Mercedes-Benz GLC – Eerste rijtest

Mercedes-Benz heeft de GLC en de GLC Coupé een tussentijdse update gegeven. Van de 200 diesel tot en met de AMG 63 S, allemaal zijn ze bijgepunt. Dat bijpunten is aan de buitenkant heel subtiel gedaan; je moet twee keer kijken om de verschillen te zien met de pre-faceliftversie. Het gaat bijvoorbeeld om de koplampen en de grille, en ook zijn er nieuwe chroomaccenten toegevoegd.

Ook aan de binnenkant lijkt er niet heel veel veranderd, maar schijn bedriegt, want er zit behoorlijk wat nieuwe functionaliteit in de auto. Kijken we naar de techniek, dan zijn het vooral de viercilinders die extra aandacht hebben gekregen.

Wanneer we het interieur nader beschouwen, blijkt bijvoorbeeld dat de beeldschermen veranderd zijn. De GLC heeft nog niet het grote MBUX-scherm dat we kennen van andere Mercedessen, zoals bijvoorbeeld de A-klasse. Echter de functionaliteit die we in dat grote MBUX-scherm vinden, zit nu wél in de GLC, maar dan verspreid over twee losse schermen: het instrumentarium en het centrale scherm op de vertrouwde plek bovenaan de middenconsole.

De bediening is wel gelijk aan die van de andere MBUX-Mercedessen. Dat betekent dus voortaan kleine touchpads op het stuur en een vernieuwd touchpad op de middentunnel; ook het centrale scherm werkt met aanraking. En het kan ook met gebarentaal of de spraakbediening die wakker wordt wanneer je “Hé Mercedes!” roept. Via je interface naar keuze kom je dan voortaan bij (al dan niet optionele) extra functionaliteit, zoals een navigatiesysteem met augmented reality, de eerste stappen richting autonoom rijden of de energizing coach die waakt over je welbevinden.

COMFORTABEL SOORT

Kijken we verder naar de techniek, dan zien we dat de GLC niet alleen met het standaard onderstel verkrijgbaar is, maar ook met dynamic body control (stalen veren met adaptieve dempers) of air body control (luchtvering). Onze kennismaking met de vernieuwde GLC betreft een exemplaar met luchtvering. In de comfortstand is de auto ook echt comfortabel. Wanneer we overschakelen naar de dynamische modus, wordt het wel een klein beetje sportiever, maar comfort blijft duidelijk de overhand houden. En daarmee raken we meteen de kern van deze auto: de AMG-versies buiten beschouwing gelaten is alles in de GLC gericht op comfort. Het draait steeds weer om het behagen van de inzittenden. Dat betekent trouwens niet: op een gezapige manier.

We zijn op pad gegaan met de GLC 300 en die is voorzien van een nieuwe tweeliter viercilinder benzinemotor. Om precies te zijn: het is een mild hybrid; de bij 258 pk en 370 Nm piekende verbrandingsmotor wordt bijgestaan door een 48-volt elektromotor (starter/generator) die goed is voor 13,6 pk en 150 Nm. De twee motoren werken naadloos met elkaar samen; je merkt niet of nauwelijks wanneer de één assistentie krijgt van de ander. Samenwerken doen ze ook met de fameuze negentraps automatische transmissie. Die versnellingsbak is altijd bij de les, weet exact wanneer hij in actie moet komen en doet dat heel erg verfijnd. De aandrijflijn reageert vrijwel zonder aarzelen op het gaspedaal en weet de auto vlot op tempo te brengen. De motor draait zonder storende trillingen en vibraties, al laat hij wel even van zich horen wanneer je het gas diep intrapt. Eenmaal op kruissnelheid is er geen vuiltje aan de lucht. Deze aandrijflijn is er duidelijk een van het comfortabelere soort.

GELÄNDE-GENEN

Je zou de Mercedes-Benz GLC natuurlijk kunnen beschouwen als een opgehoogde C-klasse, maar dat is slechts de halve waarheid. Voor wie denkt dat hij het nodig heeft, is er ook een offroadpakket; de GLC is tenslotte een SUV. Hiermee krijgt hij meer bodemvrijheid, wordt hij aan de onderkant voorzien van beschermingsplaten en beschik je over elektronica die je in ruime mate ondersteunt wanneer je door ruig terrein ploetert. Op een motorcrossbaan hebben we de grenzen van z’n kunnen opgezocht en dan blijkt de GLC nog over behoorlijk wat Gelände-genen te beschikken. Hij is absoluut tot meer in staat dan alleen een paardentrailer uit de wei trekken. Dat hij hoog op z’n poten staat, is duidelijk niet alleen bedoeld om het instappen te vergemakkelijken.

Al met al is de GLC in grote lijnen de prettige auto gebleven die hij al was en is hij op detailniveau verder verfijnd, helemaal klaar voor een tweede levenshelft.