Peugeot 107 1.0-12V – 2008 – 422.487 km - Klokje Rond

We schrijven het jaar 2010 als Bertwin, de vader van Ruben, zijn Peugeot 107 aanschaft. Op dat moment is de auto twee jaar oud en staat er 15.000 kilometer op de teller. Bertwin is net begonnen aan een nieuwe baan die hem woon-werkverkeer oplevert op de lijn Genemuiden – Utrecht. Daarnaast moet hij ‘af en toe’ wat klanten bezoeken. Het loopt erop uit dat hij 40.000 kilometer per jaar gaat rijden met zijn auto. Waarom gekozen voor de Peugeot-variant van de Citybug en niet voor de Citroën of Toyota? “Mijn zwager werkt bij Peugeot, dus dat spreekt voor zich.”

In al die jaren is er slechts één wanklank: “Bij 25.000 kilometer begaf de waterpomp het. Dat was een bekend probleem bij deze auto’s. Er is toen een nieuwe ingegaan en die doet het tot op de dag van vandaag. We hadden geluk want we kwamen net terug van vakantie. Tijdens de laatste kilometers in België begon hij te sputteren en net over de grens in Nederland stonden we stil.” Ruben gebruikt de auto op een geheel andere manier: “Ik rijd er zeventien kilometer mee naar school en verder nog wat korte stukjes.”

Sinds de aankoop heeft Ruben de 107 wel een beetje aan zijn eigen smaak aangepast. Er kwam een achteruitrijcamera en ook de Viperstrepen en de achterspoiler komen uit de koker van Ruben. De Recarostoel is echter een erfenis van zijn vader. “Met alle kilometers die hij maakte, vond hij de normale stoel toch wat te oncomfortabel.”

GEEN ZORGEN

Omdat de kilometerstand toch wat begon op te lopen, kocht de familie Van den Esker bij 200.000 kilometer een nieuwe motor. “Maar die staat nog steeds in de schuur”, zegt Ruben lachend. “Want deze doet het nog prima.” Toch denkt hij dat de auto lijdt aan kantelende zuigers. “Als de motor koud is, hoor je een bijgeluid. Maar als ik in Zwolle ben, is dat weer opgelost. Dat gaat al jaren zo.” Het olieverbruik van de driecilinder is een liter op 5.000 kilometer. Ook niet echt iets om je zorgen over te maken bij 422.000 op de teller.

Als Joep terugkeert van zijn proefrit heeft hij voor de verandering opmerkelijk weinig te klagen. Behalve dan dat de airco niets doet. Ruben: “Dat zou kunnen kloppen, want die zit er niet op. Ooit is er een ander paneeltje in het dashboard gegaan waar een aircoknop op zit. De aansluiting voor de knop zit er gewoon; het lampje kan dus branden. Maar de rest van de airco-installatie ontbreekt nog steeds.”

Als Joep de motorkap openzwaait, wordt het eerste gebrek meteen duidelijk zichtbaar: “De uitlaat is lek omdat de katalysator en het spruitstuk compleet zijn weggeroest. Daarmee zou de auto eigenlijk geen apk meer moeten hebben. Bij gasgeven hoor je een blazend en ploffend geluid.” Dat zou Ruben op een dure reparatie komen te staan. Maar Joep ziet mogelijkheden: “Haal de onderdelen van de gebruikte motor die je hebt staan. En aangezien Ruben en zijn vader mannen van de technische soort zijn, moet het ook nog wel lukken om het er zelf op te zetten. Dan rijdt Ruben voor nul euro mooi weer verder.”

STOKOUD

De mannen geven de auto één keer in de 15.000 kilometer zelf een beurt. Precies volgens de voorschriften. “Maar de remvloeistof is echt stokoud”, moppert Joep. “Die slaan jullie zeker over? Denk je dat op een mooie nacht de remvloeistof-fee langskomt om het te vervangen?”

Als we onder de auto door lopen, zien we dat ook na twaalf jaar en een hele smak kilometers het roestmonster nog maar nauwelijks vat heeft op de 107. “En dat terwijl de auto maar minimaal is beschermd tegen roest. Alleen op de plekken waar onderdelen onder de auto zitten geschroefd, zie je dat er roest begint te komen.” Verder valt een nieuwe einddemper op. Ruben: “Die dingen zijn zo goedkoop, dat het interessanter was om er een nieuwe onder te zetten dan hem te laten lassen.” Maar Joep ontdekt dat bij de aansluiting toch nog wat lekkage zit. “Nu je weet dat ook het spruitstuk is gescheurd, had je achteraf bezien beter het uitlaatsysteem compleet kunnen vervangen. Maar dat is makkelijk praten natuurlijk.”

Dan door naar de ophanging. Allereerst is er aandacht voor de nieuwe banden. Ruben kocht de auto van zijn vader met versleten rubber; zijn vader nam de helft van de kosten op zich voor de verse sloffen van de 107. Joep heeft er dan ook geen klachten over. Wel signaleert hij dat de stabilisatorstangrubbers oud aan het worden zijn. “Ik weet ook zeker dat deze auto met nieuwe schokbrekers een stuk beter zou rijden, maar deze zijn nog niet kapot.” Maar hij is eigenlijk op zoek naar de oorzaak van de trilling die hij voelt bij het remmen. “Er zit een slingering in de remschijven. Dat kan komen door kromme remschijven, maar het kan ook vanuit de naaf komen. In dat laatste geval zou je bij de montage van nieuwe remschijven die meteen moeten laten afdraaien, zodat je de oneffenheid met de naaf opheft.”

Kortom: verder dan een kapot uitlaatspruitstuk en wat klein leed zien we ook na dik 400.000 kilometer een prima Peugeootje. “We hebben deze auto al vaker bestempeld als de nieuwe Starlet”, zegt Joep. “De ideale auto voor beginners en mensen met een smalle beurs. De Citybug is een degelijk gebouwd ding waar maar weinig kapot aan gaat. Dit exemplaar gaat zeker nog wel een paar jaartjes mee.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Ik vind het een prima auto om mee te rijden en de gebreken vallen voor een auto van dit kaliber en deze kilometerstand hartstikke mee. Ik heb het al vaker gezegd, maar de Citybug is écht ideaal voor de beginnende bestuurder. Ze zijn oersterk en de vaste lasten zijn erg betaalbaar.”