Occasion Test: Nissan Note (2016) vs. Opel Corsa (2016)

De gemiddelde levenscyclus van een auto ligt zo rond de zeven jaar, met ergens op de helft van zijn carrière een facelift. Zo volgen de generaties elkaar steeds weer op. Toen Opel in 2014 de nieuwe Corsa introduceerde, hadden ze in Rüsselsheim echter nog geen flauw benul wat de toekomst zou brengen. Toch is een kleine kanttekening wel op zijn plaats, want Corsa nummer 5 is namelijk grotendeels gebaseerd op zijn voorganger, dus helemaal spiksplinternieuw was hij nu ook weer niet. In 2014 was wél duidelijk dat Opel er financieel niet zo geweldig voor stond. Drie jaar later, in 2017, nam PSA het merk (en Vauxhall) over en sinds 2021 hangt Opel onder de paraplu van Stellantis.

Daarom is het allerminst verwonderlijk dat de huidige Corsa een afgeleide is van de Peugeot 208, waardoor het bestaande model al in 2019 van het toneel verdween. Overigens was de Kadett A nog korter in productie: die kwam in 1962 op de markt en maakte al in 1965 plaats voor de B, die op zijn beurt tot in 1973 in Bochum van de band rolde.

De loopbaan van de eerste Nissan Note (2006) verliep keurig volgens het boekje: in 2009 een modelupdate inclusief nieuwe neus en in 2013 de opvolger. Zoals wellicht bekend deelt de Note zijn genen deels met de Renault Modus, maar die kreeg in 2013 geen opvolger, omdat Renault met de Captur voor een andere strategie koos. Dat bleek een slimme zet. De tweede Note verdween in 2017 weliswaar uit onze prijslijst, maar de productie ging gewoon door en sinds 2020 is er zelfs een nieuwe.

NIET ECHT VOLLEDIG NIEUW

De Corsa is, samen met de Astra, de belangrijkste pijler voor het succes van Opel en in de jaren 90 was het steevast de nummer 1 in zijn segment. En toen was er opeens de Peugeot 206 die hem van de troon stootte, zoals de 307 dat later ook deed met de Astra, nadat de Golf in 2001 al de koppositie innam. De testauto is een Corsa van de vijfde generatie, die heel veel deelt met nummer 4. Als je de oude en nieuwe naast elkaar zet, zie je gelijkenissen, maar het valt ook op dat geen plaatwerkdeel identiek is en uiteraard is het dashboard veel moderner. De afmetingen bewijzen wel dat er in zekere zin geen sprake is van vernieuwing; de wielbasis is exact hetzelfde en bij de buitenmaten gaat het om zeer geringe verschillen. Vooral onderhuids is er veel verbeterd en er verscheen een nieuwe motor: de driecilinder 1,0-liter met turbo en met 90 of 115 pk. De oude, 90 pk sterke 1,4-liter viercilinder bleef ook in het programma en is er ook met automatische transmissie, de driecilinder niet. De 1,3-liter viercilinderdiesel van Fiat mocht ook blijven. Topversie is de OPC, met een 1,6-liter turbomotor, goed voor 207 pk en alleen geleverd in combinatie met de driedeurs carrosserie.

Als occasion is de Corsa trouwens heel gewild en de afgelopen jaren stond hij dan ook steevast in de top 3, na de Golf en de Polo. Dat heeft alles te maken met het gegeven dat hij in het immer populaire B-segment valt.

Het is meteen al duidelijk dat we niet de meest luxe uitvoering mee hebben, om het zachtjes uit te drukken. Oké, in vergelijking met de al genoemde Kadett A is het een heel complete auto, maar naar hedendaagse begrippen is hij heel basic. Geen cruise­control, slechts twee hoofdsteunen op de achterbank (die niet in delen neerklapbaar is) en vreemd genoeg wel een spiegeltje in de zonneklep bij de bestuurder, maar niet aan de passagierszijde. Je zou bijna denken dat het de klepjes zijn voor een rechts­gestuurde versie. Het infotainmentsysteem bestaat uit een simpele radio, die gelukkig wel een Bluetooth-functie heeft, zodat je alsnog muziek en de navigatiehulp via de speakers kunt beluisteren. Telefoon in een houder op ooghoogte en je bent van alle multimediagemakken voorzien.

Bepaald niet armetierig is de zitpositie. Een fijne, stevige en goed verstelbare stoel in combinatie met een eveneens royaal verstelbaar stuur levert een prima werkplek op. Na de eerste kilometers rijden blijkt dat Opel op dit vlak de zaken goed voor elkaar heeft. De besturing voelt solide aan, de Corsa volgt de ingezette koers gewillig en vering plus demping zijn goed in evenwicht. Volwassen rijeigenschappen, dat moet gezegd. Daarbij doet ook de prettige turbomotor een flinke duit in het zakje. Naast voldoende trekkracht produceert de driecilinder een nimmer storende roffel en de zesbak laat zich opmerkelijk makkelijk schakelen. Begrijpelijk dat de Corsa zo’n allemansvriend is en daardoor goed verkoopt als occasion.

