Opel Meriva 1.6-16V Enjoy (2006) - Test

De achterklep is aan de onderrand geaccentueerd met 'n chroomstrip, de grille kan als spiegel worden gebruikt. De achterlichten zijn voorzien van donker-getint glas, terwijl onder de voorbumper 'n grote centrale luchtinlaat de nieuwe van de oude Meriva onderscheidt.
Van binnen bleef de facelift beperkt tot nieuwe bekledingstoffen. Het interieur is in de stijl die ook op jongere Opel-telgen is toegepast. Maar Opel had de materialen wat kunnen opwaarderen. Vooral de hendeltjes aan het stuur komen prutserig over. De knoppen voor de cruise control zijn veel te klein, wat de bediening lastig maakt. Erg goed zijn de knoppen voor de stuurbediening van de radio. Ze zijn keurig weggewerkt tegen het hart van 't stuur. Je zult ze nooit onbedoeld indrukken, maar als je ze nodig hebt, zijn ze gemakkelijk op de tast te vinden. Ook voor de rest veel lof over het bedieningsgemak van de Meriva. De zitpositie is prettig hoog, zonder dat je 'op de bok' zit. De stoelen zijn stevig en bieden voldoende steun.

Losse stoelen
Ook achterin is het goed toeven in de Meriva, mede dankzij het vermaarde FlexSpace-concept. De zittingen zijn afzonderlijk te verschuiven, niet alleen in de lengterichting, maar ook zijwaarts. Je kunt, wanneer er minder dan drie mensen achterin zitten, de bank in feite veranderen in twee losse stoelen, waardoor je aan de raamkant meer schouderruimte creëert. Zit er niemand achterin, dan is de achterbank helemaal in de vloer te klappen, waardoor een grote laadruimte ontstaat. Maar ook met de bank omhoog is de kofferruimte alleszins redelijk, waarbij er onder de vloer ook nog een handige bergruimte zit. Een kleine misser van Opel zijn de achter-portieren. De openingshoek daarvan is te klein, wat 't in- en uitstappen lastig maakt, zeker voor wat steviger gebouwde mensen.

Hard werken
Je merkt direct dat deze motor niet uitblinkt door sprintvermogen. Hij moet hard werken om de zware koets op tempo te krijgen, harder dan je van een 1,6-liter zou verwachten. Zelfs als je het toerental hoog houdt, blijven de prestaties achter bij de verwachtingen. Sterker, onderin is hij juist relatief krachtig. Gewoon lui schakelen dus en niet te veel haast hebben. Er zijn verzachtende omstandigheden voor de 1,6-liter; de Meriva is met zijn 1.275 kg bepaald geen lichtgewicht. De besturing is daarentegen prettig. Een tikje licht, maar direct genoeg en veilig neutraal. Het onderstuur blijft beperkt, terwijl ook minder slimme bewegingen met het gaspedaal in snelle bochten onbestraft blijven. Bij het schakelen is enige inspanning vereist. De juiste versnelling is soms wat moeilijk te vinden. Men name van twee naar drie loopt het niet echt vlotjes en zijn de bewegingen wat hakerig, waardoor je er vaak naast schiet.
De uitrusting behoeft enige uitleg. Wij reden namelijk de Executive-uitvoering, en die is alleen te leasen. Het Executive-pack omvat onder meer navigatie, cruise control en metallic lak. De basis van onze Meriva is de Enjoy, en die wordt geleverd met elektrische raambediening voor, radio/cd-speler met stuurbediening, centrale vergrendeling met afstands-bediening, airco en follow-me-home-verlichting.