Mitsubishi L300 – Camper op de brug

100 km/u met wind mee

“Hoe hard kan hij?” De vraag wordt gesteld door fotograaf Maurice, die houdt van mooie klassieke automobielen en die niet vies is van een beetje vermogen. Campereigenaar Marijn Donders heeft de vraag vaker gehoord en kijkt er niet van op. Een klassiek 2,3-liter dieselmotortje zonder turbo, in zijn beste tijd goed voor 65 pk, trekt natuurlijk geen straatstenen uit de grond. Marijn: “Met wind mee willen we de 100 km/h wel aantikken, maar echt comfortabel is het dan niet meer. Ellie heeft nogal wat last van wind en deining, dus het liefst tokkelen we rustig mee tussen de vrachtwagens. En nóg liever komen we helemaal niet op de snelweg.” Voor wie nu denkt dat Ellie de lieftallige partner van Marijn is: dat is zeker niet het geval. Ellie is de naam van de Mitsubishi L300 die zojuist voor de poort van Carrec Technocenter is geparkeerd. Het is een old school alkoofcampertje van nog geen vijf meter, dat mede dankzij de nogal korte wielbasis een indrukwekkende overhang aan de achterzijde heeft. Hij is helemaal retro-beige en voorzien van de juiste bruine striping. Onder het bovenbed piept een compacte Mitsubishi-cabine met de typerende platte snoet en vierkante koplampjes tevoorschijn. Zo’n veertig jaar geleden zag je ze nog overal, maar inmiddels is deze kleine Mitsubishi-bus een ware zeldzaamheid, en al helemaal in de vorm van een camper.

Stilgestaan

“Een kleine drie jaar geleden zijn we gaan zoeken naar een camper”, vertelt Sanne. “Het was nog volop coronatijd. Een camper stond al langer op ons verlanglijstje, maar we gingen nu echt actief op zoek. Na een tijdje kwamen we deze L300 op het spoor. Hij stond in opdracht van een ouder stel te koop bij een autohandelaar. Die mensen hadden hem in 1987 nieuw gekocht en nu was de tijd gekomen om afscheid te nemen. Wij waren meteen enorm gecharmeerd van deze camper: die oude looks, helemaal jaren 80, en daarbij was de prijs ook dik in orde.” Marijn: “We hebben er € 4.000 voor betaald. Een prima prijs, zeker gezien de staat van de camper, maar je hebt er natuurlijk geen nieuwe voor. Hij had daarbij een aantal jaren stilgestaan en daarom hebben we hem helemaal laten nakijken, een grote beurt laten geven en wat zaken laten vervangen. Zo zijn er meteen nieuwe banden onder gegaan en zijn er verse remblokken gemonteerd. Hij gaat dan wel niet zo hard, maar je moet soms wel op tijd stilstaan! Verder is er onlangs een nieuwe boordaccu gemonteerd en is de V-snaar vervangen.” Ook optisch én op het hygiënische vlak kreeg de Mitsubishi wat aandacht. Sanne: “Een flinke schoonmaakbeurt kon geen kwaad, net als een nieuwe laag verf op de muur. Ook voor het matras in de alkoof en de kussens was de uiterste houdbaarheidsdatum al jaren geleden verstreken.” Er kwam dus een nieuw matras voor het bed, een ander matras werd door Sanne vakkundig in stukken gesneden en door haar oma opnieuw bekleed om de kussens te vervangen. Zo kon het stel op pad voor de eerste trip. Marijn: "Die maakten we in de herfstvakantie van 2020. Er gold nog een lockdown, dus Nederland kwamen we niet uit. Om de camper te testen, was dat helemaal prima, want je moet er toch eerst een beetje feeling mee krijgen. Ik had al het vermoeden dat de rijervaring nogal ver af zou staan van die in onze Mazda MX-5, en die aanname bleek wel te kloppen. “Tussen de vrachtwagens blijven kan soms niet anders. Als je bij een inhaalactie ook maar een beetje vals plat tegenkomt, haalt hij het niet en ben je gedwongen om weer terug te gaan naar achter de truck.” Sanne: “Hij wiebelt ook best wel in de wind…” Marijn: “Ja, ik vermoed dat keurmeester Tim daar tijdens zijn proefrit wel wat van gaat vinden…”

