijft neutraal reageren bij remmen in een snelle bocht en twee wielen in een diepe plas, waardoor ik ook veilig thuiskom na een week nachtdiensten.” Wel merkt hij iets op. “Bij 15.000 km werden de standaard banden wel slecht, ik kreeg veel minder grip op de minirotonde.”  

Het lijkt op de ervaring van een Forester Luxury-bestuurder. “Grote afstanden zijn heerlijk in deze auto, voor woon-werkverkeer is de hij wel groot en weinig handelbaar - maar daar is deze auto natuurlijk ook niet primair voor bedoeld”, vindt hij. “Wat anderen ook schreven: de banden vallen wat tegen - op snelle rotondes kan de Subaru wegglijden over de voorbanden. Is wel oppassen.” Over die afstanden zegt een Forester Comfort-eigenaar het volgende. “Het is en blijft een fantastische reisauto, op de grote afstanden heeft zijn formaat een positieve invloed op het rijcomfort, ruim zicht rondom en een soepel rijgedrag.” 

De opmerkingen over de banden worden zo vaak gemaakt dat we er even op inzoomen. “Hij staat op de standaard gemonteerde 17-inch Yokohama Geolandars waarover ik net als bij de Outback niet erg enthousiast ben; te weinig grip op nat asfalt”, meent de eigenaar van een Outback Luxury. “In de winter worden 215/65 R16 Nokians gebruikt waarover we zeer tevreden zijn.” Over de rijeigenschappen: “De auto helt wat meer over dan een Outback , is iets gevoeliger voor harde zijwind maar blijft stabiel aanvoelen.” 

Ook een andere rijder is ontevreden met de banden en schaft nieuwe aan. “Toch de Yokohama's vervangen door de Michelin Cross Climate vierseizoenenbanden, wat is de Boswachter hiermee een andere auto geworden. De rechtuitstabiliteit is veel beter. Buiten dat is het bochtengedrag ook een stuk beter geworden”, laat hij weten. Opvallend genoeg waren veel eigenaren van de Subaru XV niet tevreden met de af fabriek gemonteerde banden. 

Hoe bevalt de aandrijflijn? 

Zo goed als al ‘onze’ rijders kozen voor een Subaru Forester met cvt-automaat. Hoe dat bevalt? “Tja, voorzichtig gezegd gebied deze transmissie enige gewenning”, vindt de berijder van een Forester 2.0 Luxury. “Waar je bij een ‘gewone’ automaat een puist gas geeft en deze terugschakelt zet de cvt het op een brullen. Bij het vinden van de juiste verhouding gaat de snelheid best wel snel omhoog en het toerental naar beneden.” Na enige gewenning volgt een update: “De cvt-automaat waar velen tegenaan schoppen wordt door mij inmiddels omarmd, wat een super stukje techniek. Zowel solo als met een aanhanger.” 

Een andere 2.0-rijder gaat dieper in op het functioneren van de aandrijflijn. “De motor wil er vanuit stilstand echt heel graag vandoor en je moet het gaspedaal rustig aanraken als je normaal wilt wegrijden”, is zijn ervaring. “Heb je haast en je trapt hem in, dan trekt hij direct al bij lage toeren. Enig nadeel (en daarin ben ik geloof ik niet helemaal de enige) is het feit dat bij fel optrekken de motor op 6.000 tpm blijft hangen. Ik schakel hem dan meestal maar door met de flippers.” 

Daar staat tegenover dat de Subaru op kruissnelheid weinig toeren draait, meldt de eigenaar van een Forester 2.0 Comfort. “Het toerental is opmerkelijk laag te noemen, de cvt-automaat doet zijn werk perfect en 120 km/h bij ongeveer 2.000 tpm rijdt heerlijk relaxed. Even flink gas bijgeven zorgt er wel voor dat het toerental ineens fors oploopt, maar bij het bereiken van de gewenste snelheid daalt deze weer snel naar een laag niveau.” 

De berijder van een Forester 2.0 Premium uit 2015 geeft caravanners een tip. “De automaar moet je op manual zetten en is prachtig en direct te bedienen op het stuur. De auto reageert direct bij op en neer schakelen. Als je de automaat in drive-stand hebt en je rijdt met een aanhanger of caravan, dan is dat niet bevorderlijk voor het rijgedrag en het verbruik.” 

Onderhoud, storingen en ergernissen

Als het gaat om onderhoud- en reparatiegevoeligheid heeft Subaru een vrij goede naam. De volgende eigenaar rijdt al sinds 2018 met de Forester en ervaart dit: “Subaru verlangt dat de auto elke 15.000 km langskomt bij de dealer voor een beurt(je). Dit doen wij trouw en kost uiteraard wat meer geld, maar resulteert voor ons in een auto waaraan tot nu toe nog geen lampje is stukgegaan. Starten, lopen en gaan. Niets te melden op het vlak van storingen of iets dergelijks.” 

Ook een andere eigenaar is zijn Subaru trouw en heeft hem al tien jaar in bezit. Deze bestuurder maakt zich in eerste instantie zorgen om de hoge kosten van regulier onderhoud, maar raakt daaraan kennelijk gewend. Tot de kaap van 100.000 kilometer wordt gerond, dan volgt de opmerking: “Olieverversen is redelijk duur. De hele servicebeurt (inclusief nieuwe matten) kostte € 550.” Weer 15.000 kilometer later kost de grote servicebeurt zo’n €700. Rond 135.000 kilometer meldt hij schokken in het stuur, wat veroorzaakt werd door versleten achterste wiellagers. 

Het probleem met de wiellagers steekt vaker de kop op, en soms ook aanzienlijk eerder. “Mijn hele autoleven lang (meer dan 40 jaar) heb ik nog nooit een wiellager moeten laten vervangen, en nu juist bij deze Subaru Forester gaat het wiellager links achter stuk!”, meldt een berijder met gevoel voor drama na zeven jaar en 62.822 kilometer. Even later geeft ook een sensor van het achterdifferentieel de geest. 

Een vierde berijder meldt problemen met de wiellagers na zo’n 70.000 kilometer, daarnaast zijn op dat moment de klepveren van het motorblok vervangen. Dit gaat om een terugroepactie, waarbij de fabrikant de kosten voor zijn rekening neemt. 

We sluiten af met de eigenaar van een Forester uit 2014, die bij een kilometerstand van 110.000 de balans opmaakt. “Gedurende de afgelopen vier jaar heb ik twee keer onverwachts onderhoud gehad. Eén keer had de accu de geest gegeven en een achterwiellager moest bij ongeveer 90.000 km worden vervangen. Met de accu kan ik leven, het lager had mijns inziens niet gemogen. Maar gelukkig is het daarbij gebleven.” 

De Subaru Forester maakt dus indruk met zijn ruimteaanbod en rij- en reiscomfort, wanneer er tenminste de juiste banden onder zitten. De aandrijflijn blijkt in de meeste gevallen aangenaam rustig, totdat er maximale prestaties worden gevraagd. Met de schakelflippers is de transmissie weer tot kalmte te manen. Als het gaat om onderhoud valt vooral het hoge aantal weigerende wiellagers op, en als occasionkoper moet je onderzoeken of de terugroepactie voor de klepveren al is uitgevoerd. Verder moet je rekening houden met relatief hoge reguliere onderhoudskosten. Doe je dat, dan heb je een auto die zonder grote problemen lang mee kan.  

We waarderen het als je wilt bijdragen door het bijhouden van de AutoWeek Verbruiksmonitor of door een gebruikersreview te schrijven waarin je jouw ervaringen met je auto deelt. Daarmee help je potentiële kopers echt vooruit!