Mercedes-Benz C 220 CDI Avantgarde (2007)

De vierde generatie van de C-Klasse is volwassener dan ooit. De jongste editie is ten opzichte van z'n voorganger in alle richtingen gegroeid. Toch is 't een ranke verschijning; ondanks z'n forsere afmetingen is-ie nauwelijks zwaarder geworden. De carrosserie is voor bijna driekwart opgetrokken uit staal met een grotere sterkte, meldt de fabrikant. Hierdoor is het mogelijk bij een gelijkblijvende sterkte minder materiaal toe te passen, en daarin schuilt het geheim van het relatief geringe gewicht van de nieuwe C-Klasse. De neus is een geslaagde mix van agressie en elegantie.
Ook en profil kan de Mercedes bekoren. De fraaie, oplopende taillelijn geeft de indruk van snelheid, en de geprofileerde wielkasten maken de C sportief. De voorwielen staan ver naar voren; de overhang is opmerkelijk kort. De achterzijde is het minst sterke deel van het ontwerp. De kont doet zelfs een beetje Koreaans aan. Desondanks kan de verse C qua uiterlijk de concurrentie aan, hij maakt ze zelfs een beetje oubollig.

Stevig meubilair
Het lijkt wel of het een standaardeis is waaraan premiummiddenklassers moeten voldoen: krapte op de achterbank. Ook de nieuwe C-Klasse is ermee behept. Voorin nemen we echter graag plaats. Het zitmeubilair is stevig, maar zeker niet oncomfortabel. De stoelen geven adequate zijdelingse steun. De stoelrails lijken eindeloos; als je denkt aan het uiteinde van de rails te zijn, blijkt de stoel toch nog verder naar achteren te kunnen. De gebruikte materialen zijn hoogwaardig en prima afgewerkt. Het ontwerp is daarentegen nogal saai. Mercedes kiest nog altijd voor een traditionele opzet. Op de ergonomie valt een kleinigheid af te dingen. Ook in de C-Klasse montneert Mercedes optioneel een centrale knop op de middenconsole waarmee je het multimediasysteem aanstuurt. De airco regel je met draaitoetsen in het centrale deel van het dashboard. Die zitten te laag, waardoor ze achter de versnellingspook schuilgaan. En dat maakt ze lastig bereikbaar en moeilijk af te lezen. Verder laat de C-Klasse zich intuïtief bedienen.
Wie niet overweg kan met de draaiknop, kan het infotainmentsysteem met spraak besturen. De startknopmode is ook niet aan Stuttgart voorbijgegaan; er komt geen contactsleutel aan te pas in de Mercedes.

Lichtvoetig
De C-Klasse was altijd gericht op een bedaard publiek. Met de nieuwe C-Klasse gooit Mercedes het roer om: de auto wordt gepresenteerd als een rijdersauto. Om het nodige temperament toe te voegen heeft Das Haus het onderstel voorzien van schokdempers die zich aanpassen aan de omstandigheden. Het Agility Control-pakket dat deze dempers omvat, zorgt voor meer rijdynamiek. De C-Klasse toont zich lichtvoetiger en wendbaarder dan voorheen.
De Mercedes vangt bulten in het asfalt probleemloos op. Alleen langere oneffenheden dagen 'm uit iets te gaan deinen, en heel even wordt de auto dan wat zompig. De besturing is een stuk directer geworden; de C laat zich haarfijn de hoek omzetten en neigt daartoe aangezet naar onderstuur. Alleen met bruut geweld kun je overstuur forceren, maar het ESP maakt onmiddellijk een eind aan een beginnende glijpartij van de achtersteven. Het stabiliteitssysteem is uitschakelbaar, maar ook als je aan je lot wordt overgelaten, blijft de Benz lang neutraal.