Ten huwelijk

Terug naar die eerste vakantie, want die blijkt op meerdere vlakken memorabel. Marijn: “Ik heb Sanne tijdens die vakantie ten huwelijk gevraagd en dat is natuurlijk heel romantisch op je eerste campertrip!” Het jaar erop wordt de Mitsubishi door alle huwelijksvoorbereidingen en het spekken van de spaarpot niet zo vaak ingezet, maar in 2022 worden de bakens verder verzet: Sanne en Marijn zetten koers naar Duitsland, Tsjechië en Luxemburg. Voor de langere stukken zoeken ze de snelweg op, maar meestal verblijft de L300 op de binnenwegen. Marijn: “Daar kun je prima reizen. Onze camper is natuurlijk lekker compact, zeker vergeleken met al die nieuwe, witte apparaten, dus ook als het wat smaller wordt, kunnen we prima doorrijden. De heuvels zijn ook geen probleem. Die vragen soms alleen wat geduld van automobilisten die ons graag willen inhalen. Als het echt steil wordt, moet je wel anticiperen. Van tevoren de juiste versnelling kiezen is dan best belangrijk, want schakelen is als roeren in een pan soep, waarbij je soms maar moet hopen dat je in de juiste richting mikt. Dat ging één keer bijna mis in Duitsland: bij een heel smal weggetje reden we zo ongeveer tegen een muur op: die ging ineens naar een stijgingspercentage van negentien procent. In z’n drie werd dat niks, maar gelukkig prakte ik de bak met een beetje mazzel op tijd in z’n twee, waarna we nét aan boven kwamen.” Rekening houden met de eigenschappen van je oude camper is dus essentieel. Ook de gewichtsverdeling tussen voor- en achterkant blijkt niet altijd even ideaal. Marijn: “De camper staat op een kort chassis, met een behoorlijk overhang achter. Bij de meeste campers wordt zoiets wel gecompenseerd door de motor die voorin ligt, maar het blok van de L300 ligt tussen de voorstoelen. Bij het loslaten van de rem kan de gewichtsverplaatsing ervoor zorgen dat de voorwielen nog maar weinig grip overhouden. Dan wordt hij zo enorm onderstuurd dat hij zomaar rechtdoor gaat. Bij haarspeldbochten moet je daar goed rekening mee houden.” Het rijden is dus spannend genoeg: wat Sanne betreft is het dus helemaal prima dat Marijn de L300 bestuurt. “Laat mij maar lekker genieten van het uitzicht. Ik vind het ook heerlijk om lekker over binnenwegen te tuffen. We rijden dan ook het liefst korte afstanden. Twee- tot driehonderd kilometer op een dag is echt meer dan genoeg. Zo is de reis ook vakantie.”

Autonoom

En die vakanties zijn voorlopig nog niet afgelopen: het stel heeft nog wel wat wensen in het vooruitzicht. Sanne: “We willen heel graag naar Schotland, de North Coast 500 rijden. Dat is echt een schitterende route, waarbij het ook nog eens mooi is dat je daar vrij mag kamperen. De Mitsubishi is uitgerust met een prima badkamertje, dus we kunnen in principe helemaal autonoom staan.” Marijn: “Alleen de boiler doet het niet, daar moeten we misschien nog eens mee aan de slag voordat we gaan. Een warme douche is toch wel lekker. Mede vanwege dat vrij kamperen staat ook Scandinavië nog op de lijst.” Voorlopig zijn er dus nog reisplannen genoeg met deze camper. “We zijn ontzettend blij met Ellie, maar er is een kans dat we er op termijn toch afscheid van moeten nemen. We hebben een kinderwens en in deze camper kun je kinderen eigenlijk niet veilig vervoeren. Een klassieke camper met een bankje en gordels is dan een betere optie, maar zie die nog maar eens te vinden voor een aardige prijs…” Sanne: “We rijden een Mazda 5, een super ruime auto. Misschien dat we daarin wel plek in kunnen maken voor een matras en een daktent, dat is ook leuk. Dan kunnen we Ellie erbij houden voor korte kampeeravontuurtjes in Nederland! Ik zou toch moeilijk afscheid kunnen nemen.”

