Praktijkervaring BMW Z4 (E89): klapdak last of gemak?

De tweede generatie BMW Z4 heeft grote schoenen om te vullen. Zijn voorganger, de E85 voor kenners, is hard op weg om een klassieker te worden. Ook gebruikerservaringen van dit model zijn overwegend positief, zowel op het gebied van rijden als de technische kwaliteit. Kan zijn in 2009 gelanceerde opvolger die grote schoenen vullen? 

E89 is minder sportief 

Het eerste dat opvalt als we de reviews doornemen is het verschil in rijbeleving. Met name de minder krachtig gemotoriseerde versies blinken niet uit in sportiviteit. “Dit is een echte tour-auto”, schrijft de eigenaar van een Z4 sDrive20i uit 2014. “Veel vrienden vragen hoe hard 'ie gaat. Dit is bij deze auto wel leuk, maar volgens mij ondergeschikt. De auto komt beter tot zijn recht als kilometervreter en roadtrip-machine dan als scheurijzer. Comfort en ontspannen rijden zijn de sterkste kanten van deze auto.” De eigenaar van een sDrive 18i: “Het comfort is nog steeds prima. De Z4 is uiteraard stugger dan mijn vorige 3-serie maar wel weer soepeler dan de toch wel erg stugge Peugeot RCZ die ik daarvoor had.” 

Naarmate het motorvermogen toeneemt verandert de Z4 steeds iets meer in een sportauto. “Het comfort van de Z4 is verrassend goed”, begint de eigenaar van een Z4 sDrive 23i. “Natuurlijk is het een sportauto en geen Citroën maar echt oncomfortabel is hij niet. Lange afstanden zijn ook een genot!” Dat verandert met een druk op de knop. “Als je hem in 'Sport' of 'Sport-plus' zet dan verandert de auto echt. De gasrespons is dan veel directer en de automaat schakelt een stuk sneller en op hoger toerental.” 

‘Volbloed sportauto’ 

Dat effect blijkt nog groter als de motor een 340 pk sterke zescilinder wordt. “Gewoon ‘drive’ en ‘comfort’ maken van de Z4 een bullige cruiser. Comfortabel en het gaspedaal diep intrappen om vaart te maken. Schakelen gaat smooth. Het toerental komt nauwelijks boven de 2500 uit”, beschrijft een eigenaar de zalvende ervaring in zijn Z4 sDrive 35iS. Totdat hij de sportstand activeert. “De bak schakelt direct twee versnellingen terug. Het onderstel wordt ‘hard’. Gas intrappen geeft direct een schop onder je kont. De overboost geeft 500Nm en de Z4 krijst naar de 7000 tpm, rammend door de versnellingen, terwijl de 255/30R19 achterwielen naarstig naar tractie zoeken. Wat een beest ...” 

Een tweede Z4 35i-rijder onderschrijft deze ervaring. “In de Sport-stand verandert het adaptief onderstel van redelijk comfortabel naar ronduit hard. Sturen wordt een stuk zwaarder en het gasrespons een stuk heftiger. Als je dan die heerlijke automatische versnellingsbak met dubbele koppeling in de ‘S’-stand zet stapt hij gretig een tandje lager en schakelt hij, bij volgas, pas boven de 7000 toeren op naar de volgende versnelling. Met een prachtige brul van de dubbele uitlaat laat hij aan de hele omgeving weten: volbloed sportauto!” 

Klapdak-gemak 

De BMW Z4 is dus iets meer ‘gran tourer’ dan zijn voorganger, maar wat als je daadwerkelijk grande tours gaat maken? Reken in dat geval op een bescheiden bagageruimte. “De BMW Z4 is voorzien van een hardtop”, bevestigt een Z4 18i-rijder enigszins ten overvloede. “Je verliest er een behoorlijk stuk bagageruimte mee, maar onder het opgevouwen dak kan toch nog een harde Samsonite-koffer van 80 cm. Dit past er dan in de breedte in, en dan kan er nog wel een grote weekendtas bij.” Kon minder! 

