Test: Mitsubishi Outlander 2.2 Di-D 4WD (2010)

De stationwagonachtige bouw geeft de Outlander een dynamisch uiterlijk. De stoere, ver naar voren getrokken neus, waarin de forse grille met dikke middenstijl een prominente plaats innam, heeft in de jongste editie plaatsgemaakt voor een jetfighter-grille, zoals Mitsubishi die zelf graag noemt. We vinden de typering een tikkie overdreven, maar stoer klinkt het wel. Recht van voren ziet de Mits er ook zo uit. En profil oogt de voorkant nu wat te zwaar voor de rest van de auto. In elk geval loopt de Outlander met z'n nieuwe neus in de pas met de Colt en de Lancer, die al langer getooid zijn met een grote gapende muil. Aan de onverzettelijke indruk van de Outlander doet die niets af. Dikke dakrails en donker getint glas in de achterportieren versterken het stoere imago van de grote Outlander. De Mitsubishi heeft door z'n hoekigheid iets van een heftig terreinspeeltje.
Onder de motorkap van de Mitsubishi ligt een 2,2-liter viercilinder met een vermogen van 156 pk. PSA (Peugeot en Citroën) levert deze motor aan Mitsubishi. Dat Mitsubishi voor de PSA-diesel heeft gekozen,is logisch. Mitsubishi en PSA hebben een samenwerkingsverband waaruit ook de zustermodellen van de Outlander, de Citroën
C-Crosser en de Peugeot 4007, zijn voortgekomen. Ze worden in dezelfde fabriek gemaakt en kunnen ook over de 2,2-liter commonrail beschikken. De Franse diesel in Japanse dienst draait z'n hand niet om voor hoge toeren. De souplesse van de krachtbron is boven iedere twijfel verheven. De Outlander is er dan ook beslist geen stakker mee. Hij spurt in 11,1 seconden van nul naar honderd.

Dubbele kluts

'Onze' auto heeft een TC-SST-versnellingsbak. Die lettercombinatie staat voor Twin Clutch Sports Shift Transmission. Deze geautomatiseerde bak met twee koppelingen zet de volgende versnelling vast klaar en schakelt razendsnel. Je kunt het schakelen aan de elektronica overlaten, maar je kunt het ook zelf doen. De TC-SST-bak schakelt vrijwel naadloos. Alleen als je zeer grof met het gaspedaal omgaat, valt er een klein schokje te voelen bij het overschakelen. De besturingsinstallatie werkt bij lage snelheden vrij wollig. Zodra je echter de snelheid opvoert, ervaar je meer gevoel in het stuur. De Outlander toont zich in het bochtenwerk neutraal, mits de vierwielaandrijving is ingeschakeld. Je kunt in de Mitsubishi ook voor voorwielaandrijving kiezen; dan kenmerkt de auto zich door een onderstuurd gedrag in bochten. Als je de vierwielaandrijving inschakelt, wordt de aandrijving onder normale omstandigheden gelijkelijk over voor- en achteras verdeeld. Al met al kan de Mits hoge bochtsnelheden aan.
In hachelijke situaties geleidt een viscokoppeling de aandrijfkrachten naar de wielen met de meeste grip. De Outlander is een ruime auto. Neem alleen al de kofferbak. Daar is zelfs plaats voor een derde zitrij. Handig als je eens zeven personen moet vervoeren, maar verwacht geen comfort. Het rudimentaire bankje is niet veel meer
dan een stalen frame waartussen stof gespannen is. Het bankje verdwijnt letterlijk in een handomdraai in de bodem van de kofferbak. Dankzij de in twee delen scharnierende klep is de tildrempel relatief laag.