Peugeot 106 XS 1.4i (1995)

De motor van de Peugeot 106 XS is een bijna 1400 cc metende viercilinder met 75 pk. Hij loopt een beetje rauw en tussen de 3500 en 4500 tpm brengt hij een hinderlijke brom ten gehore.
Met de prestaties zit het wel snor, zonder dat je met deze auto de keien uit de straat trekt. Hoewel de motor wat rumoerig is, is de 106 in totaliteit niet bijzonder lawaaierig. Dit is het gevolg van de moderne koets die weinig windgeruis produceert. Bandenlawaai is evenmin een storende factor.
De vijfversnellingsbak van deze semi-sportieveling is goed op zijn taak berekend. De 106-bak schakelt goed, maar voor het inleggen van de hoogste versnelling moet de pook te nadrukkelijk naar rechts worden bewogen. Iets te nonchalant en je zit in z"n drie.
De transmissieverhoudingen passen prima bij het type auto. Helaas is de hoogste trap zo gekozen dat de motor bij 120 km/h net boven de 3500 tpm komt - en daar zit die vervelende brom.
Peugeots scoren vrijwel altijd uitstekend als het om rij-eigenschappen gaat, en de 106 vormt hier geen uitzondering op. Vering en demping zijn zo afgestemd dat de 106 met elk type wegdek raad weet. En of je nu lange of korte bochten neemt, het onderstel heeft een grote veiligheidsreserve. De 106 XS is een heerlijke gooi-en-smijt-auto, hoewel hij zijn bestuurder soms kan trakteren op een portie overstuur als deze het gaspedaal plots loslaat. Over de remvertraging valt niet te klagen. De installatie van de 106 is wat bijterig.
De Peugeot biedt ondanks zijn compacte buitenmaten ruimte aan vier personen. De bestuurder van de 106 heeft een uitstekende rijpositie, maar stoelen zouden beter kunnen. Zo missen we een traploze rugleuningverstelling, en ook wat meer steun aan benen en rug zou welkom zijn. Toch vergaart de 106 over het geheel genomen veel punten. Peugeot heeft de beschikbare ruimte maximaal benut. De beenruimte voorin is bijna riant. De rechter voorstoel van de 106 heeft een walk-in-systeem, wat de instap naar achteren vergemakkelijkt. De bedieningshendel zit echter helemaal onderaan de stoel weggemoffeld.
Het dashboard is met zijn vloeiende vorm een passende noot in het interieur. De kwaliteit en ergonomie zijn goed. Alleen zou de kachelventilator wat minder herrie mogen maken. Het spreekt bijna voor zich dat vakantiegangers niet hun grootste koffers kunnen meenemen, maar de achterbank kan in gedeelten worden neergeklapt.

Gulden middenweg
De 106 XS is een gulden middenweg tussen de basisuitvoering en de XSi. De opsmuk is echter bescheiden. De bumpers zijn meegespoten in de carrosseriekleur en het exemplaar vóór - geleend van de XSi - herbergt verstralers. Maar daar houden de sportieve accentjes wel zo"n beetje op. Een hinderlijk detail zijn de nog altijd onhandige deurhendels. En dat terwijl ze vergeleken met de eerste editie toch wat verder naar buiten zijn gebracht.
Boven de 106 XS komen nog de luxueuzer uitgevoerde modellen XT, XSi en Gentry. Derhalve is de uitrusting wat aan de kale kant. Behalve een toerenteller, een dakspoiler en verstralers heeft hij verder geen extra sportieve attributen. Zelfs een airbag is niet mogelijk.
De Peugeot 106 XS heeft zo zijn voors en tegens, maar door de bank genomen is het geen verkeerd autootje. Aan alles merk je dat de 106 een moderne mini is: zijn goede ruimtebenutting, rijpositie en weggedrag geven hem een hoge positie in dit segment. We zijn minder te spreken over de rumoerige motor en de karige standaarduitrusting. Hij heeft al met al een positieve uitstraling. Uit de verkoopcijfers blijkt dat ook, want veel kopers in deze klasse kiezen voor Peugeot"s kleinste. Dat hij niet ‚cht sportief is, zal de pret niet al te zeer drukken. Wie sportief wil rijden, moet het hogerop zoeken en dus een dikker gevulde beurs meebrengen.