Praktijkervaring Citroën C4 Cactus: Last van besparingsdrang?

Citroën maakte er bij de C4 Cactus geen geheim van dat er bespaard werd op kosten en gewicht. Integendeel, het leek soms eerder een sport. Zo beschikt de voorpassagier niet over een ventilatierooster rechts in het dashboard en zijn de achterste portieren voorzien van uitzetramen. En de belangrijkste: ondanks zijn ‘grote’ naam is de C4 Cactus gebouwd op het platform van de kleinere C3.

C4 Cactus: ruimte en zitcomfort

Ook al staat de C4 op een ‘klein’ platform, eigenaren klagen niet over de ruimte. “Het interieur is door het ontbreken van een lomp dashboard lekker ruimtelijk, ook de bagageruimte is prima”, aldus de eigenaar van een Cactus PureTech 110 Shine uit 2015. “Voor extra opbergruimte heb ik nog een Thule dakzak, wat er wel stoer uitziet op de Cactus.” Ook volgens een andere eigenaar kan bagage ‘het dak op’. Hij schrijft: “Voldoende ruimte voor een gezin met 2 tieners, voor de vakantie wel een dakkoffer gemonteerd.” Een ander stipt nog een punt aan waarop je ziet dat Citroën besparingen heel serieus nam: “Achterbank niet in delen neerklapbaar”, schrijft hij. Zijn omgang daarmee is pragmatisch: “Nooit gebruik van gemaakt bij andere auto's, dus ook geen punt dat de Cactus het niet heeft.”

Gebruikers reageren wisselend op het zitmeubilair. “Stoelen zitten prima. Voor iemand die de enorme fauteuils van de oudere Volvo's gewend is geef ik deze stoelen een ruime 9”, aldus een tevreden bestuurder. “De instelbaarheid van combinatie stoel en stuur is beperkt, maar voor mijn lengte (1,82 meter) is het prima.” Een net iets langere bestuurder deelt deze ervaring: “Ook op lange afstanden blijf ik prima comfortabel zitten in deze half lederen stoelen. Ik was eerst een beetje bang dat ik geen perfecte zithouding kon krijgen doordat ik gemiddeld tot lang ben (1,87 meter.) en het stuur niet in diepte versteld kon worden, maar gelukkig toch een goede houding gevonden.” 

Stoelen zelf aangepast

Aan de andere kant lezen we ook enkele minder positieve reacties. “Stoelen vallen wat mij betreft door de mand”, schrijft iemand die er minder over te spreken is. “te zacht, krijg last van m'n billen en rechterbeen.” Een andere rijder, we noemen hem vanaf nu McGyver, ging het probleem zelf te lijf. “Enige minpuntje na een paar honderd kilometer bleek de bestuurdersstoel. Deze is voor mijn lengte te vlak en biedt te weinig steun voor de onderrug. Ik heb de voorzijde van de stoel met een 3 cm dik metalen kokertje verhoogd en een kleine lendensteun aangebracht. Precies wat de stoel voor mij nodig had. De stoel biedt nu overal perfecte ondersteuning en een heerlijke zit.”

Na een ingrijpende facelift, eind 2017, zet Citroën de C4 Cactus iets hoger in de markt en is de auto meer op comfort gericht. Daarvoor werden onder meer nieuwe stoelen ontwikkeld. “De stoelen (advanced comfort seats) verdienen wat mij betreft extra aandacht”, schrijft de eigenaar van zo’n Cactus uit 2019. “Wij zijn er razend enthousiast over, lekker zacht met voldoende ondersteuning. De voorstoelen zijn in hoogte verstelbaar en de bestuurdersstoel heeft een verstelbare lendensteun die net wat extra stevigheid in de onderrug kan geven. Zijdelingse steun is nihil, maar dat missen we niet aangezien deze auto niet uitnodigt om elke bocht zo snel mogelijk te nemen. Het stuur is zowel in hoogte als in diepte voldoende verstelbaar.” Inderdaad: ook axiale stuurwielverstelling werd na de facelift toegevoegd.

