Praktijkervaring Peugeot 404: klassiekerervaringen
'Wat een comfort en souplesse. Voor een auto uit 1965 zeer vlot ook'
- Elco van der Meer
- Praktijkervaring
Het is hoog tijd voor een ongebruikelijk uitstapje in deze rubriek. Meestal bekijken we hier moderne auto’s door de praktische bril van hun eigenaren, nu beschrijven rijders hun ervaringen met de klassieke Peugeot 404. Leveren deze reviews heel objectieve informatie op? Daar kunnen we over twisten. Wel geven ze een mooi kijkje in klassiekerland.
De door Pininfarina getekende Peugeot 404 is zo elegant dat het bijna niet voor te stellen is dat dit ooit een rationeel vervoermiddel was. Vele exemplaren zijn er door de jaren heen dan ook gesneuveld, maar toch zijn er in ons land nog altijd bijna 1.300 stuks. Ongeveer een derde daarvan is origineel Nederlands, de rest werd geïmporteerd. Tien liefhebbers lieten een review achter op onze website, maar ook elders op AutoWeek.nl speelt de Peugeot 404 een rol. Als frequente bezoeker heb je hem misschien wel eens gezien...
Peugeot 404, de praktische classic
De Peugeot 404 is dus ‘gewoon’ een middenklasser, de 508 van bijna 65 jaar geleden. Je mag er dus wel enig gebruiksgemak van verwachten. “De auto komt ruim over, hoewel die smal is, zeker in vergelijking met de huidige auto’s. De binnenruimte doet echter niet onder voor die van een moderne auto”, schrijft de eigenaar van een donkerrood exemplaar uit 1967. “De kofferbak is breed en diep. Een golftas met drivers leg je er zonder moeite gewoon dwars in! Met de stoelen in de achterste stand is er op de achterbank nog voldoende (been)ruimte over en ook de hoofdruimte is riant.” Wel opvallend: “Gordels! Deze zaten er tot mijn verbazing niet in en worden binnenkort gemonteerd. Wel zo’n veilig gevoel, hoewel ik na twee lange ritten rijden er al aan gewend raak om zonder te rijden.”
Ondanks het gebrek aan veiligheidsgordels is deze rijder wel enthousiast over stoelen en zitpositie. “Het eerste wat mij opviel, is dat je vrij laag zit, ook al komt de auto niet als zodanig over. Deze opmerking is objectief bedoeld en geen waardeoordeel. De stoelen zijn zetels, zo breed en zacht als ze zijn. De bestuurdersstoel voelt niet doorgezakt en biedt voldoende steun.” Een tweede eigenaar van een auto uit 1967 deelt die mening: “De stoelen van een 404 zijn top: lekker breed en zacht, maar niet te zacht. Zijdelingse steun heb je niet.” De eigenaar van een groene 404 die regelmatig voor de caravan wordt gezet, benadrukt graag de kwaliteit. “Geen doorgezakte voorstoelen, wel opnieuw in de leerlak gezet.”
Op pad met de 404
Tijd om eens te ervaren hoe zo’n klassieke gezinswagen rijdt. “In één woord: heerlijk!”, vat de eigenaar van een fraaie lichtblauwe uit 1965 de beleving samen. “Wat een comfort en souplesse. Voor een auto uit 1965 zeer vlot ook. Een reiswagen!” Een ander schrijft: “Wat rijdt dat heerlijk! Comfortabele fauteuils en zachte vering. En hij komt behoorlijk goed mee met het verkeer. Het is uiteraard geen sportwagen. Schakelen aan het stuur gaat soepel, remmen doet hij geweldig goed en het stuur is een grote hoepel en gaat daardoor niet zo zwaar.”
Bovenstaande bevindingen zijn zó eensluidend dat het bijna lijkt of ze over dezelfde auto gaan. En verrek, dat blijkt ook daadwerkelijk het geval. “O ja, er staat al een review over deze 404 op AutoWeek. Ik heb zelfs al contact gehad met de vorige eigenaar. Erg leuk!”, voegt de jongste eigenaar toe. Hij voegde nog wat toe aan de AutoWeek-historie door hem aan te bieden voor een meting op de rollenbank. Daar vinden we ook de verklaring voor de vlotte prestaties: de oude viercilinder levert nog altijd 65 van de 75 pk’s.
