Peugeot 1007 Sporty 1.6 16V (2005) - Test

De Peugeot 1007 oogt compacter dan hij is; het is een volwaardige vierzitter. Maar door de hoge portieren en de enorme deuren daagt de 1007 boze tongen uit om hem te vergelijken met de brommobielen waarin mindervaliden zich voortbewegen. Menig plattelandsbewoner zal het nut van de schuifdeuren niet inzien, maar wie zich ooit op een krappe parkeerplaats uit de auto heeft gewurmd, wil misschien wel aan de schuifdeur. De vraag is alleen of je daarom de nadelen die aan deze schuifdeuren kleven voor lief neemt. Het begint al met de bediening van de deuren. Dat kan met knoppen op het dashboard of de contactsleutel. Handig, maar de deuren zijn ook op de ouderwetse manier te bedienen. En dat gaat lang niet altijd even gemakkelijk. Als je de hendel een zetje geeft, dan moet hij begrijpen wat jij wilt.

Maar al te vaak moet je er echter flink aan sjorren en gebeurt er nog niks of probeert de deur precies het tegenovergestelde te doen. En als je aan de pomp de deur aan bestuurderszijde niet sluit, valt de vulopening precies achter die deur. Verder mis je in de bekleding van de deuren de gebruikelijke armsteun. Wat in de 1007 ook al gauw irriteert, zijn de gordels. De gordel zit vast aan de B-stijl, en die zit vanwege de enorme schuifdeur ver naar achteren. Het gevolg is dat je acrobatische toeren moet uithalen om de gordel te pakken. En door het onhandige bevestigingspunt van de gordel snijdt die al gauw in je hals. Hoogteverstelling heeft de gordel niet.

Fröbelen

Peugeot heeft meer gedaan om de 1007 de grijze middenmoot te laten ontstijgen. Zo zijn er de Caméléo-pakketten. Elk pakket bestaat uit achttien interieurdelen in een bepaalde kleur en textuur. In ongeveer een kwartier heb je alle delen vervangen, waardoor het interieur weer anders oogt. Eén pakket zit standaard op de auto, andere zijn tegen meerprijs te bestellen. We vragen ons af hoeveel 1007-rijders er geld voor over hebben en op zaterdagmiddag gaan zitten fröbelen.

Dat neemt niet weg dat de 1007 met de 1.6 16V-motor, een vlot karretje is. Hij ligt beter op de weg dan je zou verwachten en de motor trekt vlot. Dan moet je hem wel op handschakeling zetten, want de semiautomaat lijkt niet te snappen waartoe hij dient. Maar op een vlakke weg is de 2Tronic juist een prettige filerijder. Anders dan bij volautomaten kruipt hij niet, zodat je niet steeds je voet op de rem hoeft te houden.

Het is jammer dat de semi-automaat standaard is in combinatie met de 1.6. Deze auto komt veel beter uit de verf wanneer je zelf schakelt. En dat kan gelukkig, met de flippers aan het stuur of gewoon met het sequentiële pookje. Want de 1007 is een prima auto om lekker te sturen, en dat komt niet alleen door de lage verwachtingen die zijn uiterlijk opwekt. Hij is rap en reageert snel en kordaat op het stuur. Wel heeft de 1007 de neiging om zijn binnenste achterwiel op te tillen. Dat heeft ongetwijfeld te maken met het relatief hoge zwaartepunt, dat mede wordt veroorzaakt door de schuifdeuren.

Wij reden de 1007 in de Sporty-versie, de duurste uitvoering. De eenvoudigste 1007 heet Urban en die is voorzien van zaken als hoogteverstelling in de bestuurdersstoel, elektrisch verstelbare en verwarmde buitenspiegels, elektrische ruitbediening, boordcomputer en stuurbekrachtiging. Maar dan moet je het wel stellen zonder airco.