Test: Mitsubishi Colt (2008)

Audi heeft heel wat op gang gebracht toen het enkele jaren geleden zijn prominente grille' introduceerde. Vandaag de dag lijkt het voor moderne auto's bijna een must om een enorm radiateurrooster te dragen. Ook bij Mitsubishi konden ze de verleiding niet weerstaan. Vorig jaar introduceerde het op de Lancer de zogenaamde Jetfighter-grille, waarvoor de designers inspiratie opdeden bij de straaljagers die het merk produceert. En zoals dat gaat, moet vervolgens elk model eraan geloven om het familiegezicht te bewaken. Zodoende is nu de brave Colt aan de beurt voor deze make-over. Het brave neusje met zijn grote koplampen ruimde het veld voor gemeen priemende lichten met daartussen een grille die het asfalt lijkt te willen opzuigen. Of het een verbetering is, laten we aan u over: wij vinden deze agressieve blik beter passen bij een Evo dan een compact karretje als de Colt. Overigens kreeg de Colt niet alleen om cosmetische redenen een nieuw gezicht: dat was tevens nodig om aan de strengere eisen wat betreft voetgangersbescherming te kunnen voldoen.

Start-stopsysteem

Wie denkt dat we hier met een bescheiden facelift te maken hebben, heeft het mis. Volgens de Japanners is liefst 65 procent van de onderdelen helemaal nieuw en mogen we daarom spreken van een 'nieuwe Colt'. Dat gaat ons wat te ver, want in grote lijnen lijkt hij nog steeds sterk op zijn voorganger. Ook zaken als het onderstel en het interieur werden weliswaar opgefrist, maar zijn in de basis identiek aan zijn voorganger die sinds 2004 in het Limburgse Born van de band rolt. De motoren werden zelfs ongewijzigd overgenomen. Zodoende is er nog steeds keus uit een 1,1-liter driepittertje met 75 pk, een 1,3-liter viercilinder die 95 pk mobiliseert en een 1,5-liter met 109 pk. De Colt 1.5 Turbo met 150 pk is eveneens nog leverbaar, maar hij werd omgedoopt in 'Ralliart', analoog aan de sportuitvoeringen van de Lancer. Wie echter een Colt diesel zoekt, vist voortaan achter het net, want wegens een gebrek aan vraag wordt er geen Colt met zelfontbrander meer geleverd. Het Japanse merk komt vanaf komend voorjaar als alternatief met de Clear Tec-versies van de 1,1- en 1,3-litermotoren, die dankzij zaken als een start-stopsysteem en banden met lagere rolweerstand een procent of tien zuiniger zouden moeten zijn dan hun familieleden. Ook wordt de 1,3-liter geschikt gemaakt voor bio-ethanol, maar dat is voor ons land minder van belang aangezien het E85-netwerk nog altijd ernstig tekortschiet.

Saaier

Zodra we instappen, valt op dat het dashboard van de Colt wat saaier oogt dan voorheen. Zo waren de bedieningsknoppen en het middendeel van de middenconsole vroeger van transparante kunststof die in het donker fraai werd verlicht. Verleden tijd: voortaan is het zwart plastic dat de klok slaat. Wél gebleven zijn de Alfa-achtige kokers voor de instrumenten en de structuur waarmee de bovenzijde van het dashboard is getooid. Het zorgt voor een fraaie 'technische' uitstraling, al kan het niet verhullen dat de gebruikte plastics aan de harde kant zijn. In ergonomisch opzicht steekt het interieur echter gedegen in elkaar en de binnenruimte is nog steeds verbazingwekkend groot. Vooral in de vijfdeursversie zit je ook achterin uitstekend: met een lichaamslengte van 1,90 meter vind je achterin voldoende been- en hoofdruimte en dat is in het B-segment niet vanzelfsprekend. Hoewel de buitenmaten van de carrosserie grofweg gelijk bleven (de zeven centimeter gegroeide lengte komt grotendeels op het conto van de gewijzigde neus), nam de maximale bagageruimte bij de driedeurs Colt toe van 760 naar 900 liter. Bij de vijfdeurs heb je maximaal 1.032 liter tot je beschikking, maar met de achterbank op zijn plek houdt de kofferbak niet over. Je treft in de Colt overigens niet langer een verschuifbare en uitneembare achterbank aan. Die bleek in de praktijk namelijk te zwaar en het daarvoor benodigde mechanisme nam te veel ruimte in. Dat is tenminste de officiële lezing: het zal ook best eens met kostenbesparing te maken kunnen hebben. Of dat ook de reden is dat er in de driedeurs geen instaphulpsysteem is, weten we niet, maar knap vervelend is het wel dat je elke keer wanneer je iets van de achterbank pakt de stoel opnieuw op zijn plek moet zetten. En nu we toch aan het mopperen zijn: waarom kun je de stoelleuningen niet met een draaiknop verstellen in plaats van met een hendel?

Driecilinderroffel

De ingenieurs van Mitsubishi claimen bij de doorontwikkeling van de Colt veel aandacht te hebben besteed aan de geluidsproductie en de mate waarin trillingen worden doorgegeven. Dat was geen overbodige luxe, want de Colt was niet de stilste in zijn segment. De door ons gereden 1,1-liter driecilinder is dat overigens nog steeds niet, want in de praktijk moet je door het magere koppel van 100 Nm de motor flink op toeren houden en dat gaat gepaard met een erg aanwezige driecilinderroffel. In het begin leuk, maar het kabaal gaat al snel op je zenuwen werken. Ons advies is dan ook om te opteren voor de € 900 duurdere 1,3-liter met vier pitten, die 20 pk meer in huis heeft en vooral ook een beschaafdere motorloop. De nog eens 14 pk sterkere Colt 1.5 is er daarentegen alleen in de dure Intense-uitvoering, waarmee hij 2,5 mille duurder wordt dan de 1.3. Dat lijkt dan ook de beste optie, waarbij je voor goed € 13.000 een comfortabel rijdende en relatief stille auto voor de deur hebt staan. Met het rijcomfort zit het namelijk wel snor: de vering is soepel afgesteld en zaken als besturing, pedalen en versnellingsbak laten zich licht en makkelijk bedienen.

Peper

Voor wie wat meer peper zoekt, is er de Colt Ralliart. Die is er in tegenstelling tot zijn voorganger ook als vijfdeurs en hij profiteert van dikkere stabilisatorstangen en een straffere vering. Dat is niet alleen theorie, want de Ralliart biedt daadwerkelijk veel meer rijdynamiek dan de andere Colts en is voorzien van een lekker vlezige en communicatieve besturing. De hoge zitpositie zit echt sportieve aspiraties een beetje in de weg, maar degene die een sportief karretje in gezinsverpakking zoekt, heeft een goede aan de 150 pk sterke Japanner. Het 1,5-liter turbomotortje is goed bij de les en hangt enthousiast aan het gas. Jammer dat het geluid wat tam is: een sportief roffeltje was leuk geweest. Rap van zijn plek gaat hij evengoed: een acceleratie van 0 naar 100 km/h in 7,4 seconden is nauwelijks langzamer dan een 192 pk sterke Opel Corsa OPC, om maar eens een voor de hand liggende concurrent te noemen. Dat is ook een gevolg van de goede tractie die de Ralliart biedt, waardoor je niet gauw last van schaatsende voorwielen zult hebben.

De vernieuwde Colt staat per direct in de showroom met een vanafprijs die € 100 hoger ligt dan voorheen, daarvoor krijg je voortaan ook een afstandsbediening voor de deurvergrendeling, remassistent en noodstopverlichting.