Goed voor gezorgd

Eerst is het tijd voor een ander kort avontuur: Tim de Leeuw van Carrec bereidt zich vast voor op zijn proefrit en het is even de vraag of hij met zijn lengte van dik 1,90 meter wel in de compacte cabine van de L300 past. Ja, het gaat het, hoewel hij er niet zo gerust op is dat je knieën gezien de vlakke neus van de Mitsubishi de voornaamste kreukelzone zijn: “Bussen zijn er in de loop der jaren een stuk veiliger op geworden, dit zou tegenwoordig geen goedkeuring meer krijgen.” Veiligheidsissues of niet, Tim verdwijnt dieselend naar de horizon, om twintig minuten later weer te verschijnen. Met een grijns op zijn gezicht, maar óók met een aardige lijst aan notities in zijn boekje. Want hoe bevalt dat nou, zo’n camper van 36 jaar oud? Tim: “Ik ben het met jullie eens dat je op de snelweg weinig te zoeken hebt. Dat ligt niet alleen aan het beperkte vermogen, maar vooral aan de enorme windgevoeligheid. In vergelijking met moderne campers is het gewicht vrij beperkt en daarbij doen de schokdempers nauwelijks nog hun werk. Wanneer een vrachtwagen je inhaalt, slingert de camper alle kanten op! Ook de versnellingsbak vraagt de nodige aandacht: bij gas los wil hij nog wel eens uit zijn versnelling schieten. Dat is niet erg veilig, vooral omdat je de juiste versnelling niet zomaar weer hebt gevonden. Werk aan de winkel dus, als je hier wat veiliger mee onderweg wilt zijn.”

Dan is het tijd om de L300 op de brug te zetten, waarna blijkt dat de motor nog kurkdroog is en dat roest nauwelijks is te vinden. “Je kunt zien dat er heus goed is gezorgd voor deze camper”, verklaart Tim. “Nieuwe banden en remblokken, zelfs een nieuw luchtfilter en nauwelijks roest. Dat is knap voor zo’n oude Mitsubishi.” Zou het iets met de Japanse reputatie te maken hebben? Hoe dan ook, Sanne en Marijn kunnen hun weg weer vervolgen, met een mooi lijstje om mee te nemen naar huis. “Daar gaan we wel mee aan de slag. De schokdempers gaan we gauw vervangen”, aldus het stel. En daarna: óp naar Schotland!

De mening van Carrec Technocenter:

Dit is echt een leuk, compact campertje met het gewicht van een moderne personenauto. Je zou daardoor misschien verwachten dat hij beter rijdt dan een grote zware camper, maar helaas is niets minder waar. Het onderstel is veel te slap en de camper is enorm gevoelig voor wind- en luchtdruk van inhalende vrachtauto’s. En die zijn onvermijdelijk met zo weinig motorvermogen. Daardoor was dit een van de spannendste ritjes die ik ooit heb gemaakt! Daarbij vraagt het schakelen met de manke versnellingsbak de volle aandacht: de eerste en derde versnelling moest ik zelf blijven aandrukken, om te voorkomen dat de pook uit de versnelling zou schieten. Er is ook positief nieuws: voor een camper van deze leeftijd is zo weinig roest heel bijzonder, net als een lekvrije motor.

Dit mankeert er aan de Mitsubishi L300:

• Schakelen naar de eerste, derde en vijfde versnellingen gaan niet van harte. Ook moet tijdens wegrijden in één of constant rijden in drie de versnellingspook handmatig worden aangedrukt
• De camper is zeer gevoelig voor zijwind, helt enorm bij veranderen van richting en lanceert zichzelf over drempels
• Spiegels trillen en wapperen zo hevig dat het zicht naar achter erg beperkt is
• Er is linksvoor een tik hoorbaar (blijkt steen in band te zijn)
• Accu is uit 2007, die mag worden vervangen
• De V-snaar is te groot en zit erg los. Daardoor kunnen de poelies makkelijk doorslippen en de riem zou er zelfs van af kunnen lopen
• Diverse bussen van het schakelsysteem hebben speling
• Achterste versnellingsbaksteunen zijn gescheurd
• Versnellingsbak lekt olie bij de achterste sensor
• Voorste reactiearmrubbers van de voorwielophanging zijn vergaand verdroogd en aan het scheuren
• Een paar kleine roestplekken aan de carrosserie.
• Wiellager linksvoor heeft speling.
• Houten vloer zakt wat door.