Mercedes-Benz EQV - Eerste rijtest

Dat Mercedes-Benz naast personenauto’s ook bedrijfswagens maakt, blijft in het land van de premiummerken bijzonder. Een Volkswagen Crafter met een Audi-neus is moeilijk voor te stellen en de kans dat BMW ooit met een Vitorivaal komt is minimaal, maar Mercedes is erin geslaagd om op beide gebieden een uitstekende naam op te bouwen. Zonder dat het elkaar bijt bovendien, wat gerust een prestatie mag worden genoemd. De tweedeling van het merk levert ook een aantal opmerkelijke tussenmodellen op, zoals de pick-up X-klasse en ‘personenbus’ V-klasse.

Voor wie het vergeten is: de V-klasse is het luxe broertje van de Vito Tourer, de personenwagenversie van de middelgrote bestelbus Vito. Ten opzichte van die auto krijgt hij onder meer een luxer uitgevoerde koets, een unieke achterklep en een meer personenauto-achtig dashboard mee. Dat bevat ook een (standaard) MBUX-infotainmentsysteem, zij het zonder het uitgebreide digitale instrumentarium. De EQV is op deze V-klasse gebaseerd en doet geen poging om dat onder de tafel te schuiven.

Het opvallendste verschil met een reguliere V is de grille, die door zijn vele verchroomde lamellen sterk aan die van de EQC doet denken. De laadpoort is opgenomen in de voorbumper, wat zeker voor een auto van dit formaat een knap onhandige plek is. Opvallend genoeg blijft de tankklep – direct achter de bestuurdersdeur – intact, al is erachter slechts een stuk plastic en het label voor de bandenspanning te vinden.

DIESEL ZONDER GELUID

Dat detail wekt de indruk dat de EQV een haastklus was, maar de aandrijflijn vertelt een ander verhaal. Ten opzichte van de al eerder leverbare eVito is het accupakket bijna verdrievoudigd, voor een totaal van 100 kWh. Het resultaat is dat de dik 5 meter lange en meer dan 2.700 kg zware auto het 356 km moet kunnen volhouden op een volle accu. Laden gaat ook vlot: dankzij een driefasenlader is bij een regulier laadpunt 11 kW mogelijk, terwijl aan de snellader 110 kW kan worden aangetikt. Het vermogen krijgt ten opzichte van de eVito bovendien een flinke boost. De nieuwe aandrijflijn, die er overigens ook in de eenvoudiger personenbus eVito Tourer is, is goed voor 150 kW ofwel 204 pk. Over sprinttijden rept Mercedes niet, maar er zit ruim voldoende pit in de elektrische ‘V’. Een snelle tussensprint is geen enkel probleem en gaat zelfs verrassend vlot, al moet je niet rekenen op Tesla-achtig spektakel. Daarvoor komt het voertuig niet alleen vermogen te kort, maar wordt het vermogen ook te geleidelijk afgegeven.

Nee, de EQV voelt meer aan als een heel dikke dieselversie, maar dan zonder de schakelmomenten, de trillingen en het geluid. Het extra gewicht zit door zijn lage plaatsing nauwelijks in de weg bij de EQV, al hebben de aangedreven voorbanden het in een snelle bocht hoorbaar moeilijk. De besturing is voor personenautobegrippen behoorlijk indirect, maar dat is bij een auto als deze eigenlijk geen nadeel. Het comfor tabel afgestelde onderstel is in zijn standaardvorm – met schroefveren – niet al te verfijnd. Op de snelweg gaat het allemaal keurig, maar korte oneffenheden in de stad worden met een ietwat gedempte dreun doorgegeven aan de inzittenden. Bovendien lijken vering en demping niet helemaal prettig op elkaar afgestemd, waardoor er soms meer beweging zit in de koets dan nodig zou moeten zijn. Het is één van de gebieden waarop de V-klasse zijn bestelwagenbasis niet helemaal kan verhullen.

De optionele luchtvering biedt een goed merkbare verbetering. Het Airmatic-systeem is op geen enkele manier door de bestuurder in te stellen, maar toont zich iets verfijnder dan het standaard onderstel. De stilte aan boord past goed bij het doel van de EQV, die toch vooral zal worden ingezet om op al dan niet commerciële basis groepen mensen te vervoeren. De Benz biedt zes tot acht zitplaatsen, waarbij losse captains chairs plaatsmaken voor een tweezitsbank en een extra stoel per rij als er meer zitplaatsen gewenst zijn. Ten opzichte van een gewone V-klasse levert de EQV niets in als het gaat om ruimteaanbod. Ook hier vinden alle inzittenden dus een riante plek. Die stoelen zijn instelbaar en verschuifbaar, maar ook vrij log. Lastig als de middelste rij moet worden omgeklapt om de achterste plaatsen te bereiken.

5.000 LITER

Gelukkig is de toegang dan wel in orde, al was het maar vanwege het feit dat er een overdaad aan ruimte is. Zonder het compleet verwijderen van de zetels zit een ook maar enigszins vlakke laadvloer er niet in, maar veel laadruimte is er altijd. Zelfs met alle stoelen in positie is er altijd nog zo’n 700 liter bagageruimte beschikbaar. Verwijder alles en dat loopt op tot 4.200 liter of zelfs 5.000 liter voor de nog eens 23 cm langere L3-versie. De reguliere V-klasse wordt in ons land vaak omgebouwd naar een dubbele-cabine-besteller, omdat er dan een auto ontstaat die de luxe van de ‘V’ combineert met de belastingvoordelen van de Vito. Bij de EQV is dat niet nodig, want een EV is altijd vrijgesteld van bpm en (voorlopig) van motorrijtuigenbelasting.

Inclusief btw is de EQV er vanaf € 72.588, wat hem zo’n vijf mille goedkoper maakt dan de voordeligste dieselversie. Dat is bij elektrische personenauto’s tot nu toe nooit het geval en maakt van de EQV in ons land zonder meer de aantrekkelijkste V-klasse.