Opel Insignia Sports Tourer vs. Volkswagen Arteon Shooting Brake - Test

Nog niet eens zo gek lang geleden was het D-segment, de traditionele middenklasser, de hoeksteen van het modellengamma van zo’n beetje elk merk. Wilde je in Nederland een beetje scoren, dan was een stationwagon-afgeleide van je model daarbij noodzakelijk. Hele generaties groeiden op op de achterbanken van Vectra’s, Passats, Carina’s, Laguna’s en Mondeo’s. Die tijden zijn echter allang voorbij, want de doodgewone stationwagon staat inmiddels al enige tijd op de lijst met bedreigde soorten. Deels komt dat uiteraard door de vlucht naar door de overheid gesubsidieerde elektrische alternatieven, maar ook de populariteit van meer premium alternatieven verklaart het gebrek aan interesse in bijvoorbeeld de vernieuwde Opel Insignia. Volkswagen denkt een deel van die premiumtaart te kunnen opeisen met de Arteon Shooting Brake. In feite een Passat Variant, alleen veel opvallender gestileerd. Dat laatste leiden we af aan het aantal verrekte nekspieren dat we tijdens de testweek turven. De Arteon Shooting Brake eist duidelijk aandacht op, zelfs in stemmig grijs. Naar de meer traditionele Insignia kijkt intussen bijna niemand om, zelfs niet als hij op 20-inch wielen staat en is uitgevoerd als sportieve GS Line.

JUISTE WIELEN

Op basis van de testweek zouden we echter van harte aanbevelen om vooral niet voor die GS Line te kiezen, juist omdat die altijd op 20-inch wielen staat. Onlangs reden we even een andere Insignia op 18-inch, waarbij bleek dat diens hogere bandwang oneffenheden absorbeert die met de 20-inch wielen duidelijk doorkomen in het interieur. Zonde, want het is juist de hoge mate van comfort die de Insignia een erg prettige auto voor alledag maakt. De combinatie van de lange wielbasis en de lange koets zorgt ervoor dat de veren en dempers soepel afgesteld staan, zonder dat de wegligging daarbij in het geding komt. Die is namelijk keurig. Voorspelbaar, stabiel en veilig, maar vooral dus heel comfortabel – op de juiste wielen. De Insignia GS Line heeft adaptieve schokdempers. Het verschil tussen de normale stand en de sportstand is echter niet heel erg groot. Ja, hij gaat dan met iets minder rol een bocht om. Het prettigst rijdt de Opel in de Comfort-stand.

Ook de Volkswagen heeft een sportieve aankleding, en die heet in het Wolfsburgse geval R-Line. Net als de Opel staat de Arteon op adaptieve schokdempers. Die hebben wel een groter bereik, al ligt de Volkswagen in elke stand veel strakker op de weg dan de Opel. Dat betekent niet per se dat hij minder comfort biedt. Hoewel de veren en dempers oneffenheden duidelijker doorgeven, betekent de strakkere afstelling ook een grotere mate van controle over de eveneens 20-inch wielen. Dat maakt het totaalplaatje van het onderstel homogener. Tel daar een directere besturing bij op en de Arteon voelt als een sportievere auto, die minder moeite heeft met een snel genomen klaverblad. Overigens heeft de sierlijke Shooting Brake wel dat typische gevoel van een grote auto op het MQB-platform, namelijk dat er vooral heel veel staal achter je aankomt. De verhouding tussen de plek waar je zit en de voorwielen is gevoelsmatig niet veel anders dan in een Golf, maar de Arteon is aanzienlijk langer en die lengte zit allemaal achter je. Het maakt voor de wegligging niet uit, want die is erg goed. Het voelt alleen soms wat onwennig.

De Arteon mag dan minder pragmatisch zijn dan een Passat Variant (die niet met de 2.0 TSI-motor verkrijgbaar is en dus geen directe concurrent is voor een benzine-Insignia), er past alsnog een berg bagage achterin. Maar liefst 565 liter, zelfs nog iets meer dan in de Opel, hoewel die met de achterbank plat op zijn beurt iets meer opslokt. Dat heeft alles te maken met de aflopende daklijn van de Arteon. Dat betekent ook dat passagiers achterin iets minder vrije lucht boven hun hoofd hebben, al zul je de gemiddelde Nederlander zeker niet horen klagen. Vooral niet vanwege de bizarre hoeveelheid beenruimte. Voorin maakt de Arteon een moderne indruk. Veel schermen, strak afgewerkt en ergonomisch zit het allemaal goed in elkaar.