Infotainment en bedieningsgemak

Besparen kun je ook doen op fysieke knoppen. Deze truc halen tegenwoordig bijna alle autofabrikanten uit, maar de Citroën C4 Cactus liep redelijk voor de muziek uit. Zaken als de klimaatregeling zijn ondergebracht in het centrale aanraakscherm. Niet tot ieders genoegen: “Het infotainmentsysteem is dusdanig traag dat de eerste iPhone waarschijnlijk sneller werkt”, klaagt de bestuurder van een C4 Cactus PureTech 82 Shine uit 2017. De volgende gebruiker meldt een ander soort traagheid. “De ene keer is het systeem zo opgestart nadat je de auto start, de andere keer doet-ie er best lang over (15-20 seconden) voordat je volledig over alle functies kan beschikken.” Nog een minpunt: “De achteruitrijdcamera is in het donker zeer slecht, je ziet gewoon niks.”

Het bedieningsconcept veranderde na de facelift niet, merkt ook de bestuurder van zo’n 2019-exemplaar: “In het midden hebben we het infotainmentscherm. Verwacht niet de snelheid of het bedieningsgemak van een moderne tablet: je moet af en toe geduld hebben of een keertje extra drukken. De temperatuurregeling gaat ook via het scherm. Afzonderlijke knoppen zijn gebruiksvriendelijker, maar de climate control werkt prima in de automatische stand.”

Hoe comfortabel is de C4 Cactus?

Om die vraag te beantwoorden moeten we goed letten op het bouwjaar, want na de facelift veranderde op dit gebied het nodige. Laten we eerst de ‘originele’ C4 Cactus eens tegen het licht houden. “De wegligging is uitstekend, een tikje stug en bij erg hobbelige wegen wil de auto in de bocht soms een beetje wegstuiteren” schrijft de eigenaar van een Cactus PureTech 110 uit 2015. “Wellicht komt dat door de grote velgen met relatief platte banden.” De volgende eigenaar ervaart het onderstel als een geslaagd compromis: “Vering van de auto is ook prettig, niet zo deinerig als de Volvo maar gelukkig ook niet zo stuiterig als de meeste Duitse auto's. Ik kan gerust over een drempel rijden zonder dat mijn rug eraan gaat.”

Een traditionele Fransrijder is kritischer: “Na zo'n 1e maand rijden merk je wel dat het een vrij lichte auto is. Herken je aan sommige wegen, waar het onderstel niet heel volwassen mee omgaat. Sommigen schreeuwen het uit dat het een ongelooflijk geveerde auto is, maar mijn Peugeot 306 ‘zweeft’ beter over de weg, de Cactus is een stuk stugger.” Toch blijkt volgens veel gebruikers die stugheid relatief: “Een erg fijn punt van deze auto is dat hij niet zo stug geveerd is, iedere verkeersdrempel herinnert je voorganger je eraan dat andere auto's toch echt een stuk langzamer over dezelfde verkeersdrempel rijden”, aldus een tevreden rijder. “Wel kan de auto wel wat meer geluidsisolatie gebruiken. Zeker boven de 110 km/u neemt het geluidsniveau zeer sterk toe”, ervaart hij.

Het klinkt alsof deze rijder beter af zou zijn met een vernieuwde C4 Cactus, want daarbij is de geluidsisolatie opnieuw tegen het licht gehouden. Ook op onderstelgebied is de auto behoorlijk stevig aangepakt. Ken je de term ‘Progressive Hydraulic Cushions’ nog, waarmee Citroën – door de uitersten van de veerwegen extra te dempen – het oude hydropneumatische gevoel terug wilde brengen? Deze debuteerden in de vernieuwde C4 Cactus. Als we deze rijder mogen geloven was dat overwegend succesvol: “Over de snelwegkilometers kan ik vrij kort zijn. Prettig! Het is lekker stil aan boord en ook niks te klagen over het zachte PHC-veersysteem.” Het veersysteem heeft ook een keerzijde: “Nu, met een lege auto eens even de bergweggetjes uitproberen. Oei, oei, PHC is hier niet heel zeker van zijn zaak. Het is af en toe overhangen in de bochten waar je u tegen zegt. Het is niet dat de auto er zenuwachtig van wordt, maar het doorhangen in combinatie met de brede stoelen is niet bepaald ideaal.”

Motoren en aandrijflijn

Onder de motorkap van de C4 Cactus zijn een ongeblazen driecilinder benzinemotor met 82 of een turbovariant met 110 pk verkrijgbaar. Daarnaast is er een BlueHDI-diesel met 100 pk, die in onze reviewsecties overheerst wordt door de benzineversies.