De kwaliteiten van de 404 beperken zich gelukkig niet tot dit ene exemplaar. “Het blijft een genot om ermee rond te toeren en zelfs de autosnelweg is geen probleem”, aldus de relatief jonge eigenaar van een auto uit 1967. “Een cruisesnelheid van rond de 100 km/h gaat hem goed af. Er is zelfs nog veel ruimte om te versnellen, maar dan wordt hij wat luidruchtig.”
Over een jongere 404, bouwjaar 1976, schrijft de eigenaar: “Een 404 is voldoende snel, heeft een smeuïge motor en een prima (stuur) schakelbak, waarmee je alleen niet te snel moet schakelen (vooral terugschakelen). De wegligging is goed. Het is geen GTI, maar het stuur geeft wel heel veel info door over de wegligging en dat is erg prettig.” Ook bevestigt hij dat rijgeluiden de bottleneck vormen. “Het geluidsniveau is niet van deze tijd, maar op kruissnelheid (110) is het allemaal heel goed te doen. Hij loopt 140. Als hij warm is, merk je dat de auto ook wel langdurig 140 kan en wil rijden.”
Lazen we hierboven al over een vlotte Peugeot 404 met 65 pk, de volgende eigenaar kreeg te maken met een versleten motor en maakte van de nood een deugd. “De oplossing werd aangedragen door er een tweeliter XN1 504-motor in te bouwen. Het onderblok is hetzelfde, dus dat bouwt gemakkelijk in, alleen het vliegwiel is anders. Exacte specificaties zijn mij een beetje onduidelijk, maar er zit een tweetraps carburateur op en volgens mij kom je dan op 96 pk uit.” Flink wat werk, maar met resultaat. “Wat een genot, zo oneindig soepel als deze motor is. Waar het met de vorige motor duidelijk plannen was als je eens een langzamere auto op de provinciale weg wilde inhalen, is het nu ‘gas erop en gaan’.”
Onderhoud en karakter
Het werk van de laatstgenoemde eigenaar brengt ons bij het onderhoud. Normaal verwerken we dit onder het kopje ‘Onderhoud, storingen en irritaties’, maar als de nukken van een klassieker gaan irriteren, kun je er beter afscheid van nemen. “Net als je denkt dat hij in orde is, meldt er zich weer een nieuw probleem”, licht de eigenaar van een auto uit 1968 dat toe. “Het is altijd wat balanceren tussen stress en plezier. En toch wel veel geld uitgeven.” Hij heeft dan ook al flink wat roest moeten wegwerken en enkele technische hobbels moeten overwinnen voor hij volop van zijn Peugeot kon genieten.
Over het bruine gevaar lezen we meer. “Onderhoud is bij een 404 zeer belangrijk”, benadrukt de eigenaar van het wat jongere exemplaar. “Met name roest is een duivel. Geen probleem echter als je een specialist hebt die er eens in de zeven à acht maanden even aandacht aan geeft. Voor de rest is het een probleemloze auto. Sterke techniek, simpel en duurzaam. Er gaat al twee jaar (20.000 km) eigenlijk nooit wat kapot. Het lijkt wel een Toyota!”
Dat niet elke 404 automatisch krokant is, bewijst de volgende rijder. “Aan het krikpunt rechtsachter is een beetje gelast, maar voor de rest alles origineel. Ik heb twee kleine roestpuntjes om aan te pakken. Eén onder het portier linksvoor en één in de wielkast linksachter. Verder raadde hij me aan om de auto zoveel mogelijk te behandelen met RX5 (anti-roest) om verdere roest te voorkomen. Ik weet dus weer wat te doen!”
Die Peugeot 404 is, kortom, een leuke klassieker. Dat het destijds weinig bijzonders was, levert je nu flink wat gebruiksgemak en comfort op. Sommige rijders noemen hem zelfs opvallend ruim. Even opvallend is het gemak waarmee je met het hedendaagse verkeer meerijdt, al komt de huidige snelheidslimiet van 100 km/h overdag goed van pas. Op hogere snelheden melden de eigenaren een afnemend geluidscomfort. En natuurlijk moet je bedacht zijn op roest en gaat er af en toe iets stuk: dat hoort er gewoon bij.
Lees ook
Deze Peugeot 404 pick-up is bijna té mooi - In het Wild
Deze klassiekers kun je gerust kopen als je niet handig bent
Peugeot 404 Break (1964) - In het Wild
Zonder sleutelervaring restaureerden deze broers vaders Peugeot 404
Tijdreis naar de Côte d'Azur in een Peugeot 404 Cabriolet
Lezersreacties (29) (gesloten)
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.