De sportstoelen ondersteunen erg goed en laten zich ruim verstellen. Zoals ook bij de Tiguan zijn er tegenwoordig schuifbalkjes om de temperatuur van de gescheiden klimaat­regeling te regelen. Het werkt redelijk, al was een draaiknop feitelijk nauwkeurig en gemakkelijker op de tast te bedienen. Iets soortgelijks geldt voor het multimedia­systeem. Het is erg uitgebreid en als je de tijd neemt om veelgebruikte functies onder snelmenu’s onder te brengen, werkt het heel aardig. Ga je op zoek naar een functie die je niet vaak gebruikt, dan blijkt het systeem toch wel erg diep. Het reageert gelukkig snel en het wordt het bijgestaan door een uitgebreid digitaal instrumentarium, dat een veelheid aan informatie kan tonen. Op dit vlak kan de Insignia niet helemaal verhullen dat hij al behoorlijk op leeftijd is. In verhouding tot de Arteon ziet alles er wat eenvoudiger uit en het deels digitale instrumentarium kent minder mogelijkheden. Aan de andere kant: je ziet er de belangrijkste voertuigparameters als snelheid, olietemperatuur en accu­ spanning op.

Hoeveel meer heb je feitelijk nodig? Ook het multimediasysteem blinkt uit in eenvoud. Wat je nodig hebt, zit erin en het reageert snel. Verder is het vooral simpel van opzet. Net als het dashboard, dat daardoor minder luxueus oogt dan in de Arteon, hoewel het overduidelijk stevig in elkaar steekt. Op de achterbank verwent de Insignia je met erg veel beenen hoofdruimte en in het laadruim schuif je desgewenst een eenpersoons matras. Daarbij is de laad­opening groter dan in de Arteon, dus grotere spullen inladen gaat net wat gemakkelijker.

BIJZONDER FEL

Je hoeft niet bang te zijn dat je te veel inlaadt, want de enige leverbare benzinemotor is bij de Opel meteen een heel dikke 2,0-liter met 200 pk. Je kunt hem ook bestellen als GSi, met nog eens 30 pk extra en vierwielaandrijving, maar 200 pk is meer dan voldoende. Wrang genoeg is de laatste onder GM ontwikkelde viercilinder turbo er eindelijk eens eentje waarvan we enthousiast worden. Het blok levert 350 Nm bij 1.500 toeren en voelt daardoor onderin bijzonder fel. Eigenlijk als een diesel die toevallig dik 6.000 toeren kan maken! De automaat schakelt alleen zelfs op de sprintmetingen vaak al voor de 6.000 over naar de volgende versnelling. Geen wonder, want het maximale vermogen bereikt de motor al bij 4.250 toeren. Helemaal doorhalen heeft dus weinig zin. Met negen versnellingen is er keuze genoeg en toch vindt de automaat vrijwel altijd meteen het juiste verzet. Al met al een fijne, soepele aandrijflijn, met meer dan voldoende prestaties en dankzij de lange negende versnelling toch een redelijk verbruik.

De Arteon doet het met twee versnellingen minder en draait op de snelweg daardoor met wat meer toeren. Wellicht verklaart dit het iets hogere verbruik. Daarbij is de DSG-automaat met dubbele koppeling wat minder snel geneigd om terug te schakelen en levert de TSI 30 Nm minder koppel, waardoor de aandrijflijn wat lomer aanvoelt dan bij de Opel. Op de sprintmetingen legt de Shooting Brake het dan ook af tegen de Sports Tourer. Niettemin zijn de verschillen in de praktijk kleiner. De 2.0 TSI is dan wel iets minder daadkrachtig, maar toch komen de prestaties met veel gemak en vanzelfsprekendheid. Bovendien schakelt de DSGautomaat bij rustig rijden volledig naadloos, wat comfortverhogend werkt. Net als het interieur en het onderstel voelt het allemaal erg geraffineerd aan.

NEIGEND NAAR PREMIUM

Dat raffinement moet ook wel, want de prijsstelling van de Arteon neigt naar premium. In beginsel is de Arteon Shooting Brake dan wel goedkoper dan de Insignia, maar tegen de tijd dat alle opties op de testauto zijn aangevinkt zijn de rollen omgedraaid. En hoe! Volledig aangekleed kost de Arteon maar liefst € 64.530. Dan zit alles wat je kunt bedenken er wel op, aan en in, maar het blijft wel heel veel geld.

Sterker, het is zo’n € 10.000 méér dan bij de Opel, terwijl die toch ook niet bepaald karig is uitgerust. We missen ten opzichte van de Arteon dan wel twee jaar fabrieks­garantie, head-up display, adaptieve cruisecontrol en een panoramadak, maar er zit wel weer stoelventilatie op. Zouden we bovendien de ontbrekende opties aanvinken (met uitzondering van de garantie), dan blijft er alsnog een flink verschil over van zo’n € 7.500. Het lijkt er dus op dat de generatiekloof niet de enige kloof is tussen de Insignia Sports Tourer en de Arteon Shooting Brake.