Deze benzinemotoren kennen we uit verschillende andere Citroëns en Peugeots, maar in de C4 Cactus hebben ze relatief weinig gewicht voort te slepen. “Met 82 pk is het geen strepentrekker, maar door het gewicht van 1000 kg is het een prima vlotte auto zolang je er niet met 4 personen in zit. Hij rijdt comfortabel, relatief zuinig en heeft ons de afgelopen 120.000 km niet 1 keer langs de kant van de weg laten staan”, roemt de eigenaar van een Cactus uit 2017 deze motor. 

Minder prettig ervaart men deze motor in combinatie met ETG-automaat. Deze transmissie, eigenlijk een gerobotiseerde handbak, leidt regelmatig tot frustraties. Wel vinden sommige eigenaren er een modus in. “Zeker, de ETG-versnellingsbak leent zich niet voor scheuren. In andere review gelezen dat hij dan erg gek doet. Ja, bij plankgas gaat hij door tot maximale toeren, maar met een beetje spelen met het gaspedaal doet hij precies wat ik wil”, schrijft een bestuurder die zo’n modus gevonden heeft. “Het rijden gaat redelijk soepel, automatische robotbak schakelt goed, maar is helaas niet het meest verfijnd. Zeker van de 2e naar 1e versnelling”, schrijft een ander. Ook hier geldt: na de facelift kwam de ETG-automaat niet terug. Automaatrijders kregen nu een zestraps met koppelomvormer, gekoppeld aan een motor met 110 pk.

Storingen en irritaties

De PureTech-motor kwam recent in het nieuws vanwege problemen met de distributieriem, maar in reviews zagen we tot nu toe nog geen rijders bij wie dit probleem speelde. Bij de C4 Cactus treffen we een eigenaar aan die hier wel mee te maken kreeg: “Paar weken daarna het hele dashboard eruit vanwege een aircolekkage, nu staat de auto vanwege vervuilde olie weer bij de dealer”, schrijft hij. “Blijkbaar een bekend probleem bij Citroën, heeft te maken met de ‘natte’ distributieriem die door de olie loopt en daardoor veel langer mee zou moeten gaan. Er zit echter wel ‘vuiligheid’ in de olie, afkomstig van deze riem…”

Een andere PureTech 110-rijder vond de auto na verloop van tijd minder prettig rijden. “De laatste tijd reed de auto wat bokkig, Citroëndealer dit laten checken, blijkt een bekend probleem. Garage heeft dit opgelost door software-update en nieuwe motorsteun, waardoor de Cactus bij het wegrijden en filerijden een stuk soepeler is geworden.” Bij een andere rijder werd de motorvergrendelingshaak vervangen, waarvoor een terugroepactie bleek te gelden.

Een andere uitdaging blijkt roestpreventie: “Vanmorgen tijdens het poetsen kwam ik erachter dat de onderkant van de deuren beginnen te roesten, dat bij een auto van 2,5 jaar! En niet alleen bij 1 deur maar bij alle 4 deuren!”, schrijft de eigenaar van een Cactus BlueHDI 100 uit 2015 ontstemd. Dit is een bekend aandachtspunt bij dit model, al is het bij veel C4 Cactussen onder garantie hersteld. De aanvankelijk goed gestemde eigenaar van deze auto werd overigens steeds iets minder blij: zijn auto doorstond de tand des tijds minder goed dan gehoopt.

Conclusie Citroën C4 Cactus

De Citroën C4 Cactus werd in eerste instantie gebouwd met besparen als doelstelling. Dit heeft Citroën blijkbaar redelijk subtiel weten te vertalen naar een gebruiksvriendelijke auto, want op dit punt hebben eigenaren weinig klachten. Goed, het infotainmentsysteem zou sneller mogen werken, maar lang niet elke eigenaar klaagt hierover. Wel vinden sommige eigenaren het onderstel wat stug en zou de auto stiller mogen zijn. Deze punten heeft Citroën met de facelift van 2019 aangepakt. Ook de ETG-automaat, die voor behoorlijk wat klachten zorgde, is sinds de update niet meer leverbaar. Dat geldt ook voor de 82 pk-motor, al had die volgens eigenaren waarschijnlijk niet hoeven sneuvelen. Afgezien daarvan presteerde de turboloze motor voldoende, mede dankzij het lage gewicht van de auto. Voor beide benzinemotoren geldt de distributieriem als een mogelijk punt van aandacht.