Een Z4 35i-rijder pakt het anders aan. “Het is waar dat op het moment dat je het dak opent, er nog slechts weinig bagageruimte over is. Maar wat zelden gemeld wordt, is dat met het dak dicht je beschikt over een opvallend grote hoeveelheid laadruimte. Je kunt met gemak genoeg inpakken voor twee weken in een hotel in Zuid-Frankrijk.” De werkwijze? “Je rijdt dan met het dak gesloten erheen. Bij aankomst pak je je wagen uit en kun je met geopend dak genieten van alle voordelen die een cabrio je bieden kan.” Geen perfecte oplossing voor die-hard cabriorijders, maar het werkt wel. Ook een andere rijder gebruikt zijn Z4 op deze manier: “Bagageruimte met dichte kap is best fors, een weekendje weg geen punt. Dicht ernaartoe rijden en daar de kap open.” 

In de praktijk storen weinig rijders zich aan de beperkte kofferruimte, vaker vallen ze over de matige ruimte voor losse spullen in de cabine. Ook een bekerhouder wordt node gemist. Het lijkt alsof de optielijst soelaas had kunnen bieden, een gelukje voor de eigenaar van een Z4 sDrive 23i: “Gelukkig is mijn Z4 met het optionele ‘opbergpakket’ uitgerust waardoor er extra mogelijkheden zijn om kleine dingetjes (kaarten, zaklantaarn, iPods e.d.) op te bergen.” En met die iPod-referentie besef je meteen weer hoe lang deze auto al meegaat. 

De Z4 met gesloten klapdak blijkt een comfortabele metgezel, maar zeker niet fluisterstil. “Gesloten rijdt de wagen als een wat rumoerige coupé”, schrijft een eigenaar over zijn Z4 35i. Relativerend: “In tegenstelling tot de stoffen dak-cabrio's die nog altijd hun tol zullen eisen van je gehoor.” 

E89 technisch best goed 

Ook op technisch vlak moet de E89 Z4 opboksen tegen zijn behoorlijk betrouwbare voorganger. De conclusie bij dat model luidde: het is een oudere auto met bijbehorende kwaaltjes, maar eigenlijk is hij best goed. Afgaand op ervaringen van gebruikers die hun ‘nieuwe’ Z4 langer rijden blijkt ook de E89 een overwegend betrouwbare metgezel. Ook problemen met het klapdak lijken niet structureel voor te komen. 

Dat betekent niet dat het altijd goed gaat, de volgende rijder had twee keer pech. “Inmiddels is een achterlicht-unit vervangen (breuk in printplaat), kosten €433.” Ook het dak liet zich niet van zijn beste kant zien: “Inkomend regenwater had de elektromotor laten corroderen waardoor er steeds alarmen op de boordcomputer kwamen. Het dak werkte nog wel (maar af en toe ook niet), Omdat ik het betrouwbaar wilde hebben toch maar laten repareren. Hiervoor kon ik €1.452 afrekenen.” Daarnaast meldt hij rond de 50.000 kilometer lichte bijgeluiden uit het differentieel, wat volgens zijn BMW-specialist een producteigenschap is. 

Over lekkage gesproken: een Z4 sDrive18i-rijder meldt water in de voetenruimte, wat condensvocht van het aircosysteem blijkt te zijn. Ook zijn wegens lekkage de kleppendeksel en bijbehorende pakking vervangen. De eigenaar van een zescilinder Z4 35i kreeg te maken met lekkage op een andere plek: de injectoren, wat waarschijnlijk een sterke benzinelucht veroorzaakte. De leverende dealer heeft ze onder garantie vervangen, waarna het probleem niet meer optrad. Ook de eigenaar van een viercilinder kreeg te maken met een weigerachtige injector. Na vervanging hiervan rijdt de auto weer als het spreekwoordelijke zonnetje. 

Niet alleen het dak van deze BMW Z4 is dus hard, ook technisch schiet je er moeilijk een gat in. Desondanks blijft het een auto met complexe techniek die goed onderhoud verdient. Daarom lijkt de conclusie van een Z4 sDrive 20i-rijder heel realistisch. “Dit is geen goedkope auto. Noch in aanschaf, noch in onderhoud. Voor iemand met een paar centen om aan een hobby uit te geven is het rendement wel groot: smiles per mile zijn gigantisch.” 

We waarderen het als je wilt bijdragen door het bijhouden van de AutoWeek Verbruiksmonitor of door een gebruikersreview te schrijven waarin je jouw ervaringen met de auto deelt. Daarmee help je potentiële kopers echt vooruit!