Mercedes-Benz C300e - Eerste rijtest

Was 20 kilometer een jaar of zes geleden wel zo’n beetje het maximum wat je puur elektrisch van een PHEV mocht verwachten, dat aantal kilometers is sindsdien behoorlijk gestegen. Twee keer zo ver lukt tegenwoordig vaak wel en ook de mentale grens van 50 kilometer is in de praktijk al niet meer ondenkbaar. Maar Mercedes-Benz vindt het kennelijk allemaal nog te langzaam gaan en komt met de nieuwe C300e. Die rijdt 100 kilometer puur elektrisch, en dan zit er ook nog gewoon een volwaardige benzinemotor in, zodat je verder kunt als reguliere hybride. Met uitzondering van de exclusieve ­Polestar 1 zagen we niet eerder een PHEV die zo ver komt op een acculading. Zouden ze misschien stiekem een beetje overdrijven?

Mercedes-Benz C-klasse

Alles elektrisch

Nou nee, blijkt al gauw tijdens de eerste kennismaking in Zwitserland en Duitsland. We krijgen tot twee keer toe de kans om met een volle accu te starten en terwijl we niet eens extreem ons best doen, de airco gewoon aan laten en zo hard rijden als de situatie en wetgeving toelaten, horen we beide keren na 100 kilometer nog altijd geen benzinemotor die bijspringt. De tweede keer rijden we zelfs het hele traject van 117 kilometer volledig elektrisch, inclusief een stukje 140 km/h (de elektrische topsnelheid) op de Duitse autobahn en hebben we bij aankomst nog 5 kilometer over. Nu zou het natuurlijk zo kunnen zijn dat de organisatie heel slim is geweest en dat het eindpunt beide keren lager lag dan het startpunt waardoor we netto bergafwaarts ­hebben gereden. De gunstige temperatuur van 20 graden helpt ook. Maar zelfs dan lijkt die 100 kilometer in Nederland gewoon haalbaar voor wie met 100 km/h over de snelweg rijdt. En dat zou voor veel ­mensen betekenen dat ze eigenlijk alles elektrisch kunnen doen, met een paar ­uitzonderingen zoals de vakantie. Vooral omdat de laadmogelijkheden ook verder gaan dan bij de meeste andere PHEV’s. Op wisselstroom kan de C300e op drie fasen laden en dus met 11 kW, drie keer zo snel als gangbaar. Als optie is er zelfs een CCS-aansluiting, waardoor het 25,4 kWh grote accupakket aan de gelijkstroomlader met 55 kW kan laden. Kijk, dan loont het om bij iedere afspraak even aan de lader te gaan hangen.

Mercedes-Benz C-klasse

De grote actieradius in de praktijk komt niet alleen door de omvang van het accupakket maar ook door het feit dat de aandrijflijn opvallend efficiënt met z’n stroom omgaat. De 130 pk en 440 Nm sterke motor kan met 100 kW recupereren en met de ­flippers achter het stuur regel je de mate waarin de auto op de elektromotor afremt. Dat kan eventueel ook adaptief, waarbij de auto op basis van de sensoren bepaalt hoe sterk de elektromotor de boel vertraagt. Wie bedreven is in vooruitdenken heeft de voetrem eigenlijk alleen nodig om het laatste beetje snelheid af te schudden; volledig met één pedaal rijden waarbij de auto ook tot stilstand komt kan namelijk niet.

Van de rauwe soort

Toch maakt het elektrische rijden een goede eerste indruk, het feit dat je een relatief bescheiden 130 pk tot je beschikking hebt blijkt bovendien geen groot breekpunt. Natuurlijk: snel gaat het niet, maar voor Nederland moet het prima toereikend zijn.

Dat is maar goed ook, want als de 204 pk sterke 2,0-liter viercilinder eenmaal aan de bak moet, blijkt die nogal van het rauwe soort. Helemaal als het blok nog koud is, maar ook na de opwarmfase blijft het onder de vollast een weinig beschaafde viercilinder. Door de dikke laag isolatie hoor je daar niet overdreven veel van, toch valt het na 100 kilometer in bijna volledige stilte wel op. Ook het feit dat de aandrijflijn af en toe wat bruusk te werk gaat als er van elektrische naar hybrideaandrijving wordt overgeschakeld, spreekt niet in zijn voordeel. De C300e gaat dan wel als de ­brandweer met 312 pk gecombineerd ­vermogen, maar de verfijning van de ­overgang kan beter. Het is wel een Mercedes-Benz en daar mag je iets van verwachten. Een comfortabel onderstel bijvoorbeeld en op dat vlak levert de C-klasse dan wél weer. De dempers zijn in verband met het gewicht weliswaar een tandje strakker dan op normale uitvoeringen, toch glooit de C300e buitengewoon gemoedelijk door de Zwitserse bergen. De luchtgeveerde ­achteras doet daarbij geregeld een goede impressie van een waterbed. Heerlijk ontspannen en zoals het een Mercedes betaamt zonder afbreuk te doen aan de wegligging. Overigens laat het behoorlijke gewicht zich in snel genomen bochten wel voelen. ­Mercedes communiceert geen leeggewicht; op basis van het rijklare gewicht van een C200 (1.650 kilo), zou het ons verbazen als dat onder de twee ton blijft. Maar als er een auto in dit segment is waar dat goed bij past, dan de C-klasse wel. Haast ­maken doe je toch al niet aan boord van de nieuwe ­C-klasse. Bovendien kun je dan genieten van het geslaagde interieur. Dat is supermodern, fantastisch afgewerkt en als optie te voorzien van het nieuwste van het nieuwste.

Mercedes-Benz C-klasse

Augmented reality-pijlen

De manier waarop de Mercedes autonoom rijdt op de snelweg en je begeleidt met ­augmented reality-pijlen op het navigatiescherm maakt nog steeds enorm veel indruk. Niet alleen omdat het mooi is, ook omdat het daadwerkelijk bijdraagt aan het gemak. Eigenlijk kunnen we als het om het interieur gaat maar één echte klacht bedenken: de bagageruimte valt een beetje tegen. De hinderlijke bult uit de vorige generatie verdween weliswaar (en dus kan er ook doorgeladen worden), met 360 liter past er 95 liter minder in dan in een normale versie. Gelukkig heb je nu wel de range om twee keer naar de supermarkt te rijden.