OOK MET COMPRESSORMOTOR

De Nissan Note is duidelijk uit iets ander hout gesneden. Je zou hem misschien eerder moeten vergelijken met een Opel Meriva, Honda Jazz of Kia Venga. Of als ruimer alternatief voor bijvoorbeeld een Corsa. Toen vijftien jaar geleden de eerste Note verscheen, was de transitie naar hoger rijden al in volle gang en in die tijd was MPV het modewoord. Hoewel het in dit segment altijd kwakkelen was, getuige de matige verkoopresultaten van onder meer de Renault Modus, Ford B-Max en Fiat Idea. Alleen Opel deed het vrij aardig met de Meriva. Peugeot en Volkswagen hebben zich zelfs nooit in deze categorie begeven. De ware hoogtesprong in het B-segment kwam pas met de Captur en 2008. Daarna waren de SUV’s niet meer aan te slepen.

Had je bij de eerste Note nog de keuze uit een traditionele viercilinder met 1,4 of 1,6 liter inhoud, bij de variant die wij rijden is dat alleen nog een 1,2-liter driecilinder of de bekende 1.5 dCi van Renault. De basis­ benzinemotor – die ook in de testauto ligt – heeft 80 pk, maar er is ook een 1.2 met mechanische compressor. Ja, je leest het goed. Heel bijzonder, omdat bijna altijd een turbo wordt toegepast. De 1.2 DIG-S is goed voor 98 pk en – veel belangrijker – 147 Nm koppel. Dan heb je echt een veel fijner machientje in je Note en desgewenst werd deze motor geleverd in combinatie met een continu variabele transmissie.

De instap van de Note is niet hoger dan die van de Corsa, zo valt op, en dat wijst de meting ook uit. Het MPV-gevoel komt meer vanuit het ruime en hogere interieur. Er is iets meer luxe aan boord, zoals automatische klimaatregeling, cruisecontrol en een infotainmentsysteem met navigatie en digitale radio. En dan die ruimte achterin. De achterportieren kunnen in een hoek van 90 graden open en de achterbank is verschuifbaar, voor meer bagageruimte. Je zit er prima, dat is echt een meerwaarde van de Note. Ook de kofferbak is een stuk groter en overtreft die van auto’s uit het C-segment. De bestuurdersstoel biedt voldoende steun, helaas is de rugleuning niet traploos verstelbaar.

De 1,2-liter driecilinder roffelt er lustig op los en moet flink werken om de gang erin te krijgen. Met 80 pk en slechts 110 Nm aan koppel zit je aan de onderkant van het spectrum. Het relatief lage gewicht van net geen 1.000 kg biedt nog enig voordeel, maar het verschil met de Corsa is groot. Zeker, nuchter beschouwd kom je overal met deze motor, maar iets meer reserve aan kracht maakte het rijden prettiger. De vijfversnellingsbak schakelt probleemloos, met iets te lange slagen. De besturing doet wat je ervan verwacht, zonder daarbij een specifiek gevoel te bieden. Het onderstel voelt soepeler aan dan dat van de Opel en dat levert in combinatie met de langere wielbasis een voor deze klasse prima rijcomfort op. Liefhebbers van aanhangers of een kampeervakantie met caravan of vouwwagen hebben aan de Note geen goede kameraad, want hij mag slechts 430 kg trekken. Voor de 1.2 DIG-S is dat slechts 260 kg. De Corsa mag van zijn makers 1.200 kg aan de trekhaak hebben, dus daar kun je goed mee uit de voeten.

GEEN ASSISTENTIESYSTEMEN

De Nissan heeft duidelijk een streepje voor waar het gaat om uitrusting, zoals we al meldden. Een lichten regensensor maken ook deel uit van het pakket, net als sleutelloos openen, sluiten en starten, mistlampen en lichtmetalen wielen. De armsteun tussen de voorstoelen is een prettige optie tijdens langere ritten. Stuk voor stuk zaken die de Corsa mist, niet zo verwonderlijk voor een bijna-basisversie. Waar je in beide gevallen tevergeefs naar zult zoeken, zijn assistentiesystemen, gezien de leeftijd van dit duo niet zo verwonderlijk. Hier komt het dus aan op de oplettendheid van de bestuurder. Alleen ESP en ABS bieden nog wat bescherming, mocht je zelf te laat zijn of de situatie verkeerd hebben ingeschat. Concurrenten zijn er voor de Note en de Corsa volop. Onze testauto’s kosten net onder de tien mille en dat maakt ze heel concurrerend. In het ene geval doe je wat water bij de wijn vanwege de zwakke motorisering en relatief hoge kilometerstand, in het andere geval moet je je tevreden stellen met een karige uitrusting, maar krijg je wel een lekkere motor en goede rijeigenschappen op de koop toe.